رفیق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۱۷
جان من گر دل به دست دلستانی داشتی
حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۷۲۷
بیا که می کند از مشرق آفتاب طلوع
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۱۸
دیریست که تیر فقر را آماجم
رفیق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۲
به لب رسیده مرا جان ز محنت دوری
قائم مقام فراهانی : جلایرنامه
بخش ۳۱
جلایر: بر دعا کن ختم این عرض
اوحدی مراغه‌ای : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۱۱
زلفی، که به ناز و درد سر داشته‌ایش
سنایی غزنوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۰۰
اگر در کوی قلاشی مرا یکبار بارستی
بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۴
عبث تعلیم آگاهی مکن افسرده طبعان را
اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۶۹۲
چو بهر قتل غیر آن مه به تیغ آبگون خیزد
سحاب اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۸۵
آورده ام بکف باز زلف نگار دیگر
صفی علیشاه : رباعیات
شمارهٔ ۱۱۹
ای آنکه نظر بجرم آدم نکنی
اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۵
ای لعبتی که مثل تو کس در زمانه نیست
یغمای جندقی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۲۷
سوی غیری چو خدنگش ز کمان می‌گذرد
انوری : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۰۴
کویی که درو مست و بهش درگذری
فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۷۸
چهرة صاف بلا زلف سیه فام بلا
خیام : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۰۱
افلاک که جز غم نفزایند دگر
سنایی غزنوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۵۷
ای عمر عزیز داده بر باد ز جهل
طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۴۹۰
بلبلت از گل نخواهد فرق کرد
عطار نیشابوری : باب بیست و سوم: در خوف عاقبت و سیری نمودن از عمر
شمارهٔ ۴۳
تا کی به هوس چارهٔ بهبود کنیم
اقبال لاهوری : رموز بیخودی
در معنی اینکه جمعیت حقیقی از محکم گرفتن نصب العین ملیه است و نصب العین امت محمدیه حفظ و نشر توحید است
با تو آموزم زبان کائنات