امیرعلیشیر نوایی : غزلیات
شمارهٔ ۹۹ - مخترع
لعل تو نبات و سخنت آب حیاتست مشتاق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۱
گل همنشین خار و خس در دامن گلزارها امیرعلیشیر نوایی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۰ - مخترع
سوی میخانه به رندان خبرم باز آید مشتاق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۷۹
اگر حرم بود ار دیرخانه خانه تست مشتاق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۸۴
جز عشق که اشرف بود از جمله کمالات امیرعلیشیر نوایی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۲ - مخترع
باز دل تفرقه در توبه و طامات انداخت مشتاق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۶
خدا را ای نسیم احوال زار مستمندی را امیرعلیشیر نوایی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۵ - تتبع خواجه
از رخت عکس مگر در می گلفام افتاد مشتاق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۸۹
بر اوست رحم که درمانده دل افتاده است امیرعلیشیر نوایی : غزلیات
شمارهٔ ۱۹۳ - تتبع خواجه
ساقی ار عکس مه چهره به جام اندازد نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۰
شهر ویران شده گریه مستانه ماست میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۱۵
از شوق تو شاها به جهان آمده ام نسیمی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۵
ماه اگر خوانم رخت را، نیست مه تابان چنین امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۱۸۵
تغافل کردنت بیفتنهای نیست نصرالله منشی : باب برزویه الطبیب
بخش ۶
در این جمله بدین استکشاف صورت یقین جمال ننمود. با خود گفتم که: اگر بر دین اسلاف، بی ایقان و تیقن، ثبات کنم، همچون آن جادو باشم که برنابکاری مواظبت همی نماید و، بتبع سلف رستگاری طمع میدارد، و اگر دیگر بار در طلب ایستم عمر بدان وفا نکند، که اجل نزدیک است؛ و اگر در حیرت روزگار گذارم فرصت فایت گردد و ناساخته رحلت باید کرد. و صواب من آنست که برملازمت اعمال خیر که زبده همه ادیان است اقتصار نمایم و، بدانچه ستوده عقل و پسندیده طبع است اقبال کنم. عطار نیشابوری : بخش نهم
(۳) حکایت پادشاه که علم نجوم دانست
نجومی نیک میدانست آن شاه اوحدی مراغهای : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۰
مهر گسل گشت یار، عهد شکن شد حبیب ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۵۰
هنگام سپیده دم خروس سحری مولوی : دفتر سوم
بخش ۲۸ - حکایت
هم چنان کین جا مغول حیلهدان فردوسی : پادشاهی بهرام گور
بخش ۳۱
چو بنهاد بر نامهبر مهر شاه
شمارهٔ ۹۹ - مخترع
لعل تو نبات و سخنت آب حیاتست مشتاق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۱
گل همنشین خار و خس در دامن گلزارها امیرعلیشیر نوایی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۰ - مخترع
سوی میخانه به رندان خبرم باز آید مشتاق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۷۹
اگر حرم بود ار دیرخانه خانه تست مشتاق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۸۴
جز عشق که اشرف بود از جمله کمالات امیرعلیشیر نوایی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۲ - مخترع
باز دل تفرقه در توبه و طامات انداخت مشتاق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۶
خدا را ای نسیم احوال زار مستمندی را امیرعلیشیر نوایی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۵ - تتبع خواجه
از رخت عکس مگر در می گلفام افتاد مشتاق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۸۹
بر اوست رحم که درمانده دل افتاده است امیرعلیشیر نوایی : غزلیات
شمارهٔ ۱۹۳ - تتبع خواجه
ساقی ار عکس مه چهره به جام اندازد نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۰
شهر ویران شده گریه مستانه ماست میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۱۵
از شوق تو شاها به جهان آمده ام نسیمی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۵
ماه اگر خوانم رخت را، نیست مه تابان چنین امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۱۸۵
تغافل کردنت بیفتنهای نیست نصرالله منشی : باب برزویه الطبیب
بخش ۶
در این جمله بدین استکشاف صورت یقین جمال ننمود. با خود گفتم که: اگر بر دین اسلاف، بی ایقان و تیقن، ثبات کنم، همچون آن جادو باشم که برنابکاری مواظبت همی نماید و، بتبع سلف رستگاری طمع میدارد، و اگر دیگر بار در طلب ایستم عمر بدان وفا نکند، که اجل نزدیک است؛ و اگر در حیرت روزگار گذارم فرصت فایت گردد و ناساخته رحلت باید کرد. و صواب من آنست که برملازمت اعمال خیر که زبده همه ادیان است اقتصار نمایم و، بدانچه ستوده عقل و پسندیده طبع است اقبال کنم. عطار نیشابوری : بخش نهم
(۳) حکایت پادشاه که علم نجوم دانست
نجومی نیک میدانست آن شاه اوحدی مراغهای : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۰
مهر گسل گشت یار، عهد شکن شد حبیب ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۵۰
هنگام سپیده دم خروس سحری مولوی : دفتر سوم
بخش ۲۸ - حکایت
هم چنان کین جا مغول حیلهدان فردوسی : پادشاهی بهرام گور
بخش ۳۱
چو بنهاد بر نامهبر مهر شاه
