شهریار (سید محمدحسین بهجت تبریزی) : گزیدهٔ اشعار ترکی
غم باسدی قلیانیمی
قیشین قره قئییدی آلیب منیم جانیمی فردوسی : پادشاهی یزدگرد هجده سال بود
بخش ۲ - پادشاهی هرمز یک سال بود
چو هرمز برآمد به تخت پدر جامی : تحفة‌الاحرار
بخش ۶ - مناجات سیم متضمن اشارت به آنکه موجب غفلت آدمی از نور شهود او دوام فیض و استمرار وجود اوست و اگر فرضا یک لحظه آن فیض منقطع شدی همه کس بر آن معنی مطلع گشتی
ای ز وجود تو نمود همه واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۱
نه شوق منصب هندم، نه ذوق جاگیر است امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۱۸۳
سربازمّه ته عشق، هرچی بونه بووئه امیر پازواری : پنج‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۷
امیر گنه: می‌شُورنگ وُ چیرْ شو آهنگْ! اوحدالدین کرمانی : الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
شمارهٔ ۱۴۶ - الرّضا و التّسلیم
آنجا که سعادت است چه تسبیح و چه چنگ صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰۲۵
اگرچه شمع کافوری خرد در خانه می سوزد واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۰
نه همین صبح از غمم پیر است سعدی : مفردات
بیت ۴۶
یار بیگانه نگیرد هر که دارد یار خویش عطار نیشابوری : بخش دهم
الحکایه و التمثیل
سبویی می‌ستد رندی زخمار واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۹
مرد خدا که پیشت، پامال چون حصیر است فریدون مشیری : لحظه ها و احساس
یاد و کنار
روزهایی که بی تو می گذرد فریدون مشیری : بهار را باورکن
دیگر زمین تهی نیست
خوابم نمی ربود عطار نیشابوری : بیان وادی عشق
حکایت خواجه‌ای که عاشق کودکی فقاع فروش شد
خواجه‌ای از خان و مان آواره شد واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۸
از بهر دو نان، منت دونان چه ضرور است امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۳۸
نوشین لبی که لعلش نو کرد جام جم را جامی : لیلی و مجنون
بخش ۴ - پایه معراج سخن را از قمه عرش گذرانیدن و به اول درجه از درجات معارج قدر او صلی الله علیه و سلم رسانیدن
ای اشهب شبرو تو از نور جامی : سبحة‌الابرار
بخش ۹۰ - مناجات در انتقال از اخلاص به جود
ای ز بیمت دل عشاق دو نیم واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۷
دل با توکلست، گرم کیسه بی زر است
غم باسدی قلیانیمی
قیشین قره قئییدی آلیب منیم جانیمی فردوسی : پادشاهی یزدگرد هجده سال بود
بخش ۲ - پادشاهی هرمز یک سال بود
چو هرمز برآمد به تخت پدر جامی : تحفة‌الاحرار
بخش ۶ - مناجات سیم متضمن اشارت به آنکه موجب غفلت آدمی از نور شهود او دوام فیض و استمرار وجود اوست و اگر فرضا یک لحظه آن فیض منقطع شدی همه کس بر آن معنی مطلع گشتی
ای ز وجود تو نمود همه واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۱
نه شوق منصب هندم، نه ذوق جاگیر است امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۱۸۳
سربازمّه ته عشق، هرچی بونه بووئه امیر پازواری : پنج‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۷
امیر گنه: می‌شُورنگ وُ چیرْ شو آهنگْ! اوحدالدین کرمانی : الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
شمارهٔ ۱۴۶ - الرّضا و التّسلیم
آنجا که سعادت است چه تسبیح و چه چنگ صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰۲۵
اگرچه شمع کافوری خرد در خانه می سوزد واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۰
نه همین صبح از غمم پیر است سعدی : مفردات
بیت ۴۶
یار بیگانه نگیرد هر که دارد یار خویش عطار نیشابوری : بخش دهم
الحکایه و التمثیل
سبویی می‌ستد رندی زخمار واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۹
مرد خدا که پیشت، پامال چون حصیر است فریدون مشیری : لحظه ها و احساس
یاد و کنار
روزهایی که بی تو می گذرد فریدون مشیری : بهار را باورکن
دیگر زمین تهی نیست
خوابم نمی ربود عطار نیشابوری : بیان وادی عشق
حکایت خواجه‌ای که عاشق کودکی فقاع فروش شد
خواجه‌ای از خان و مان آواره شد واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۸
از بهر دو نان، منت دونان چه ضرور است امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۳۸
نوشین لبی که لعلش نو کرد جام جم را جامی : لیلی و مجنون
بخش ۴ - پایه معراج سخن را از قمه عرش گذرانیدن و به اول درجه از درجات معارج قدر او صلی الله علیه و سلم رسانیدن
ای اشهب شبرو تو از نور جامی : سبحة‌الابرار
بخش ۹۰ - مناجات در انتقال از اخلاص به جود
ای ز بیمت دل عشاق دو نیم واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۷
دل با توکلست، گرم کیسه بی زر است
