جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۴
بسکه سر در صیدگاهش بر زمین افتاده است جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۳
طرهٔ مشکین چو جانان دسته بست جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۲
حقپرستی پیش ما ترک تمنا کردن است حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۴۲۷
دولتِ آن کس که عمر با تو گذارد جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۱
ز وانمود پریشانی ام چو گل عار است امیرشاهی سبزواری : رباعیات
شمارهٔ ۱۶
ای دل، همه اسباب جهان خواسته گیر جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۰
بیا که موسم جوش بهار ییلاق است سیدای نسفی : شهر آشوب
شمارهٔ ۳۶۴ - میرشکار
شوخ میرشکار خون خلق بی اندازه ریخت جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۲۲۹
صفای پیکرت آئینه دار مهتاب است سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۶۰۵
آیینه را چو نوبت دیدار می رسد مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۹۶۲
من خشک لب ار با تو دم تر زدمی بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۰۹
خوشا عهدی‌ که غم‌ کوس تسلی می‌زد و دل هم جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۲۲۸
دل که کارش با کریم افتاده در فرخندگی است سیف فرغانی : رباعیات
شمارهٔ ۱۹
ای جوهر دینت بزرو سیم گرو جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۲۲۷
وارستگی از خویش ترا رهبر فیض است جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۲۲۶
هر دلی آیینه دار صورت اندیشه ای است جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۲۲۵
اضطرابم آتش رخسار او را دامن است عطار نیشابوری : باب اول: در توحیدِ باری عزّ شأنه
شمارهٔ ۹۲
از هیبت تو این دل غم خواره بسوخت جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۲۲۴
دشمن جان و تنش تاج زر است شاه نعمت‌الله ولی : قطعات
قطعهٔ شمارهٔ ۹۴
هر کجا شهریست اقطاع من است