سعیدا : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۳
هر گوهر سخن که به ساحل رسیده است امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۴
هر کس آنجا که می و شاهد و گلشن آنجاست حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۱
زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۲
راهیست راه عشق که هیچش کناره نیست حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۳
روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست مجد همگر : قطعات
شمارهٔ ۴۳
صاحب عصر شمس دولت و دین قدسی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۵
تا بود گریه کی آباد شود خانه ما؟ حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۱
عکس روی تو چو در آینه جام افتاد فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۹۱
عالم چو خاتمیست که این است عشق قص حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۴
حاصل کارگه کون و مکان این همه نیست حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۵
خواب آن نرگس فتان تو بی چیزی نیست حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۶
جز آستان توام در جهان پناهی نیست امیرعلیشیر نوایی : غزلیات
شمارهٔ ۲۸ - مخترع
بعد عمری کافکند گردون بکوی او مرا خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۴۸
ای خواجه مرا با می و میخانه رها کن حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۷
بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت عطار نیشابوری : باب نهم: در مقام حیرت و سرگشتگی
شمارهٔ ۳
چندان که نگاه میکنم حیرانی است حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۸
دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۶۲۳
در دور خط به حرف رسیدن چه فایده؟ حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۹
کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۰
عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه سرشت