نهج البلاغه : حکمت ها
راه خودسازی
<strong> وَ قَالَ عليه‌السلام </strong> اَلْفِكْرُ مِرْآةٌ صَافِيَةٌ فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۷۶
زلف سیه بر روی مه با خط و خال آراستی قاآنی شیرازی : قطعات
شمارهٔ ۴۵
صحن فلک شد سیاه بسکه ز غبرا قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۵۶ - در ستایش امیر کامکار محمدحسن‌خان سردار فرماید
فلک‌ خورشید و جنت حور و بستان یاسمن دارد قاآنی شیرازی : قطعات
شمارهٔ ۴۴
گر تو جانی دهی به بوسهٔ من صائب تبریزی : ابیات منتسب
شمارهٔ ۴۸
ز شوخی ها به برق نوبهاران نسبتی دارد صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۱۱۹
ستاره سحر عشق چشم بیدارست قاآنی شیرازی : قطعات
شمارهٔ ۴۳
ای پسر نیست حرص را پایان قاآنی شیرازی : قطعات
شمارهٔ ۴۲
کار خود را به کردگار گذار کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۲۷
در چمن می رفت ذکر قامت دلدار ما وحشی بافقی : غزلیات
غزل ۲۱۷
به لب بگوی که آن خندهٔ نهان نکند قاآنی شیرازی : قطعات
شمارهٔ ۴۱
ای داورگیتی که بود شهرهٔ آفاق رضاقلی خان هدایت : فردوس در شرح احوال متأخرین و معاصرین
بخش ۲۵ - زاهد گیلانی
از فضلا و عرفای معاصرین است ودر علوم عقلی و نقلی از محققین. او غیر زاهد جیلانیِ مشهور است که شیخ صفی الدین اردبیلی مرید وی بود و همانا نسبش به او می‌رسد. وی شیخ زاهد ثانی است. درخدمت حکمای معاصرین تحصیل حکمت کرده و عاقبت روی ارادت به خدمت کثیرالسعادت جناب عارف ربانی حاجی محمد حسین اصفهانی آورد و به مقامات عالیه فایض شد. در هنگامی که عازم حج اسلام و زیارت بیت اللّه الحرام بود در کاظمینؑرحلت نمود، و کان ذلک فی سنهٔ ۱۲۲۲. از عرفای نعمت اللهی است. این رباعی از او نوشته شد: سیف فرغانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۵
دلارامی که همچون مه بشب بینند دیدارش قاآنی شیرازی : قطعات
شمارهٔ ۴۰
بیا به خویش به گوهر نصیحتی داری کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۷۹
یارب این درد دل و فرقت جانان تاکی قاآنی شیرازی : قطعات
شمارهٔ ۳۹
مست کز بول خود وضو گیرد سوزنی سمرقندی : غزلیات
شمارهٔ ۲۵ - صنما تا به کف عشوه عشق تو دریم
ای سنایی تو کجایی که به خون تو دریم قاآنی شیرازی : قطعات
شمارهٔ ۳۸
آنکه تیز از لطیفه نشناسد عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۲۳۵
دارم ز زخم غمزهٔ او لذتی که بود