مولوی : دفتر چهارم
بخش ۳۹ - حکایت آن پیر عرب کی دلالت کرد حلیمه را به استعانت به بتان
پیرمردی پیشش آمد با عصا خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۲۴۶
آه به من می‌رسد ز سختی و رنج ملک‌الشعرای بهار : غزلیات
شمارهٔ ۸۲
وقت آنست که بر سبزه مقامی بکنیم قوامی رازی : دیوان اشعار
شمارهٔ ۵ - در مدح شاه بطور عام و عرض تسلیت بدو شاه خاص
تا زمین زیر گنبد خضراست شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۲۲
یار ما رفت گوییا جان رفت طغرل احراری : غزلیات
شمارهٔ ۷
شوخ من هر گه کشاید طره چون قیر را شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۹
چشم مردم دیدهٔ ما نور رویش دیده است ملک‌الشعرای بهار : غزلیات
شمارهٔ ۷۹
بود آیا که دگرباره به شیراز رسم نورعلیشاه : بخش دوم
شمارهٔ ۴۰
آن یار که دی از بر من بار سفربست سلیمی جرونی : شیرین و فرهاد
بخش ۵۲ - رفتن خسرو به پای قصر شیرین
چو دید از دور قصر آن سمنبر صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۳۱
یوسف مصر وجودیم از عزیزیها، ولیک ملک‌الشعرای بهار : غزلیات
شمارهٔ ۷۵
دل سوی مهر می کشد و مهر سوی دل ملک‌الشعرای بهار : غزلیات
شمارهٔ ۷۲
کسی که افسر همت نهاد بر سر خویش سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۵۲۹
مرا در بحر غم چون موج آب انداختی رفتی ملک‌الشعرای بهار : غزلیات
شمارهٔ ۷۱
درگوش دارم این سخن از پیر می‌فروش ملک‌الشعرای بهار : غزلیات
شمارهٔ ۷۰
ای مصور نقش آن سرّ نهانش را بکش ملک‌الشعرای بهار : غزلیات
شمارهٔ ۶۹
نرگس غمزه‌زنش بر سر ناز است هنوز رضاقلی خان هدایت : روضهٔ اول در نگارش احوال مشایخ و عارفین
بخش ۱۲۶ - قیری بغدادی
از مشایخ کرام و افاضل عالی مقام و در طریقت صاحب مقامات عظام بوده و طالبان را تربیت می‌نمود. زیاده بر این از حالاتش اطلاعی حاصل نگردید. از اوست: ملک‌الشعرای بهار : غزلیات
شمارهٔ ۶۸
نیست کسی را نظر به حال کس امروز ملک‌الشعرای بهار : غزلیات
شمارهٔ ۶۷
حیله‌ها سازد درکار من آن ترک پسر