صفایی جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۳
امان نداد جدایی مرا زمانی چند
احمد شاملو : ابراهیم در آتش
برخاستن
چرا شبگیر می‌گرید؟
نظیری نیشابوری : رباعیات
شمارهٔ ۱۳۸
هر سو به تن از زخم مهی کاسته ای
سعیدا : غزلیات
شمارهٔ ۵۴۶
خطش نوشته بر او آیت کلام الله
احمد شاملو : ابراهیم در آتش
نشانه
شغالی
آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۸۱۷
بغیر دست دل خود که بود بر دستم
امیر معزی : قصاید
شمارهٔ ۶۷
تا که اسلام و شریعت به جهان آیین است
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۷۳
گر ملک تو شام و گر یمن خواهد بود
احمد شاملو : شکفتن در مه
صبوحی
برای م. آزرم
سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۹۷
عشق او در وادی من فکرها بسیار داشت
طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۵۲۷
در میان هستی ما، نیستی گل کرده است
احمد شاملو : ققنوس در باران
سفر
به بانوی صبر و ایثار
ناصرخسرو : سفرنامه
بخش ۵۷ - جده
گفتند شتر نجیب هیچ جای چنان نباشد که در آن بیابان و از آن جا به مصر و حجاز برند و در این شهر عیذاب مردی مرا حکایت کرد که بر قول او اعتماد داشتم، گفت وقتی کشتی از این شهر سوی حجاز می‌رفت و شتر می‌بردند. به سوی امطر مکه و من در آن کشتی بودم شتری از آن بمرد. مردم آن را به دریا انداختند، ماهی در حال آن را قو برد چنان که یک پای شتر قدری بیرون از دهانش بود ماهی دیگر آمد و آن ماهی را که شتر فرو برده بود فرو برد که هیچ اثر از آن برو پدید نبود و گفت آن ماهی را قرش می‌گفتند. هم بدین شهر پوست ماهی دیدم که به خراسان آن راشفق می‌گویند و گمان می‌بردیم به خاسان که ان نوعی از سوسمار است تا آن جا بدیدم که ماهی بود و همه پرها کهماهی را باشد داشت.
سلمان ساوجی : قطعات
قطعه شمارهٔ ۸۹
ای جوانبختی که در ایام عدلت باد صبح
شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۵۰
یک نظر در چشم سرمستی نگر
احمد شاملو : آیدا در آینه
چهار سرود برای آيدا
۱
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴
منصور حلاج آن نهنگ دریا
احمد شاملو : آیدا در آینه
تکرار
جنگلِ آینه‌ها به هم در شکست
حزین لاهیجی : صفیر دل
بخش ۱۷ - حکایت
شنیدم که رندی به امّید سود
احمد شاملو : آیدا در آینه
من و تو...
من و تو یکی دهانیم