مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۱۴۱
افتاده مرا عجب شکاری چکنم
عطار نیشابوری : باب سیزدهم: در ذمِّ مردمِ ب‍یحوصله و معانی كه تعلّق به
شمارهٔ ۶
گر دیدهوری مرد لقا باید شد
اوحدالدین کرمانی : الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها
شمارهٔ ۱۵
ای دل به صلاح اگر نشستی برسی
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۹۴۹
زنهار مشو غره به بیباکی باز
سعدی : غزلیات
غزل ۲۳۴
آفتاب از کوه سر بر می‌زند
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۹۶۳
مائیم و هوای یار مه رو شب و روز
احمد شاملو : حدیث بی‌قراری ماهان
از خود با خويش
برای عباس جعفری
سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۳
جهان کهنه چو نو کرد عادت و خو را
سنایی غزنوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۱۷
بادی که بیاوری به ما جان چو نفس
حزین لاهیجی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۱۲۵
دل از یادش، در آغوش من شیدا نمی گنجد
اثیر اخسیکتی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۳
جانا، همه آیت نکوئی
سلمان ساوجی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷۸
خواهم که مرا مدام آماده بود
خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۴۵
بدان ورق که صبا در کف شکوفه نهاد
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰۰۲
شوری فتاد در فلک ای مه، چه شسته‌یی؟
سنایی غزنوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۳
تا جایزی همی نشناسی ز لایجوز
بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۳۷
بر من فسون عجز در ایجاد خوانده‌اند
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۴۲۰
از ریگ توان روغن بادام گرفتن
محمد بن منور : منقولات
شمارهٔ ۱۵۷
پس گفت بندۀ آنی که در بندِ آنی.
ملک‌الشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۲۵۰ - شکایت
پشت مرا کرد ز غم چنبری
آذر بیگدلی : غزلیات
شمارهٔ ۲۰
ز خود روم، چو پرو بال هستیم باز است