ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۷۵
ای بس که درینمقام دمها زده ایم
نظامی گنجوی : شرف نامه
بخش ۱۸ - سگالش نمودن اسکندر بر جنگ دارا
بیا ساقی آن می‌که فرخ پیست
ملک‌الشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۲۵۷ - عشق و فخر
تا به چند اندر پی عشق مجازی‌؟
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۱۶
عرش بلند مرتبه بنیان آدم است
ناصرخسرو : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۷۱
شاید که حال و کار دگر سان کنم
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۸۹۳
من آن شکسته پر و بال طایرم چون چشم
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۷۱۱
تو ز لعل لب خود، کام مکیدن بردار
اثیر اخسیکتی : قصاید
شمارهٔ ۳ - مدح
ای داده ز آفتاب گداره کلاه را
عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۰
ای آفتاب طفلی در سایهٔ جمالت
شاه اسماعیل صفوی ( خطایی ) : گزیدهٔ اشعار ترکی
دیلبر
گئتدی اول دیلبر, بسی درد و بلا قالدی منه
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۵۶۶
ز جوش سینه حرف آفرین میخانه خویشم
رشیدالدین میبدی : ۵- سورة المائدة- مدنیة
۱۳ - النوبة الثالثة
قوله تعالى: یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّمَا الْخَمْرُ وَ الْمَیْسِرُ الایة
ملک‌الشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۲۵۶ - چه داری؟
ای خواجه به جز سیم و زر چه داری‌؟
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۷۱۶
قماش چهره یار از بهار معلوم است
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۲۴۵
هر جا حدیث خامه من بر زبان رود
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰۷۶
به دل باشد گران چشمی که بی اشک دمادم شد
کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۸۳۹
یک ذره ز آزار دلم کم نکنی
ملک‌الشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۲۵۵ - خبر نداری
ای ثابتی از من خبر نداری
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۳۲
ای ساقی بادهٔ معانی
ملک‌الشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۲۵۴ - نثار به پیشاهنگان
ای قد تو چون سرو جویباری