نظام قاری : غزلیات
شمارهٔ ۴۱ - خواجه صدر الدین جوهری فرماید
دعوی حسن برخسار تومه کرد نکرد ابن یمین فَرومَدی : قطعات
شمارهٔ ۴٧۵
صاحبا چون یمین دولت و دین رشیدالدین میبدی : ۴- سورة النساء- مدنیة
۲۳ - النوبة الاولى
قوله تعالى: یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اى ایشان که بگرویدند، آمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ بگروید بخدا و برسول وى، وَ الْکِتابِ الَّذِی نَزَّلَ عَلى رَسُولِهِ و بقرآن که برسول خود فرو فرستاد، وَ الْکِتابِ الَّذِی أَنْزَلَ مِنْ قَبْلُ و بکتابها که از پیش فرو فرستاد بر پیغمبران، وَ مَنْ یَکْفُرْ بِاللَّهِ و هر که کافر شود بخدا، وَ مَلائِکَتِهِ و فریشتگان وى، وَ کُتُبِهِ و کتابهاى وى، وَ رُسُلِهِ و رسولان وى، وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ و بروز رستاخیز، فَقَدْ ضَلَّ ضَلالًا بَعِیداً (۱۳۶) او بیراه گشت بیراهى دور. شاطرعباس صبوحی : غزلیات
دام و دانه
دلی که در خم زلف، شانه می‌طلبد کمال‌الدین اسماعیل : قصاید
شمارهٔ ۵ - وله ایضاً فیه
ایا سرفرازی که خورشید پر دل ایرج میرزا : قطعه ها
مادر
پسر را قدر مادر دان که دایم فخرالدین اسعد گرگانی : ویس و رامین
پاسخ دادن ویس رامین را
سمن بر ویس گفت ای بی خرد رام سعدی : غزلیات
غزل ۲۶۶
در من این عیب قدیمست و به در می‌نرود غالب دهلوی : رباعیات
شمارهٔ ۸۰
در سینه ز غم زخم سنانی دارم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۲۵۴
جوهر می ز رگ ابر مثنی گردد سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۴۱۳
گوشه چشم تو تا افتاد بر کاشانه ام واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۲۹
خواهد گشود عقده دلهای ریش را جلال عضد : غزلیّات
شمارهٔ ۱۰۰
معاشران که مقیمان کوی خمّارند شاطرعباس صبوحی : غزلیات ناتمام و اشعار پراکنده
قند لعل
ره دلرا بتا زان شوخ چشم مست رهزن زن انوری : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۲۷
من دل به کسی جز از تو آسان ندهم رشیدالدین میبدی : ۳۹- سورة الزمر- مکیة
۳ - النوبة الاولى
قوله تعالى: أَ فَمَنْ شَرَحَ اللَّهُ صَدْرَهُ باش کسى که باز گشاد اللَّه بر وى را و دل وى را، لِلْإِسْلامِ گردن نهادن را، فَهُوَ عَلى نُورٍ مِنْ رَبِّهِ تا او بر روشنایى است از خداوند خویش، فَوَیْلٌ لِلْقاسِیَةِ قُلُوبُهُمْ مِنْ ذِکْرِ اللَّهِ ویل نفرین و تباهى سخت دلان را از یاد خدا، أُولئِکَ فِی ضَلالٍ مُبِینٍ (۲۲) ایشان در گمراهیى آشکاراند. عمعق بخاری : قصاید
شمارهٔ ۱۳ - در مدح شمس الملک
رسول بخت بمن بنده دوش داد پیام مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۳۵۰
از عشق چو بر جوان ملامت باشد سعدی : مفردات
بیت ۶۷
این باد و بروت و نخوت اندر بینی مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۰۸۶
من کجا بودم عجب، بی‌تو این چندین زمان
شمارهٔ ۴۱ - خواجه صدر الدین جوهری فرماید
دعوی حسن برخسار تومه کرد نکرد ابن یمین فَرومَدی : قطعات
شمارهٔ ۴٧۵
صاحبا چون یمین دولت و دین رشیدالدین میبدی : ۴- سورة النساء- مدنیة
۲۳ - النوبة الاولى
قوله تعالى: یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اى ایشان که بگرویدند، آمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ بگروید بخدا و برسول وى، وَ الْکِتابِ الَّذِی نَزَّلَ عَلى رَسُولِهِ و بقرآن که برسول خود فرو فرستاد، وَ الْکِتابِ الَّذِی أَنْزَلَ مِنْ قَبْلُ و بکتابها که از پیش فرو فرستاد بر پیغمبران، وَ مَنْ یَکْفُرْ بِاللَّهِ و هر که کافر شود بخدا، وَ مَلائِکَتِهِ و فریشتگان وى، وَ کُتُبِهِ و کتابهاى وى، وَ رُسُلِهِ و رسولان وى، وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ و بروز رستاخیز، فَقَدْ ضَلَّ ضَلالًا بَعِیداً (۱۳۶) او بیراه گشت بیراهى دور. شاطرعباس صبوحی : غزلیات
دام و دانه
دلی که در خم زلف، شانه می‌طلبد کمال‌الدین اسماعیل : قصاید
شمارهٔ ۵ - وله ایضاً فیه
ایا سرفرازی که خورشید پر دل ایرج میرزا : قطعه ها
مادر
پسر را قدر مادر دان که دایم فخرالدین اسعد گرگانی : ویس و رامین
پاسخ دادن ویس رامین را
سمن بر ویس گفت ای بی خرد رام سعدی : غزلیات
غزل ۲۶۶
در من این عیب قدیمست و به در می‌نرود غالب دهلوی : رباعیات
شمارهٔ ۸۰
در سینه ز غم زخم سنانی دارم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۲۵۴
جوهر می ز رگ ابر مثنی گردد سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۴۱۳
گوشه چشم تو تا افتاد بر کاشانه ام واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۲۹
خواهد گشود عقده دلهای ریش را جلال عضد : غزلیّات
شمارهٔ ۱۰۰
معاشران که مقیمان کوی خمّارند شاطرعباس صبوحی : غزلیات ناتمام و اشعار پراکنده
قند لعل
ره دلرا بتا زان شوخ چشم مست رهزن زن انوری : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۲۷
من دل به کسی جز از تو آسان ندهم رشیدالدین میبدی : ۳۹- سورة الزمر- مکیة
۳ - النوبة الاولى
قوله تعالى: أَ فَمَنْ شَرَحَ اللَّهُ صَدْرَهُ باش کسى که باز گشاد اللَّه بر وى را و دل وى را، لِلْإِسْلامِ گردن نهادن را، فَهُوَ عَلى نُورٍ مِنْ رَبِّهِ تا او بر روشنایى است از خداوند خویش، فَوَیْلٌ لِلْقاسِیَةِ قُلُوبُهُمْ مِنْ ذِکْرِ اللَّهِ ویل نفرین و تباهى سخت دلان را از یاد خدا، أُولئِکَ فِی ضَلالٍ مُبِینٍ (۲۲) ایشان در گمراهیى آشکاراند. عمعق بخاری : قصاید
شمارهٔ ۱۳ - در مدح شمس الملک
رسول بخت بمن بنده دوش داد پیام مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۳۵۰
از عشق چو بر جوان ملامت باشد سعدی : مفردات
بیت ۶۷
این باد و بروت و نخوت اندر بینی مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۰۸۶
من کجا بودم عجب، بی‌تو این چندین زمان
