وحشی بافقی : غزلیات
غزل ۲۳۶
مغرور کسی به که درت جا نکند کس عطار نیشابوری : بخش بیست و یکم
(۱) حکایت امیر بلخ و عاشق شدن دختر او
امیری سخت عالی رای بودی فردوسی : پادشاهی بهمن اسفندیار صد و دوازده سال بود
بخش ۵
پسر بد مر او را یکی همچو شیر مجد همگر : قصاید
شمارهٔ ۳۷
کجاست آن صنم سرو قد سیم اندام امام خمینی : قطعات و اشعار پراکنده
دریای وصال
مست صهبای تو می باشم و اندر هوسم مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۹۵
الا ای روی تو صد ماه و مهتاب مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۹۹۳
یکدم غم جان دار غم نان تا کی خیام : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷۸
دهقان قضا بسی چو ما کشت و درود بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۵۳
ز انداز نگاهت فتنه برق آهنگ می گردد اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۳۹۰
آمد سحری بخوابم آنشاخ شکر مولوی : دفتر سوم
بخش ۳۱ - وصیت کردن عمران جفت خود را بعد از مجامعت کی مرا ندیده باشی
وا مگردان هیچ ازینها دم مزن عطار نیشابوری : باب سی و سوم: در شكر نمودن از معشوق
شمارهٔ ۳۳
افتان خیزان در ره تو میپوییم مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۵
مرا بدید و نپرسید آن نگار، چرا؟ فردوسی : فریدون
بخش ۱۴
سپه چون به نزدیک ایران کشید مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۵۳
ای تو امان هر بلا، ما همه در امان تو ابوعلی عثمانی : باب دوم
بخش ۸۱ - ابوعبداللّه احمدبن عطاء الرودباری
و از ایشان بود ابوعبداللّه احمدبن عطاء الرودباری، پیر شام بود اندر وقت خویش و وفات او بصور بود اندر سنۀ تسع و ستّین و ثلثمایه. مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۴۱۱
ای زخم تو خوشتر از دوای دگران صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۷۳۴
منم که معنی بیگانه آشنای من است مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۵۵۵
ای مشفق فرزند دو بیتی میگو عطار نیشابوری : باب سی و هفتم: در صفت خط و خال معشوق
شمارهٔ ۶
گه در خط دلبران شیرین نگرم
غزل ۲۳۶
مغرور کسی به که درت جا نکند کس عطار نیشابوری : بخش بیست و یکم
(۱) حکایت امیر بلخ و عاشق شدن دختر او
امیری سخت عالی رای بودی فردوسی : پادشاهی بهمن اسفندیار صد و دوازده سال بود
بخش ۵
پسر بد مر او را یکی همچو شیر مجد همگر : قصاید
شمارهٔ ۳۷
کجاست آن صنم سرو قد سیم اندام امام خمینی : قطعات و اشعار پراکنده
دریای وصال
مست صهبای تو می باشم و اندر هوسم مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۹۵
الا ای روی تو صد ماه و مهتاب مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۹۹۳
یکدم غم جان دار غم نان تا کی خیام : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷۸
دهقان قضا بسی چو ما کشت و درود بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۵۳
ز انداز نگاهت فتنه برق آهنگ می گردد اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۳۹۰
آمد سحری بخوابم آنشاخ شکر مولوی : دفتر سوم
بخش ۳۱ - وصیت کردن عمران جفت خود را بعد از مجامعت کی مرا ندیده باشی
وا مگردان هیچ ازینها دم مزن عطار نیشابوری : باب سی و سوم: در شكر نمودن از معشوق
شمارهٔ ۳۳
افتان خیزان در ره تو میپوییم مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۵
مرا بدید و نپرسید آن نگار، چرا؟ فردوسی : فریدون
بخش ۱۴
سپه چون به نزدیک ایران کشید مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۵۳
ای تو امان هر بلا، ما همه در امان تو ابوعلی عثمانی : باب دوم
بخش ۸۱ - ابوعبداللّه احمدبن عطاء الرودباری
و از ایشان بود ابوعبداللّه احمدبن عطاء الرودباری، پیر شام بود اندر وقت خویش و وفات او بصور بود اندر سنۀ تسع و ستّین و ثلثمایه. مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۴۱۱
ای زخم تو خوشتر از دوای دگران صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۷۳۴
منم که معنی بیگانه آشنای من است مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۵۵۵
ای مشفق فرزند دو بیتی میگو عطار نیشابوری : باب سی و هفتم: در صفت خط و خال معشوق
شمارهٔ ۶
گه در خط دلبران شیرین نگرم
