عطار نیشابوری : باب سی‏ام: در فراغت نمودن از معشوق
شمارهٔ ۸
چون یار نمیکند همی یاد از من
کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۵
آن بار که پیوسته به ما دل نگران بود
فخرالدین عراقی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۹۱
چه بود گر نقاب بگشایی؟
امیرعلیشیر نوایی : غزلیات
شمارهٔ ۲۶۵ - اختراع
نیست در دیر مغان بدمست بی باکی چو من
فریدون مشیری : تشنه طوفان
تشنه طوفان
دیگر به روزگار نمی‌ بینم، آن عشق ‌ها که تاب و توان سوزد،
حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۷۸
هر که شد محرم دل در حرم یار بماند
حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۶۱۵
یار با ما یک زمانی در میان آید مگر
کمال‌الدین اسماعیل : قصاید
شمارهٔ ۵۰ - و قال ایضاً بمدحه
فراق روی تو مارا بروی آن آورد
مشتاق اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۱۳۲
ای رهرو نادان که روانی چون شط
حافظ : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۹
امشب ز غمت میان خون خواهم خفت
هجویری : باب التصوّف
باب التصوّف
قال اللّه تعالی: «وعبادُ الرّحمنِ الّذینَ یَمْشُونَ عَلی الأرضِ هَوْناً خاطَبَهُمُ الجاهلونَ قالوا سلاماً (۶۳/الفرقان).»
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۰۲
عشق را با گفت و با ایما چه کار؟
مشتاق اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۴۹
زین باغ که خار او زگل افزونست
عرفی شیرازی : رباعیها
رباعی شمارهٔ ۱۱۳
عرفی همه بود رنگ، بی گفت و شنید
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷۰۵
دی بنده بر آن قمر جانی شد
سعدی : قطعات
شمارهٔ ۱۲
چنین که هست نماند قرار دولت و ملک
ظهیرالدین فاریابی : رباعیات
شمارهٔ ۶۰
این دل که نگشت بر مرادی پیروز
نسیمی : غزلیات
شمارهٔ ۱۹۲
شد ملول از خرقه ازرق دل من، چون کنم؟
کلیم کاشانی : رباعیات
شمارهٔ ۶۱
زنجیر عدالتت بعالم رقمی است
ادیب صابر : قطعات
شمارهٔ ۲۷
تیرت به گاه زخم چوپوید به سوی خصم