صامت بروجردی : کتاب نوحه‌های سینه زنی (به اقسام مختلفه و لحنهای متنوع و مخصوصه)
شمارهٔ ۱ - کتاب نوحه های سینه زنی
رفتی و بردی ز دل تاب و توانم علی قاآنی شیرازی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۱
بتا ز دست ببردی دلم به طراری حکیم نزاری : دستورنامه
بخش ۱۲ - یار عهد جوانی
به عهد جوانی چنان بودمی ملا احمد نراقی : باب چهارم
صفت چهاردهم - مراء و جدال و مخاصمه
و «مراء و جدال» عبارت است از: اعتراض کردن بر سخن غیر، و اظهار نقص و خلل آن در لفظ یا در معنی، به قصد پست کردن و اهانت رسانیدن به آن شخص، و اظهار زیرکی و فطانت، بدون باعث دینی و فایده آخرت است. ناصرخسرو : سفرنامه
بخش ۳۲ - بیت المقدس
خامس رمضان سنه ثمان و ثلثین و اربعمائه در بیت المقدس شدیم. یک سال شمسی بود که از خانه بیرون آمده بودم و مادام در سفر بوده که به هیچ جای مقامی و آسایشی تمام نیافته بودیم. بیت المقدس را اهل شام و آن طرف‌ها قدس گویند، و از اهل آن ولایات کسی که به حج نتواند رفتن در همان موسم به قدس حاضر شود و به موقف بایستد و قربان عید کند چنان که عادت است و سال باشد که زیادت از بیست هزار خلق در اوایل ماه ذی الحجه آن جا حاضر شوند و فرزندان برند و سنت کنند و از دیار روم و دیگر بقاع همه ترسایان و جهودان بسیار آن جا روند به زیارت کلیسا و کنشت که آن جاست و کلیسای بزرگ آن جا صفت کرده شود به جای خود. رضی‌الدین آرتیمانی : رباعیات
رباعی شماره ۵
ای عشق به حسن دیده درساز مرا شهریار (سید محمدحسین بهجت تبریزی) : گزیدهٔ اشعار ترکی
یاتا بیلمه ییرم
بو گئجه من کی یاتا بیلمه ییرم باشی باشلاره قاتا بیلمه ییرم عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۸۵
نگفتن و نشنودن زبان و گوش من است فخرالدین عراقی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۶
قومی هستند، کز کله موزه کنند کمال‌الدین اسماعیل : قطعات
شمارهٔ ۲۷۳ - ایضا له
مجلس سامیّ مجد الدّینی ای کان هنر جلال عضد : غزلیّات
شمارهٔ ۲۶۱
آیم که رُخت بینم و دیدن نگذاری اقبال لاهوری : زبور عجم
غلام زنده دلانم که عاشق سره اند
غلام زنده دلانم که عاشق سره اند رهی معیری : ابیات پراکنده
چشم نیلی
نیلگون چشم فریب انگیز رنگ آمیز تو قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۴۶ - در ستایش نظام‌الدوله حسین خان فرماید
با فال نیک بهر زمین‌بوس شهریار رهی معیری : غزلها - جلد چهارم
حاصل عمر
بس که جفا ز خار و گل دید دل رمیده‌ام مجیرالدین بیلقانی : قطعات
شمارهٔ ۶۹
ای صدر بکن هر چه توانی ز تغافل شهریار (سید محمدحسین بهجت تبریزی) : گزیدهٔ غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۹ - جلوه جانانه
شمعی فروخت چهره که پروانه ی تو بود ملا احمد نراقی : باب چهارم
صفت بیست و دوم - نفاق و دورویی، و مذمت آن
و مراد از آن در این مقام، دورویی و دو زبانی است، به این طریق که در حضور کسی او را مدح و ستایش کنی، و اظهار دوستی و نیکخواهی نمایی و در غیاب او برخلاف آن باشی، و مذمت او کنی و در صدد اذیت او باشی یا آنکه میان دو نفر که با یکدیگر دشمن اند، آمد و شد نمایی و با هر یک در دشمنی دیگری موافقت کنی و خود را دشمن او وانمایی و او را بر عداوت آن دیگری تحسین کنی و دشمنی او را در نظرش جلوه دهی و چنان نمایی که تو هم یاری او می کنی و این صفت از جمله مهلکات عظیمه است. عبید زاکانی : عشاق‌نامه
بخش ۲۱ - غزل
گر آن مه را وفا بودی چه بودی مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۲۱
ای ساقی و دستگیر مستان
شمارهٔ ۱ - کتاب نوحه های سینه زنی
رفتی و بردی ز دل تاب و توانم علی قاآنی شیرازی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۱
بتا ز دست ببردی دلم به طراری حکیم نزاری : دستورنامه
بخش ۱۲ - یار عهد جوانی
به عهد جوانی چنان بودمی ملا احمد نراقی : باب چهارم
صفت چهاردهم - مراء و جدال و مخاصمه
و «مراء و جدال» عبارت است از: اعتراض کردن بر سخن غیر، و اظهار نقص و خلل آن در لفظ یا در معنی، به قصد پست کردن و اهانت رسانیدن به آن شخص، و اظهار زیرکی و فطانت، بدون باعث دینی و فایده آخرت است. ناصرخسرو : سفرنامه
بخش ۳۲ - بیت المقدس
خامس رمضان سنه ثمان و ثلثین و اربعمائه در بیت المقدس شدیم. یک سال شمسی بود که از خانه بیرون آمده بودم و مادام در سفر بوده که به هیچ جای مقامی و آسایشی تمام نیافته بودیم. بیت المقدس را اهل شام و آن طرف‌ها قدس گویند، و از اهل آن ولایات کسی که به حج نتواند رفتن در همان موسم به قدس حاضر شود و به موقف بایستد و قربان عید کند چنان که عادت است و سال باشد که زیادت از بیست هزار خلق در اوایل ماه ذی الحجه آن جا حاضر شوند و فرزندان برند و سنت کنند و از دیار روم و دیگر بقاع همه ترسایان و جهودان بسیار آن جا روند به زیارت کلیسا و کنشت که آن جاست و کلیسای بزرگ آن جا صفت کرده شود به جای خود. رضی‌الدین آرتیمانی : رباعیات
رباعی شماره ۵
ای عشق به حسن دیده درساز مرا شهریار (سید محمدحسین بهجت تبریزی) : گزیدهٔ اشعار ترکی
یاتا بیلمه ییرم
بو گئجه من کی یاتا بیلمه ییرم باشی باشلاره قاتا بیلمه ییرم عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۸۵
نگفتن و نشنودن زبان و گوش من است فخرالدین عراقی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۶
قومی هستند، کز کله موزه کنند کمال‌الدین اسماعیل : قطعات
شمارهٔ ۲۷۳ - ایضا له
مجلس سامیّ مجد الدّینی ای کان هنر جلال عضد : غزلیّات
شمارهٔ ۲۶۱
آیم که رُخت بینم و دیدن نگذاری اقبال لاهوری : زبور عجم
غلام زنده دلانم که عاشق سره اند
غلام زنده دلانم که عاشق سره اند رهی معیری : ابیات پراکنده
چشم نیلی
نیلگون چشم فریب انگیز رنگ آمیز تو قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۴۶ - در ستایش نظام‌الدوله حسین خان فرماید
با فال نیک بهر زمین‌بوس شهریار رهی معیری : غزلها - جلد چهارم
حاصل عمر
بس که جفا ز خار و گل دید دل رمیده‌ام مجیرالدین بیلقانی : قطعات
شمارهٔ ۶۹
ای صدر بکن هر چه توانی ز تغافل شهریار (سید محمدحسین بهجت تبریزی) : گزیدهٔ غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۹ - جلوه جانانه
شمعی فروخت چهره که پروانه ی تو بود ملا احمد نراقی : باب چهارم
صفت بیست و دوم - نفاق و دورویی، و مذمت آن
و مراد از آن در این مقام، دورویی و دو زبانی است، به این طریق که در حضور کسی او را مدح و ستایش کنی، و اظهار دوستی و نیکخواهی نمایی و در غیاب او برخلاف آن باشی، و مذمت او کنی و در صدد اذیت او باشی یا آنکه میان دو نفر که با یکدیگر دشمن اند، آمد و شد نمایی و با هر یک در دشمنی دیگری موافقت کنی و خود را دشمن او وانمایی و او را بر عداوت آن دیگری تحسین کنی و دشمنی او را در نظرش جلوه دهی و چنان نمایی که تو هم یاری او می کنی و این صفت از جمله مهلکات عظیمه است. عبید زاکانی : عشاق‌نامه
بخش ۲۱ - غزل
گر آن مه را وفا بودی چه بودی مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۲۱
ای ساقی و دستگیر مستان
