ملکالشعرای بهار : قطعات
شمارهٔ ۱۹ - بعد ازکناره گیری از وزارت
غداری و مکاری و زور از من دور است باباطاهر عریان همدانی : دوبیتیها
دوبیتی شمارهٔ ۲۶۹
به هر شام و سحر گریم بکوئی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۸۹
بوی سر زلف تو به شیدایی من نیست سرایندهٔ فرامرزنامه : فرامرزنامه
بخش ۱۳۷ - نصیحت کردن ایرانیان،فرامرز را
چو بشنید گردنکش دیو بند قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۹۰
گفتی که لب آلوده به می چند کنم امیر پازواری : دوبیتیها
شمارهٔ ۵۵
مِهْ تِکْ دَکِتِهْ اَمْشُو دَئیره وارِشْ ملکالشعرای بهار : قطعات
شمارهٔ ۱۸ - دختر ناکام
چه شد که نرگس مستش ز آب دیده تر است ابن حسام خوسفی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۳
مرا چه قرب که در انتظار روی تو باشم حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۵
نقدها را بود آیا که عیاری گیرند فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۹۷
خوش آن که حلقههای سر زلف واکنی عطار نیشابوری : باب چهل و هشتم: در سخن گفتن به زبان شمع
شمارهٔ ۷۱
شمع آمد و گفت: خویشتن میتابم صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۱۲۹۵
سالها گل در گریبان ریختی چون نوبهار ملکالشعرای بهار : قطعات
شمارهٔ ۱۳ - در وصف مجلهٔ فروغ تربیت
به باغ در، به مه دی خمیده خاربنی مولوی : ترجیعات
بیستم
هله درده می بگزیده که مهمان توم ملکالشعرای بهار : قطعات
شمارهٔ ۱۱ - خانهٔ آخرت
بنده را جایگه دو داد خدای لبیبی : ابیات پراکنده در لغت نامه اسدی و مجمع الفرس سروری و فرهنگ جهانگیری و رشیدی
شمارهٔ ۷۸ - به شاهد لغت داشن، بمعنی عطا، داشاد
چکنم که سفیه را به نکوی فرخی سیستانی : قطعات و ابیات بازماندهٔ قصاید
شمارهٔ ۱۶ - ازوست
شه زاولستان محمود غازی حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۷
نفس برآمد و کام از تو بر نمیآید ملکالشعرای بهار : قطعات
شمارهٔ ۱۰ - شوری
هرکه او نغمهٔ شوری بنواخت سنایی غزنوی : الباب السّابع فصل فیالغرور و الغفلة والنسیان و حبّالامانی والتّهور فی امور الدّنیا و نسیانالموت والبعث والنشر
در صفت موت بنیآدم از خاصّه و عامه
زان بنیآدم از صغار و کبار
شمارهٔ ۱۹ - بعد ازکناره گیری از وزارت
غداری و مکاری و زور از من دور است باباطاهر عریان همدانی : دوبیتیها
دوبیتی شمارهٔ ۲۶۹
به هر شام و سحر گریم بکوئی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۸۹
بوی سر زلف تو به شیدایی من نیست سرایندهٔ فرامرزنامه : فرامرزنامه
بخش ۱۳۷ - نصیحت کردن ایرانیان،فرامرز را
چو بشنید گردنکش دیو بند قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۹۰
گفتی که لب آلوده به می چند کنم امیر پازواری : دوبیتیها
شمارهٔ ۵۵
مِهْ تِکْ دَکِتِهْ اَمْشُو دَئیره وارِشْ ملکالشعرای بهار : قطعات
شمارهٔ ۱۸ - دختر ناکام
چه شد که نرگس مستش ز آب دیده تر است ابن حسام خوسفی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۳
مرا چه قرب که در انتظار روی تو باشم حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۵
نقدها را بود آیا که عیاری گیرند فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۹۷
خوش آن که حلقههای سر زلف واکنی عطار نیشابوری : باب چهل و هشتم: در سخن گفتن به زبان شمع
شمارهٔ ۷۱
شمع آمد و گفت: خویشتن میتابم صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۱۲۹۵
سالها گل در گریبان ریختی چون نوبهار ملکالشعرای بهار : قطعات
شمارهٔ ۱۳ - در وصف مجلهٔ فروغ تربیت
به باغ در، به مه دی خمیده خاربنی مولوی : ترجیعات
بیستم
هله درده می بگزیده که مهمان توم ملکالشعرای بهار : قطعات
شمارهٔ ۱۱ - خانهٔ آخرت
بنده را جایگه دو داد خدای لبیبی : ابیات پراکنده در لغت نامه اسدی و مجمع الفرس سروری و فرهنگ جهانگیری و رشیدی
شمارهٔ ۷۸ - به شاهد لغت داشن، بمعنی عطا، داشاد
چکنم که سفیه را به نکوی فرخی سیستانی : قطعات و ابیات بازماندهٔ قصاید
شمارهٔ ۱۶ - ازوست
شه زاولستان محمود غازی حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۷
نفس برآمد و کام از تو بر نمیآید ملکالشعرای بهار : قطعات
شمارهٔ ۱۰ - شوری
هرکه او نغمهٔ شوری بنواخت سنایی غزنوی : الباب السّابع فصل فیالغرور و الغفلة والنسیان و حبّالامانی والتّهور فی امور الدّنیا و نسیانالموت والبعث والنشر
در صفت موت بنیآدم از خاصّه و عامه
زان بنیآدم از صغار و کبار
