سعدی : باب هشتم در آداب صحبت
بخش ۳۳
چون نداری کمال فضل آن به مولوی : دفتر پنجم
بخش ۱۶ - تمثیل لوح محفوظ و ادراک عقل هر کسی از آن لوح آنک امر و قسمت و مقدور هر روزهٔ ویست هم چون ادراک جبرئیل علیه‌السلام هر روزی از لوح اعظم عقل مثال جبرئیلست و نظر او به تفکر به سوی غیبی که معهود اوست در تفکر و اندیشهٔ کیفیت معاش و بیرون شو کارهای هر روزینه مانند نظر جبرئیلست در لوح و فهم کردن او از لوح
چون ملک از لوح محفوظ آن خرد صوفی محمد هروی : غزلیات
شمارهٔ ۴۴
عید صیام آمد، موسم نوبهار هم بلند اقبال : غزلیات
شمارهٔ ۳۸۴
روی ننموده ربودی دل ودین صوفی محمد هروی : غزلیات
شمارهٔ ۱۹
روی تو آتش است و برو خال چون سپند مفاتیح الجنان : بعضی آیات و دعاهاى کوتاه سودمند
دعاى حضرت مهدى (ع)
کفعمی در کتاب «مصباح» فرموده است: این دعای حضرت مهدی (عج) است: حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶۴
خیز و در کاسه ی زر آب طربناک انداز صوفی محمد هروی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷
ایا حکیم مسیحا دم ستوده خصال رشیدالدین میبدی : ۲- سورة البقره‏
۳۱ - النوبة الاولى
قوله تعالى: یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اى ایشان که بگرویدند کُتِبَ عَلَیْکُمُ بر شما نوشتند و واجب کردند الْقِصاصُ بازگشتن بکشتن ناحق، فِی الْقَتْلى‏ در کشتگان مسلمانان بنا حق، الْحُرُّ بِالْحُرِّ آزاد بآزاد وَ الْعَبْدُ بِالْعَبْدِ و بنده ببنده، وَ الْأُنْثى‏ بِالْأُنْثى‏ وزن بزن فَمَنْ عُفِیَ لَهُ هر کس که وى را آسان فرا گذارند مِنْ أَخِیهِ شَیْ‏ءٌ از کار برادر وى چیزى فَاتِّباعٌ وى را گویند تا بر پى دیت سپردن رود، بِالْمَعْرُوفِ به نیکویى، و بزودى وَ أَداءٌ إِلَیْهِ و کار گزاردن بوى بِإِحْسانٍ به نیکویى، و زود گزارى، ذلِکَ این پذیرفتن دین از قاتل و فرا گذاشت قصاص، تَخْفِیفٌ مِنْ رَبِّکُمْ سبک کردن کارى گران است از خداوند شما، وَ رَحْمَةٌ و بخشودنى آشکارا، فَمَنِ اعْتَدى‏ هر کس که از اندازه درگذارد و افزونى جوید و باز خون ناحق ریزد، بَعْدَ ذلِکَ پس از آنک یکى ریخت و از ودیت ستدند، فَلَهُ عَذابٌ أَلِیمٌ او راست عذابى درد نماى درد افزاى. صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۵۱۷ - الهواجم
هوا جم واردات ناگهانیست صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۵۱۳ - الهو
بود هو اعتبار از ذات حضرت اوحدالدین کرمانی : الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید
شمارهٔ ۱۸۶
در درویشی کار به صدق است و یقین صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۵۰۹ - الولایه الصغری
عبارت باشد از صغری با کمال اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۵۲۸
خوش وقت بهار و بانگ مرغان حزین نهج البلاغه : حکمت ها
از ویژگیهای زنان
<strong> وَ قَالَ عليه‌السلام </strong> اَلْمَرْأَةُ عَقْرَبٌ حُلْوَةُ اَللَّسْبَةِ غالب دهلوی : رباعیات
شمارهٔ ۴۱
غالب غم روزگار و بارش نکشد عطار نیشابوری : بخش سوم
فی فضیلت امیرالمؤمنین عمر رضی الله عنه
سپهر دین عمر خورشید خطاب صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۵۰۸ - الولایه
پس از ذکر ولی اندر ولایت ابوالحسن فراهانی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۵۳
عمریست که دل راه به دلدار ندارد صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۵۰۱ - وصل‌الوصل
ز وصل‌الوصل گویم با تو حالی