قدسی مشهدی : مثنوی‌ها
شمارهٔ ۱۵ - در تعریف باغ بحرآرا بر لب دریا
ز دریا باغ بحرآرا نمایان واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۷۵
بر ما سخن سرد عزیزان نه گران است سوزنی سمرقندی : رباعیات
شمارهٔ ۴۰
گازر بچه ای بروی رخشان خورشید کلیم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۸۶
مرد حق بین که بلا را ز خدا می بیند واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۷۶
دشنام تو در زیر لب، از ما نه نهان است طبیب اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۵۷
دارم نظری با گل کو روی ترا ماند واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۷۷
گفتم: به لب چاه زنخدان تو آن چیست؟ اوحدالدین کرمانی : الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
شمارهٔ ۲۳۵ - الخوف
نی همچو منت به عمر یاری خیزد واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۷۸
بی فکر تو، ناپاک دل از لوث جهانست واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۵۸
اگر لذت شناس درد سازی جان شیرین را صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۳
خواب وقت فیض در محراب می گیرد مرا رشیدالدین وطواط : قصاید
شمارهٔ ۱۹۶ - نیز در مدح ملک اتسز گوید
هدی را ز سر تازه شد روزگاری صغیر اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۷۰
هی زلف و خال جلوه دهی این بهانه چیست طغرل احراری : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۳
ساغر عیش ابد گر چه به دستم دادند واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۷۹
زر چو شد جمع، ز خود حادثه بر می آرد شیون فومنی : اشعار آزاد نیمایی
سه تار
تنهایی ملایم است آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۵۱
نافه بنافه دارد اگر آهوی تتاری واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۸۰
قد چو خم گردید، روشن شد که وقت مردن است مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۵۱۲
من بینم آنرا که نمی‌بینم من نسیمی : غزلیات
شمارهٔ ۶۲
دل بی تو از نعیم دو عالم ملال یافت