یغمای جندقی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۲۷
سوی غیری چو خدنگش ز کمان می‌گذرد
انوری : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۰۴
کویی که درو مست و بهش درگذری
فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۷۸
چهرة صاف بلا زلف سیه فام بلا
خیام : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۰۱
افلاک که جز غم نفزایند دگر
سنایی غزنوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۵۷
ای عمر عزیز داده بر باد ز جهل
طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۴۹۰
بلبلت از گل نخواهد فرق کرد
عطار نیشابوری : باب بیست و سوم: در خوف عاقبت و سیری نمودن از عمر
شمارهٔ ۴۳
تا کی به هوس چارهٔ بهبود کنیم
اقبال لاهوری : رموز بیخودی
در معنی اینکه جمعیت حقیقی از محکم گرفتن نصب العین ملیه است و نصب العین امت محمدیه حفظ و نشر توحید است
با تو آموزم زبان کائنات
امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۹۶
میراث منه مهر و بفا وَرزییِنْ
سعدی : غزلیات
غزل ۲۴۸
شوخی مکن ای یار که صاحب نظرانند
واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۵۵۶
یارب دل قانع، بدل سیم زرم ده
کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۶۸۰
ای رسم تو در ناکس و کس پیوستن
مفاتیح الجنان : آداب سرداب مطهر
ذکر صلوات بر حضرت صاحب الأمر (ع)
اللّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَأَهْلِ بَیتِهِ، وَصَلِّ عَلَی وَلِی الْحَسَنِ وَوَصِیهِ وَوارِثِهِ، الْقائِمِ بِأَمْرِک، وَالْغائِبِ فِی خَلْقِک، وَالْمُنْتَظِرِ لِإِذْنِک، اللّهُمَّ صَلِّ عَلَیهِ، وَقَرِّبْ بُعْدَهُ، وَأَنْجِزْ وَعْدَهُ، وَأَوْفِ عَهْدَهُ، وَاکشِفْ عَنْ بَأْسِهِ حِجابَ الْغَیبَةِ، وَأَظْهِرْ بِظُهُورِهِ صَحائِفَ الْمِحْنَةِ، وَقَدِّمْ أَمامَهُ الرُّعْبَ، وَثَبِّتْ بِهِ الْقَلْبَ، وَأَقِمْ بِهِ الْحَرْبَ، وَأَیدْهُ بِجُنْدٍ مِنَ الْمَلائِکةِ مُسَوِّمِینَ، وَسَلِّطْهُ عَلَی أَعْداءِ دِینِک أَجْمَعِینَ، وَأَلْهِمْهُ أَنْ لَایدَعَ مِنْهُمْ رُکناً إِلّا هَدَّهُ، وَلَا هاماً إِلّا قَدَّهُ، وَلَا کیداً إِلّا رَدَّهُ، وَلَا فاسِقاً إِلّا حَدَّهُ؛
احمد شاملو : آیدا در آینه
چهار سرود برای آيدا
۱
ابوالفضل بیهقی : مجلد نهم
بخش ۱۶ - هزیمت سلجوقیان
و چون ماه رمضان بآخر آمد، امیر عید کرد، و خصمان آمده بودند قریب چهار و پنج هزار و بسیار تیر انداختند بدان وقت که ما بنماز مشغول بودیم، و لشکر ما پس از نماز ایشان را مالشی قوی‌ دادند و تنی دویست را بکشتند و داد دل ازیشان بستدند، که چاشنی‌یی‌ قوی چشانیدند . و امیر آن مقدّمان را که جنگ کناره آب کردند بنواخت وصلت‌ فرمود.
شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۸۴
در محیطی فکنده ام زورق
خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۹
خواجه یک هفته اضطرابی داشت
صفایی جندقی : رباعیات
شمارهٔ ۳۵
دردا کآخر رقیب عدوان اندیش
قطران تبریزی : مقطعات
شمارهٔ ۱۲۷
مرا ز منصب تحقیق انبیاست نصیب
صغیر اصفهانی : مثنویات
شمارهٔ ۱۰۴ - آقای بهمنی یکی از شعرای گستاخ
اشعاری اعتراض‌آمیز نسبت به خلقت سروده بودند آقای سرهنگ اخگر به جواب آن مبادرت و اشعاری سروده به اسم بی‌چون‌نامه به چاپ رساندند مدیر روزنامهٔ کانون شعرا آقای حسین مطیعی آن دو منظومه را در دسترس نویسندگان و شعرای دور و نزدیک گذاردند و از آنان نظریه خواستند و آنها را در کتابی به اسم اسرار حقیقت به چاپ رساندند اشعار ذیل نظریه حقیر است که در آن کتاب به چاپ رسیده.