سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۷۷۷
نیم بلبل که فصل گل به گلشن آشیان گیرم خاقانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۳
تا مرا عشق یار غار افتاد سوزنی سمرقندی : غزلیات
شمارهٔ ۳۹ - عقل و جانم برد شوخی آفتی بتیاره ای
تاز بازم ایر من در . . . ن هر زن باره ای ابن یمین فَرومَدی : قطعات
شمارهٔ ٣٣٧
کنجی که در او گنجش اغیار نباشد اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۸۲۰
چو اخگر شعله پرورد است مغز استخوان من رشیدالدین میبدی : ۲- سورة البقره
۳۰ - النوبة الثالثة
قوله تعالى: لَیْسَ الْبِرَّ أَنْ تُوَلُّوا وُجُوهَکُمْ... الآیة از روى ظاهر درین آیت آنچه شرط شریعت است بشناختى، اکنون از روى باطن بزبان اشارت آنچه نشان حقیقت است بشناس، که حقیقت مر شریعت را چون جان است مر تن را، تن بى جان چون بود، شریعت بى حقیقت هم چنان بود. شریعت بیت الخدم است همه خلق درو جمع، و عمارت آن بخدمت و عبادت، و حقیقت بیت الحرم است عارفان درو جمع و عمارت آن بحرمة و مشاهدت، و از خدمت و عبادت تا بحرمت و مشاهدت چندانست که از آشنایى تا دوست دارى، آشنایى صفت مزدور است و دوستدارى صفت عارف. مزدور همه ابواب برّ که در آیت بر شمردیم بیارد، آن گه گوید آه اگر باد بر ان جهد یا از آن چیزى بکاهد، که آن گه از مزد باز مانم، و عارف آن همه بشرط خویش بتمامى بگزارد، آن گه گوید آن اگر از آن ذره بماند که آن گه از دولت باز مانم قاآنی شیرازی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۲
مگر دریچهٔ نوری تو یا نتیجهٔ حوری صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱
یک نظر بازست نرگس چشم بیمار تو را مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۹۰۰
صد روز دراز گر به هم پیوندی اوحدالدین کرمانی : الفصل الاول - فی الطامات
شمارهٔ ۲۰
ای ساقی از آن بادهٔ دوشینه بیار سلمان ساوجی : جمشید و خورشید
بخش ۱۰۵ - غزل
چمن شمع ز مرد ساق نرگس را چو بردارد شیخ بهایی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۴
گفتیم: مگر که اولیاییم، نهایم ابن یمین فَرومَدی : قطعات
شمارهٔ ۶۴٣
از کریمان خواه حاجت ز آنکه نبود هیچ عیب مفاتیح الجنان : اعمال ماه شوال
نماز عید فطر
دو رکعت است: نهج البلاغه : حکمت ها
ارزش نيكوكارى
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> اِفْعَلُوا اَلْخَيْرَ وَ لاَ تَحْقِرُوا مِنْهُ شَيْئاً فَإِنَّ صَغِيرَهُ كَبِيرٌ وَ قَلِيلَهُ كَثِيرٌ امیر پازواری : دوبیتیها
شمارهٔ ۴۱
هزار پارِهْ شهْر بُو، چه کِرمُونْ چه شیرازْ عطار نیشابوری : بخش سی و چهارم
المقالة الرابعة و الثلثون
سالک دل مردهٔ درمان طلب ترانه های کودکانه : بخش اول
چغل و چغول و چاغاله
چغل و چغول و چاغاله میرم کنار خاله سیدای نسفی : شهر آشوب
شمارهٔ ۲۶۳ - کاسه باز
کاسه باز امرد چنین کرده به شهر آئین خود سنایی غزنوی : طریق التحقیق
کل یوم هو فی شأن
این مثل در زمانه معروف است
شمارهٔ ۷۷۷
نیم بلبل که فصل گل به گلشن آشیان گیرم خاقانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۳
تا مرا عشق یار غار افتاد سوزنی سمرقندی : غزلیات
شمارهٔ ۳۹ - عقل و جانم برد شوخی آفتی بتیاره ای
تاز بازم ایر من در . . . ن هر زن باره ای ابن یمین فَرومَدی : قطعات
شمارهٔ ٣٣٧
کنجی که در او گنجش اغیار نباشد اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۸۲۰
چو اخگر شعله پرورد است مغز استخوان من رشیدالدین میبدی : ۲- سورة البقره
۳۰ - النوبة الثالثة
قوله تعالى: لَیْسَ الْبِرَّ أَنْ تُوَلُّوا وُجُوهَکُمْ... الآیة از روى ظاهر درین آیت آنچه شرط شریعت است بشناختى، اکنون از روى باطن بزبان اشارت آنچه نشان حقیقت است بشناس، که حقیقت مر شریعت را چون جان است مر تن را، تن بى جان چون بود، شریعت بى حقیقت هم چنان بود. شریعت بیت الخدم است همه خلق درو جمع، و عمارت آن بخدمت و عبادت، و حقیقت بیت الحرم است عارفان درو جمع و عمارت آن بحرمة و مشاهدت، و از خدمت و عبادت تا بحرمت و مشاهدت چندانست که از آشنایى تا دوست دارى، آشنایى صفت مزدور است و دوستدارى صفت عارف. مزدور همه ابواب برّ که در آیت بر شمردیم بیارد، آن گه گوید آه اگر باد بر ان جهد یا از آن چیزى بکاهد، که آن گه از مزد باز مانم، و عارف آن همه بشرط خویش بتمامى بگزارد، آن گه گوید آن اگر از آن ذره بماند که آن گه از دولت باز مانم قاآنی شیرازی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۲
مگر دریچهٔ نوری تو یا نتیجهٔ حوری صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱
یک نظر بازست نرگس چشم بیمار تو را مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۹۰۰
صد روز دراز گر به هم پیوندی اوحدالدین کرمانی : الفصل الاول - فی الطامات
شمارهٔ ۲۰
ای ساقی از آن بادهٔ دوشینه بیار سلمان ساوجی : جمشید و خورشید
بخش ۱۰۵ - غزل
چمن شمع ز مرد ساق نرگس را چو بردارد شیخ بهایی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۴
گفتیم: مگر که اولیاییم، نهایم ابن یمین فَرومَدی : قطعات
شمارهٔ ۶۴٣
از کریمان خواه حاجت ز آنکه نبود هیچ عیب مفاتیح الجنان : اعمال ماه شوال
نماز عید فطر
دو رکعت است: نهج البلاغه : حکمت ها
ارزش نيكوكارى
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> اِفْعَلُوا اَلْخَيْرَ وَ لاَ تَحْقِرُوا مِنْهُ شَيْئاً فَإِنَّ صَغِيرَهُ كَبِيرٌ وَ قَلِيلَهُ كَثِيرٌ امیر پازواری : دوبیتیها
شمارهٔ ۴۱
هزار پارِهْ شهْر بُو، چه کِرمُونْ چه شیرازْ عطار نیشابوری : بخش سی و چهارم
المقالة الرابعة و الثلثون
سالک دل مردهٔ درمان طلب ترانه های کودکانه : بخش اول
چغل و چغول و چاغاله
چغل و چغول و چاغاله میرم کنار خاله سیدای نسفی : شهر آشوب
شمارهٔ ۲۶۳ - کاسه باز
کاسه باز امرد چنین کرده به شهر آئین خود سنایی غزنوی : طریق التحقیق
کل یوم هو فی شأن
این مثل در زمانه معروف است
