کوهی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۴
حبذا مستی که در میخانه ساغر میکشد کوهی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۹
زلف تو شب به دیده دیدار در رود کوهی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۶
بفضل صانع کون فیکون شدم موجود صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۳۴
قانع به جرعه نیست لب میگسار ما جمالالدین عبدالرزاق : غزلیات
شمارهٔ ۶
نز هجر توأم بجان امانی هست میرزا قلی میلی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۲۲۱
چون نظر در خواب بر خورشید رخسارش کنم کوهی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۳
ایدل عدم تملیک در سلک وجود آمد کوهی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۱
ترک عشق رخ زیبا پسران نتوان کرد جلال عضد : غزلیّات
شمارهٔ ۲۳۱
چند خوری خون دلم، چیست ترا با دل من؟ کوهی : غزلیات
شمارهٔ ۹۳
صفا در خانه دل را که یار صاف میآید مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۰۳
ناگاه درافتادم زان قصر و سراپرده کوهی : غزلیات
شمارهٔ ۸۸
هر که را زلف چو زنجیر تو دیوانه کند شاه اسماعیل صفوی ( خطایی ) : گزیدهٔ اشعار ترکی
الله
الله-الله, دئیین, بازیلر, کوهی : غزلیات
شمارهٔ ۷۹
واجب و ممکن بهم پیوسته اند کوهی : غزلیات
شمارهٔ ۷۵
چو دل ز آئینه جان زنگ بزدود صامت بروجردی : غزلیات
شمارهٔ ۶۷
رخت را ماه میگفتیم اگر مه داشت پیرایه کوهی : غزلیات
شمارهٔ ۶۶
ذات حق روشن است در آیات کوهی : غزلیات
شمارهٔ ۴۹
کون جامع جسم و جان آدم است جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۶۵
نه یاریی دهدم بخت تا رخت بینم عطار نیشابوری : بخش دهم
الحکایه و التمثیل
یکی را دید آن دیوانهٔ دین
شمارهٔ ۱۱۴
حبذا مستی که در میخانه ساغر میکشد کوهی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۹
زلف تو شب به دیده دیدار در رود کوهی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۶
بفضل صانع کون فیکون شدم موجود صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۳۴
قانع به جرعه نیست لب میگسار ما جمالالدین عبدالرزاق : غزلیات
شمارهٔ ۶
نز هجر توأم بجان امانی هست میرزا قلی میلی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۲۲۱
چون نظر در خواب بر خورشید رخسارش کنم کوهی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۳
ایدل عدم تملیک در سلک وجود آمد کوهی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۱
ترک عشق رخ زیبا پسران نتوان کرد جلال عضد : غزلیّات
شمارهٔ ۲۳۱
چند خوری خون دلم، چیست ترا با دل من؟ کوهی : غزلیات
شمارهٔ ۹۳
صفا در خانه دل را که یار صاف میآید مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۰۳
ناگاه درافتادم زان قصر و سراپرده کوهی : غزلیات
شمارهٔ ۸۸
هر که را زلف چو زنجیر تو دیوانه کند شاه اسماعیل صفوی ( خطایی ) : گزیدهٔ اشعار ترکی
الله
الله-الله, دئیین, بازیلر, کوهی : غزلیات
شمارهٔ ۷۹
واجب و ممکن بهم پیوسته اند کوهی : غزلیات
شمارهٔ ۷۵
چو دل ز آئینه جان زنگ بزدود صامت بروجردی : غزلیات
شمارهٔ ۶۷
رخت را ماه میگفتیم اگر مه داشت پیرایه کوهی : غزلیات
شمارهٔ ۶۶
ذات حق روشن است در آیات کوهی : غزلیات
شمارهٔ ۴۹
کون جامع جسم و جان آدم است جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۶۵
نه یاریی دهدم بخت تا رخت بینم عطار نیشابوری : بخش دهم
الحکایه و التمثیل
یکی را دید آن دیوانهٔ دین