ملا احمد نراقی : باب چهارم
اصلاح میان مردم و فضل و ثواب آن
و ضد این صفت، که اصلاح میان مردمان بوده باشد از معالی صفات و فضایل ملکات است و علامت شرافت نفس و طهارت ذات است و به این سبب، ثواب بسیار، و فضیلت بی شمار به ازای آن در احادیث و اخبار رسیده است. منوچهری دامغانی : قصاید و قطعات
شمارهٔ ۳۵ - در مدح خواجه احمد عبدالصمد وزیر سلطان مسعود
آمدت نوروز و آمد جشن نوروزی فراز خواجه عبدالله انصاری : مناجات نامه
مناجات شمارهٔ ۱
یارب دل پاک و جان آگاهم ده صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۰۱
گر صافدلی هست شراب است در اینجا خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۲۷
ای غمزهٔ جادویت افسونگر بیماران انوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۲
نه در وصال تو بختم به کام دل برساند سنایی غزنوی : قصاید و قطعات
شمارهٔ ۱۶۱ - در رثای محمد بهروز
اعتقاد محمد بهروز رشیدالدین وطواط : رباعیات
شمارهٔ ۸ - در تغزل
آن دلبر ماهرخ ، که جانان منست عطار نیشابوری : بخش بیست و سوم
الحكایة و التمثیل
روستائیی بشهر مرو رفت اسیری لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۲۴۶
جام تجلیش که بناگاه میدهند قاآنی شیرازی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰
شب دوشین که مرا لب به لب نوشین بود ملک‌الشعرای بهار : رباعیات
شمارهٔ ۵۷
بر درگه خود پلنگ دربان کردن صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۵۴۲
مپسند پر ز داغ کنم از جفای تو رشیدالدین میبدی : ۱۲- سورة یوسف- مکیة
۶ - النوبة الاولى
قوله تعالى: «وَ قالَ الْمَلِکُ» گفت ملک، «إِنِّی أَرى سَبْعَ بَقَراتٍ سِمانٍ» من بخواب دیدم هفت گاو فربه، «یَأْکُلُهُنَّ سَبْعٌ عِجافٌ» و هفت گاو لاغر ایشان را بخورد، «وَ سَبْعَ سُنْبُلاتٍ خُضْرٍ» و هفت خوشه سبز، «وَ أُخَرَ یابِساتٍ» و هفت خوشه خشک، «یا أَیُّهَا الْمَلَأُ» اى گروه خاصّه من «أَفْتُونِی فِی رُءْیایَ» فتوى کنید و پاسخ مرا در خواب من، «إِنْ کُنْتُمْ لِلرُّءْیا تَعْبُرُونَ (۴۳)» اگر چنانست که خواب را سرانجام شناساناید و تعبیر کنندگان. سیف فرغانی : قصاید و قطعات
شمارهٔ ۷۴
الا ای زده چون من از عشق لاف خیام : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱
برخیز و بیا بتا برای دل ما نظام قاری : غزلیات
شمارهٔ ۶۲ - مولانای رومی فرماید
نگارا مردگان از جان چه دانند سلمان ساوجی : جمشید و خورشید
بخش ۵ - رباعی
شاهی که به نعلین رخ مه آراست اسیری لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۲۰۳
هنوز هست جهان را به نیست مأوابود حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۳۵
با مدعی مگویید اسرار عشق و مستی
اصلاح میان مردم و فضل و ثواب آن
و ضد این صفت، که اصلاح میان مردمان بوده باشد از معالی صفات و فضایل ملکات است و علامت شرافت نفس و طهارت ذات است و به این سبب، ثواب بسیار، و فضیلت بی شمار به ازای آن در احادیث و اخبار رسیده است. منوچهری دامغانی : قصاید و قطعات
شمارهٔ ۳۵ - در مدح خواجه احمد عبدالصمد وزیر سلطان مسعود
آمدت نوروز و آمد جشن نوروزی فراز خواجه عبدالله انصاری : مناجات نامه
مناجات شمارهٔ ۱
یارب دل پاک و جان آگاهم ده صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۰۱
گر صافدلی هست شراب است در اینجا خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۲۷
ای غمزهٔ جادویت افسونگر بیماران انوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۲
نه در وصال تو بختم به کام دل برساند سنایی غزنوی : قصاید و قطعات
شمارهٔ ۱۶۱ - در رثای محمد بهروز
اعتقاد محمد بهروز رشیدالدین وطواط : رباعیات
شمارهٔ ۸ - در تغزل
آن دلبر ماهرخ ، که جانان منست عطار نیشابوری : بخش بیست و سوم
الحكایة و التمثیل
روستائیی بشهر مرو رفت اسیری لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۲۴۶
جام تجلیش که بناگاه میدهند قاآنی شیرازی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰
شب دوشین که مرا لب به لب نوشین بود ملک‌الشعرای بهار : رباعیات
شمارهٔ ۵۷
بر درگه خود پلنگ دربان کردن صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۵۴۲
مپسند پر ز داغ کنم از جفای تو رشیدالدین میبدی : ۱۲- سورة یوسف- مکیة
۶ - النوبة الاولى
قوله تعالى: «وَ قالَ الْمَلِکُ» گفت ملک، «إِنِّی أَرى سَبْعَ بَقَراتٍ سِمانٍ» من بخواب دیدم هفت گاو فربه، «یَأْکُلُهُنَّ سَبْعٌ عِجافٌ» و هفت گاو لاغر ایشان را بخورد، «وَ سَبْعَ سُنْبُلاتٍ خُضْرٍ» و هفت خوشه سبز، «وَ أُخَرَ یابِساتٍ» و هفت خوشه خشک، «یا أَیُّهَا الْمَلَأُ» اى گروه خاصّه من «أَفْتُونِی فِی رُءْیایَ» فتوى کنید و پاسخ مرا در خواب من، «إِنْ کُنْتُمْ لِلرُّءْیا تَعْبُرُونَ (۴۳)» اگر چنانست که خواب را سرانجام شناساناید و تعبیر کنندگان. سیف فرغانی : قصاید و قطعات
شمارهٔ ۷۴
الا ای زده چون من از عشق لاف خیام : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱
برخیز و بیا بتا برای دل ما نظام قاری : غزلیات
شمارهٔ ۶۲ - مولانای رومی فرماید
نگارا مردگان از جان چه دانند سلمان ساوجی : جمشید و خورشید
بخش ۵ - رباعی
شاهی که به نعلین رخ مه آراست اسیری لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۲۰۳
هنوز هست جهان را به نیست مأوابود حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۳۵
با مدعی مگویید اسرار عشق و مستی
