جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۷۴
تو خود به حال پریشان ما نظر نکنی
فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۳۵۱
بی تو یارانم کشان سوی گلستان می‌برند
مشتاق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۵
زهی خطت ز عرق مشک ناب در ته آب
فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۳۵۰
یک بار نکردیم در آن دل اثری چند
فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۳۴۹
نقشبندانی که طرح روی جانان ریختند
فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۳۴۸
هر کاروان که راه به کوی تو ساختند
رشیدالدین میبدی : ۵- سورة المائدة- مدنیة
۸ - النوبة الاولى
قوله تعالى یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اى ایشان که بگرویدند، لا تَتَّخِذُوا الْیَهُودَ وَ النَّصارى‏ أَوْلِیاءَ جهودان و ترسایان را بدوستان مدارید،، بَعْضُهُمْ أَوْلِیاءُ بَعْضٍ ایشان دوستان یکدیگرند، وَ مَنْ یَتَوَلَّهُمْ مِنْکُمْ و هر که ایشان را همدل دارد، و بدوستى گیرد از شما، فَإِنَّهُ مِنْهُمْ وى از ایشانست.
ادیب الممالک : اضافات
شمارهٔ ۱ - راجع بعباس نام
عباسی ما رواج شاهی دارد
ابن یمین فَرومَدی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۱
بوئی که ز چین سر زلفت بمن آید
فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۳۴۷
زرشک خال که سوزد بر آن عذار سپند
اوحدی مراغه‌ای : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۴۱
ای چاه زنخدانت زندان دل ریشم
فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۳۴۶
عندلیب گلشنم گلخن نصیبم کرده‌اند
فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۳۴۵
چون خوی دلبران ز عتابم سرشته‌اند
ابوعلی عثمانی : باب دوم
بخش ۱۰ - ابوعلی شقیق بن ابراهیم البلخی
و از ایشان بود ابوعلی شقیق بن ابراهیم البلخی از پیران خراسان بود و او را زبانی بود اندر توکّل و استاد حاتم اصمّ بود.
فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۳۴۳
از پی قتلم دگر، درد و غم، آماده‌اند
فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۳۴۲
چشم دلم به عالم بالا گشاده‌اند
مولوی : دفتر سوم
بخش ۱۵۶ - وحی آمدن از حق تعالی به موسی کی بیاموزش چیزی کی استدعا کند یا بعضی از آن
گفت یزدان تو بده بایست او
فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۳۴۱
آنانکه پی به راه توکّل فشرده‌اند
جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۲۴
تشنه درد فراقت منم ای جان در ده
فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۳۴۰
عشّاق دل به چین جبینی سپرده‌اند