صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۲۷۷
کار دریاست ز هر موج خطر خندیدن ملک‌الشعرای بهار : غزلیات
شمارهٔ ۸۴
ای دوست بیا لختی ترک می و ساغرکن ملک‌الشعرای بهار : غزلیات
شمارهٔ ۸۳
منم که عشق بتانم نموده پیر و کهن مولوی : دفتر دوم
بخش ۱۰۸ - سخن گفتن به زبان حال و فهم کردن آن
ماجرای شمع با پروانه تو امیرعلیشیر نوایی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۴ - تتبع مخدوم در طور خواجه
بیا که پیر مغان در سبو شراب انداخت مولوی : دفتر چهارم
بخش ۳۹ - حکایت آن پیر عرب کی دلالت کرد حلیمه را به استعانت به بتان
پیرمردی پیشش آمد با عصا خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۲۴۶
آه به من می‌رسد ز سختی و رنج ملک‌الشعرای بهار : غزلیات
شمارهٔ ۸۲
وقت آنست که بر سبزه مقامی بکنیم قوامی رازی : دیوان اشعار
شمارهٔ ۵ - در مدح شاه بطور عام و عرض تسلیت بدو شاه خاص
تا زمین زیر گنبد خضراست شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۲۲
یار ما رفت گوییا جان رفت طغرل احراری : غزلیات
شمارهٔ ۷
شوخ من هر گه کشاید طره چون قیر را شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۹
چشم مردم دیدهٔ ما نور رویش دیده است ملک‌الشعرای بهار : غزلیات
شمارهٔ ۷۹
بود آیا که دگرباره به شیراز رسم نورعلیشاه : بخش دوم
شمارهٔ ۴۰
آن یار که دی از بر من بار سفربست سلیمی جرونی : شیرین و فرهاد
بخش ۵۲ - رفتن خسرو به پای قصر شیرین
چو دید از دور قصر آن سمنبر صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۳۱
یوسف مصر وجودیم از عزیزیها، ولیک ملک‌الشعرای بهار : غزلیات
شمارهٔ ۷۵
دل سوی مهر می کشد و مهر سوی دل ملک‌الشعرای بهار : غزلیات
شمارهٔ ۷۲
کسی که افسر همت نهاد بر سر خویش سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۵۲۹
مرا در بحر غم چون موج آب انداختی رفتی ملک‌الشعرای بهار : غزلیات
شمارهٔ ۷۱
درگوش دارم این سخن از پیر می‌فروش