قرآن کریم : با ترجمه مهدی الهی قمشهای
سورة الشورى
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ سعدی : غزلیات
غزل ۳۱۸
امشب مگر به وقت نمیخواند این خروس عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۷۶
از عشق تو من به دیر بنشستم مولوی : دفتر سوم
بخش ۷۵ - سبب جرات ساحران فرعون بر قطع دست و پا
ساحران را نه که فرعون لعین ملکالشعرای بهار : غزلیات
شمارهٔ ۱۲
رقم قتل ما به دست حبیب صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۷۴
زهی نقاب جمالت برهنه رویی ها صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۴۶
(حاجت از خاک مراد در میخانه طلب پروین اعتصامی : مثنویات، تمثیلات و مقطعات
ارزش گوهر
مرغی نهاد روی بباغی ز خرمنی عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۷۵
نه ز وصل تو نشان مییابم قدسی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۲۱۸
یا رب چرا به درد دلم دیروا رسید مولوی : دفتر دوم
بخش ۲۹ - رجوع به حکایت ذاالنون رحمة الله علیه
چون رسیدند آن نفر نزدیک او نهج البلاغه : خطبه ها
بیان ویژگی های خلیفه مسلمین و نهی از دنیا گرایی
<strong> و من خطبة له عليهالسلام </strong> <strong> في رسول اللّه صلىاللهعليهوسلم و من هو جدير بأن يكون للخلافة و في هوان الدنيا </strong> عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۷۳
از بس که روز و شب غم بر غم کشیدهام رشیدالدین میبدی : ۳۵- سورة الملائکة- مکیة
۲ - النوبة الثانیة
قوله تعالى: وَ ما یَسْتَوِی الْبَحْرانِ هذا عَذْبٌ فُراتٌ الفرات اشدّ الماء عذوبة، «سائغ» اى هنىء شهى سهل المرور فى الحلق، «شرابه» اى ماؤه، «وَ هذا مِلْحٌ أُجاجٌ، الاجاج اشدّ الماء ملوحة، و من کلّ تأکلون» اى من کلّ بحر من العذب و الملح «تَأْکُلُونَ لَحْماً طَرِیًّا» طعاما شهیّا یعنى السمک، وَ تَسْتَخْرِجُونَ یعنى من الملح دون العذب، «حلیة» یعنى زینة اللؤلؤ و الجوهر، و قیل: فى الملح عیون عذبة و ممّا بینهما یخرج اللؤلؤ، و قیل: ینعقد اللؤلؤ من ماء السماء، تَلْبَسُونَها اى تتخذ نساءکم منها ملابس، وَ تَرَى الْفُلْکَ الفلک واحد و جمع، «فیه» اى فى الکلّ «مواخر» اى جوارى، و المخر قطع السفینة الماء بالجرى. قال مقاتل: هو ان ترى سفینتین احدیهما مقبلة و الأخرى مدبرة هذه تستقبل تلک و تلک تستدبر هذه تجریان بریح واحدة. و فى الخبر: استمخروا الرّیح و اعدّوا النبل، یعنى عند الاستنجاء اى اجعلوا ظهورکم ممّا یلى الرّیح و کذلک حالة السفن. عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۷۲
روی تو در حسن چنان دیدهام عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۷۱
بیشتر عمر چنان بودهام عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۷۰
بی دل و بی قراری ماندهام نهج البلاغه : نامه ها
نامه ای ديگر به معاويه
<strong> و من كتاب له عليهالسلام إليه أيضا </strong> وَ كَيْفَ أَنْتَ صَانِعٌ إِذَا تَكَشَّفَتْ عَنْكَ جَلاَبِيبُ مَا أَنْتَ فِيهِ مِنْ دُنْيَا قَدْ تَبَهَّجَتْ بِزِينَتِهَا وَ خَدَعَتْ بِلَذَّتِهَا دَعَتْكَ فَأَجَبْتَهَا وَ قَادَتْكَ فَاتَّبَعْتَهَا وَ أَمَرَتْكَ فَأَطَعْتَهَا شمس مغربی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۴
رخ دلدار را نقاب توئی ادیب الممالک : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۵
چو سیف الدوله از سلسال باقی
سورة الشورى
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ سعدی : غزلیات
غزل ۳۱۸
امشب مگر به وقت نمیخواند این خروس عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۷۶
از عشق تو من به دیر بنشستم مولوی : دفتر سوم
بخش ۷۵ - سبب جرات ساحران فرعون بر قطع دست و پا
ساحران را نه که فرعون لعین ملکالشعرای بهار : غزلیات
شمارهٔ ۱۲
رقم قتل ما به دست حبیب صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۷۴
زهی نقاب جمالت برهنه رویی ها صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۴۶
(حاجت از خاک مراد در میخانه طلب پروین اعتصامی : مثنویات، تمثیلات و مقطعات
ارزش گوهر
مرغی نهاد روی بباغی ز خرمنی عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۷۵
نه ز وصل تو نشان مییابم قدسی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۲۱۸
یا رب چرا به درد دلم دیروا رسید مولوی : دفتر دوم
بخش ۲۹ - رجوع به حکایت ذاالنون رحمة الله علیه
چون رسیدند آن نفر نزدیک او نهج البلاغه : خطبه ها
بیان ویژگی های خلیفه مسلمین و نهی از دنیا گرایی
<strong> و من خطبة له عليهالسلام </strong> <strong> في رسول اللّه صلىاللهعليهوسلم و من هو جدير بأن يكون للخلافة و في هوان الدنيا </strong> عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۷۳
از بس که روز و شب غم بر غم کشیدهام رشیدالدین میبدی : ۳۵- سورة الملائکة- مکیة
۲ - النوبة الثانیة
قوله تعالى: وَ ما یَسْتَوِی الْبَحْرانِ هذا عَذْبٌ فُراتٌ الفرات اشدّ الماء عذوبة، «سائغ» اى هنىء شهى سهل المرور فى الحلق، «شرابه» اى ماؤه، «وَ هذا مِلْحٌ أُجاجٌ، الاجاج اشدّ الماء ملوحة، و من کلّ تأکلون» اى من کلّ بحر من العذب و الملح «تَأْکُلُونَ لَحْماً طَرِیًّا» طعاما شهیّا یعنى السمک، وَ تَسْتَخْرِجُونَ یعنى من الملح دون العذب، «حلیة» یعنى زینة اللؤلؤ و الجوهر، و قیل: فى الملح عیون عذبة و ممّا بینهما یخرج اللؤلؤ، و قیل: ینعقد اللؤلؤ من ماء السماء، تَلْبَسُونَها اى تتخذ نساءکم منها ملابس، وَ تَرَى الْفُلْکَ الفلک واحد و جمع، «فیه» اى فى الکلّ «مواخر» اى جوارى، و المخر قطع السفینة الماء بالجرى. قال مقاتل: هو ان ترى سفینتین احدیهما مقبلة و الأخرى مدبرة هذه تستقبل تلک و تلک تستدبر هذه تجریان بریح واحدة. و فى الخبر: استمخروا الرّیح و اعدّوا النبل، یعنى عند الاستنجاء اى اجعلوا ظهورکم ممّا یلى الرّیح و کذلک حالة السفن. عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۷۲
روی تو در حسن چنان دیدهام عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۷۱
بیشتر عمر چنان بودهام عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۷۰
بی دل و بی قراری ماندهام نهج البلاغه : نامه ها
نامه ای ديگر به معاويه
<strong> و من كتاب له عليهالسلام إليه أيضا </strong> وَ كَيْفَ أَنْتَ صَانِعٌ إِذَا تَكَشَّفَتْ عَنْكَ جَلاَبِيبُ مَا أَنْتَ فِيهِ مِنْ دُنْيَا قَدْ تَبَهَّجَتْ بِزِينَتِهَا وَ خَدَعَتْ بِلَذَّتِهَا دَعَتْكَ فَأَجَبْتَهَا وَ قَادَتْكَ فَاتَّبَعْتَهَا وَ أَمَرَتْكَ فَأَطَعْتَهَا شمس مغربی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۴
رخ دلدار را نقاب توئی ادیب الممالک : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۵
چو سیف الدوله از سلسال باقی
