ملکالشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۱۳۲ - تجدید مطلع (در توصیف مازندران)
خوشست اکنون اگر جویی به آبسکون گذار اندر ملکالشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۱۳۱ - پائیز و زمستان
روان شد لشگر آبان به طرف جوببار اندر ملا احمد نراقی : مثنوی طاقدیس
بخش ۵ - به جزیره فرستادن شاه طوطی را
یک جزیره بود در اقلیم شاه جلال عضد : غزلیّات
شمارهٔ ۲۳۹
نمی کنی نفسی سوی من به لطف نگاه مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۲۳
دلدار ز پردهای کز آن سوسو نیست صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۶۱۷
خط غبار گرد رخ یار آمده اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۳۸۰
شیخ است بر آن که کار خود نیک کند عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۹
نور ایمان از بیاض روی اوست مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۳۷
برانید برانید که تا باز نمانید نهج البلاغه : حکمت ها
اهمیت مداومت در کارها
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> قَلِيلٌ تَدُومُ عَلَيْهِ أَرْجَى مِنْ كَثِيرٍ مَمْلُولٍ مِنْهُ صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۵۸۴
گر آن خورشید رو را همسفر خویشتن بینم ملکالشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۱۳۰ - بیخبر
ایخوش آنساعت کهآید پیک جانان بیخبر قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۰۲
قدسی همه جا چو نیست سودا درگیر ملکالشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۱۲۹ - در وصف آتلیه نقاشی اسعد
حبذا از این نگارستان پر نقش و نگار بابافغانی : غزلیات
شمارهٔ ۵۴۸
ای رقیب آندم که بر کف تیغ بیدادش دهی رشیدالدین میبدی : ۳- سورة آل عمران- مدنیة
۱۸ - النوبة الاولى
قوله تعالى: إِنَّ أَوَّلَ بَیْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ، اول خانهاى که بر زمین نهادند مردمان را، لَلَّذِی بِبَکَّةَ این است که به مکة، مُبارَکاً برکت کرده در آن، وَ هُدىً لِلْعالَمِینَ (۹۷) و نشانى ساخته جهانیان را. ملکالشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۱۲۸ - لاله زار
چون پای خرد خرد نهادی به لالهزار عطار نیشابوری : باب چهل و نهم: در سخن گفتن به زبان پروانه
شمارهٔ ۳
پروانه به شمع گفت: «از روزِ نخست مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۹۰
چیزیست که در تو بیتو جویان ویست ملکالشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۱۲۷ - مرگ تزار
خمش مباش کنون کامد ای بهار، بهار
شمارهٔ ۱۳۲ - تجدید مطلع (در توصیف مازندران)
خوشست اکنون اگر جویی به آبسکون گذار اندر ملکالشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۱۳۱ - پائیز و زمستان
روان شد لشگر آبان به طرف جوببار اندر ملا احمد نراقی : مثنوی طاقدیس
بخش ۵ - به جزیره فرستادن شاه طوطی را
یک جزیره بود در اقلیم شاه جلال عضد : غزلیّات
شمارهٔ ۲۳۹
نمی کنی نفسی سوی من به لطف نگاه مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۲۳
دلدار ز پردهای کز آن سوسو نیست صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۶۱۷
خط غبار گرد رخ یار آمده اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۳۸۰
شیخ است بر آن که کار خود نیک کند عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۹
نور ایمان از بیاض روی اوست مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۳۷
برانید برانید که تا باز نمانید نهج البلاغه : حکمت ها
اهمیت مداومت در کارها
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> قَلِيلٌ تَدُومُ عَلَيْهِ أَرْجَى مِنْ كَثِيرٍ مَمْلُولٍ مِنْهُ صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۵۸۴
گر آن خورشید رو را همسفر خویشتن بینم ملکالشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۱۳۰ - بیخبر
ایخوش آنساعت کهآید پیک جانان بیخبر قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۰۲
قدسی همه جا چو نیست سودا درگیر ملکالشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۱۲۹ - در وصف آتلیه نقاشی اسعد
حبذا از این نگارستان پر نقش و نگار بابافغانی : غزلیات
شمارهٔ ۵۴۸
ای رقیب آندم که بر کف تیغ بیدادش دهی رشیدالدین میبدی : ۳- سورة آل عمران- مدنیة
۱۸ - النوبة الاولى
قوله تعالى: إِنَّ أَوَّلَ بَیْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ، اول خانهاى که بر زمین نهادند مردمان را، لَلَّذِی بِبَکَّةَ این است که به مکة، مُبارَکاً برکت کرده در آن، وَ هُدىً لِلْعالَمِینَ (۹۷) و نشانى ساخته جهانیان را. ملکالشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۱۲۸ - لاله زار
چون پای خرد خرد نهادی به لالهزار عطار نیشابوری : باب چهل و نهم: در سخن گفتن به زبان پروانه
شمارهٔ ۳
پروانه به شمع گفت: «از روزِ نخست مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۹۰
چیزیست که در تو بیتو جویان ویست ملکالشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۱۲۷ - مرگ تزار
خمش مباش کنون کامد ای بهار، بهار
