عطار نیشابوری : دفتر اول
در مکر کردن شیطان آدم رادرخوردن گندم و ناپدید شدن شیطان و گندم خوردن حضرت آدم علیه السّلام و الصواة فرماید
از آن تلبیس چون شیطان نهان شد رشیدالدین میبدی : ۲۶- سورة الشعرا- مکیة
۴ - النوبة الاولى
قوله تعالى: کَذَّبَتْ قَوْمُ نُوحٍ الْمُرْسَلِینَ (۱۰۵) دروغزن شمرد قوم نوح فرستادگان را. رشیدالدین میبدی : ۲- سورة البقره
۱۵ - النوبة الثانیة
قوله تعالى قُلْ إِنْ کانَتْ لَکُمُ الدَّارُ الْآخِرَةُ عِنْدَ اللَّهِ خالِصَةً مِنْ دُونِ النَّاسِ فَتَمَنَّوُا الْمَوْتَ إِنْ کُنْتُمْ صادِقِینَ مفسران گفتند این آیت بسبب آن فرو آمد که جهودان میگفتند لَنْ یَدْخُلَ الْجَنَّةَ إِلَّا مَنْ کانَ هُوداً أَوْ نَصارى در بهشت جز جهودان و ترسایان نشوند، اللَّه تعالى گفت تِلْکَ أَمانِیُّهُمْ اینست دروغهاى ساخته و آرزوهاى ایشان، اى رسول من گوى ایشان را که حجت خویش باز نمائید و بیارید اگر مىراست گوئید. ایشان گفتند نَحْنُ أَبْناءُ اللَّهِ وَ أَحِبَّاؤُهُ ما پسران اوئیم و دوستان او، و دوستان و پسران را لا محاله ببهشت خود فرو آرد. رب العالمین گفت پیغامبر من ایشان را گوى اگر چنانست که شما مىگویید که پیروزى در آن و بهشت جاودان شما راست نى دگران، و کس را با شما انبازى نیست در آن پس اگر چنین است مرگ خواهید بآرزو، تا باین ناز و نعیم و نواخت مقیم در رسید. طبیب اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۲۷
تا عشق مرا فاش نمی دانستی سوزنی سمرقندی : غزلیات
شمارهٔ ۱ - باز باد اندر فتاد
از باد اندر فتاد این سرخ سر چیغوز را انوری : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۴۳ - در مدح صاحب صدر طاهربن مظفر
باغ سرمایهٔ دگر دارد عطار نیشابوری : باب بیست و نهم: در شوق نمودن معشوق
شمارهٔ ۳۰
چون دل غم تو به جان توانست کشید ملکالشعرای بهار : قطعات
شمارهٔ ۸۳ - پند پدر
آن که کمتر شنید پند پدر ملکالشعرای بهار : رباعیات
شمارهٔ ۷ - در مدح ستارخان
ستار غیور ارجمندیت بجاست صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۶۰۰
چگونه زان گل رعنا دو چشم بردارم؟ حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۲۹۹
خنک مرا که خرابات و خانقاه یکی ست اثیر اخسیکتی : قطعات
شمارهٔ ۶۵
ای گهرپاک کز خزاین افلاک امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۲۸۲
چون در سخن درآمد لعل شکر مقالت نهج البلاغه : حکمت ها
غیرت زن و مرد
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> غَيْرَةُ اَلْمَرْأَةِ كُفْرٌ وَ غَيْرَةُ اَلرَّجُلِ إِيمَانٌ نهج البلاغه : حکمت ها
همراهی صبر با پیروزی
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> لاَ يَعْدَمُ اَلصَّبُورُ اَلظَّفَرَ وَ إِنْ طَالَ بِهِ اَلزَّمَانُ رشیدالدین میبدی : ۷- سورة الاعراف
۹ - النوبة الثانیة
قوله تعالى: وَ لُوطاً اى: و ارسلنا لوطا، و هو اسم اعجمى کابراهیم و اسحاق. و قیل: هو اسم عربى. و انما سمّى لوطا لانه حبّه لاط بقلب ابراهیم، اى: تعلق به و لصق. و هو لوط بن هاران بن آزر برادر زاده ابراهیم بود، با عم خویش ابراهیم از زمین بابل برفت. بسوى شام. ابراهیم به فلسطین فرو آمد، و لوط به اردن، پس رب العالمین لوط را به پیغامبرى فرستاد باهل سدوم و عمورا و صعورا و صامورا. این چهار شارستان مؤتفکات خوانند، یعنى: ائتفکت بهم، اى انقلبت. و مسکن وى به سدوم بود. ایشان را بیست و اند سال دعوت کرد، و یکى از ایشان ایمان نیاورد، و بآن فاحشه و فعل بد حریص گشته بودند، و لوط بایشان انکار مىنمود، و مىگفت: إِنَّکُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجالَ، قرأ اهل المدینة و حفص انکم بکسر الالف على الخبر، و قرأ الآخرون: ائنکم بالاستفهام. محتشم کاشانی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۵۷ - ایضا در مدح شاهزاده حمزه میرزا
بود به چنگ درنگ جیب مهم جهان رضیالدین آرتیمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۰
غمزه خونریز و عشوه در پی جان فریدون مشیری : آواز آن پرنده غمگین
بر صلیب
بر صلیبم، صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۱۴۳۵
از چراغی میتوان افروخت چندین شمع را
در مکر کردن شیطان آدم رادرخوردن گندم و ناپدید شدن شیطان و گندم خوردن حضرت آدم علیه السّلام و الصواة فرماید
از آن تلبیس چون شیطان نهان شد رشیدالدین میبدی : ۲۶- سورة الشعرا- مکیة
۴ - النوبة الاولى
قوله تعالى: کَذَّبَتْ قَوْمُ نُوحٍ الْمُرْسَلِینَ (۱۰۵) دروغزن شمرد قوم نوح فرستادگان را. رشیدالدین میبدی : ۲- سورة البقره
۱۵ - النوبة الثانیة
قوله تعالى قُلْ إِنْ کانَتْ لَکُمُ الدَّارُ الْآخِرَةُ عِنْدَ اللَّهِ خالِصَةً مِنْ دُونِ النَّاسِ فَتَمَنَّوُا الْمَوْتَ إِنْ کُنْتُمْ صادِقِینَ مفسران گفتند این آیت بسبب آن فرو آمد که جهودان میگفتند لَنْ یَدْخُلَ الْجَنَّةَ إِلَّا مَنْ کانَ هُوداً أَوْ نَصارى در بهشت جز جهودان و ترسایان نشوند، اللَّه تعالى گفت تِلْکَ أَمانِیُّهُمْ اینست دروغهاى ساخته و آرزوهاى ایشان، اى رسول من گوى ایشان را که حجت خویش باز نمائید و بیارید اگر مىراست گوئید. ایشان گفتند نَحْنُ أَبْناءُ اللَّهِ وَ أَحِبَّاؤُهُ ما پسران اوئیم و دوستان او، و دوستان و پسران را لا محاله ببهشت خود فرو آرد. رب العالمین گفت پیغامبر من ایشان را گوى اگر چنانست که شما مىگویید که پیروزى در آن و بهشت جاودان شما راست نى دگران، و کس را با شما انبازى نیست در آن پس اگر چنین است مرگ خواهید بآرزو، تا باین ناز و نعیم و نواخت مقیم در رسید. طبیب اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۲۷
تا عشق مرا فاش نمی دانستی سوزنی سمرقندی : غزلیات
شمارهٔ ۱ - باز باد اندر فتاد
از باد اندر فتاد این سرخ سر چیغوز را انوری : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۴۳ - در مدح صاحب صدر طاهربن مظفر
باغ سرمایهٔ دگر دارد عطار نیشابوری : باب بیست و نهم: در شوق نمودن معشوق
شمارهٔ ۳۰
چون دل غم تو به جان توانست کشید ملکالشعرای بهار : قطعات
شمارهٔ ۸۳ - پند پدر
آن که کمتر شنید پند پدر ملکالشعرای بهار : رباعیات
شمارهٔ ۷ - در مدح ستارخان
ستار غیور ارجمندیت بجاست صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۶۰۰
چگونه زان گل رعنا دو چشم بردارم؟ حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۲۹۹
خنک مرا که خرابات و خانقاه یکی ست اثیر اخسیکتی : قطعات
شمارهٔ ۶۵
ای گهرپاک کز خزاین افلاک امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۲۸۲
چون در سخن درآمد لعل شکر مقالت نهج البلاغه : حکمت ها
غیرت زن و مرد
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> غَيْرَةُ اَلْمَرْأَةِ كُفْرٌ وَ غَيْرَةُ اَلرَّجُلِ إِيمَانٌ نهج البلاغه : حکمت ها
همراهی صبر با پیروزی
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> لاَ يَعْدَمُ اَلصَّبُورُ اَلظَّفَرَ وَ إِنْ طَالَ بِهِ اَلزَّمَانُ رشیدالدین میبدی : ۷- سورة الاعراف
۹ - النوبة الثانیة
قوله تعالى: وَ لُوطاً اى: و ارسلنا لوطا، و هو اسم اعجمى کابراهیم و اسحاق. و قیل: هو اسم عربى. و انما سمّى لوطا لانه حبّه لاط بقلب ابراهیم، اى: تعلق به و لصق. و هو لوط بن هاران بن آزر برادر زاده ابراهیم بود، با عم خویش ابراهیم از زمین بابل برفت. بسوى شام. ابراهیم به فلسطین فرو آمد، و لوط به اردن، پس رب العالمین لوط را به پیغامبرى فرستاد باهل سدوم و عمورا و صعورا و صامورا. این چهار شارستان مؤتفکات خوانند، یعنى: ائتفکت بهم، اى انقلبت. و مسکن وى به سدوم بود. ایشان را بیست و اند سال دعوت کرد، و یکى از ایشان ایمان نیاورد، و بآن فاحشه و فعل بد حریص گشته بودند، و لوط بایشان انکار مىنمود، و مىگفت: إِنَّکُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجالَ، قرأ اهل المدینة و حفص انکم بکسر الالف على الخبر، و قرأ الآخرون: ائنکم بالاستفهام. محتشم کاشانی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۵۷ - ایضا در مدح شاهزاده حمزه میرزا
بود به چنگ درنگ جیب مهم جهان رضیالدین آرتیمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۰
غمزه خونریز و عشوه در پی جان فریدون مشیری : آواز آن پرنده غمگین
بر صلیب
بر صلیبم، صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۱۴۳۵
از چراغی میتوان افروخت چندین شمع را
