ابوالحسن فراهانی : قصاید
شمارهٔ ۲۲
زبس که یافت دلم لذت گرفتاری نسیمی : غزلیات
شمارهٔ ۱۶
ای شب زلفت که روزش کس نمی بیند به خواب رشیدالدین میبدی : ۳- سورة آل عمران- مدنیة
۱۷ - النوبة الثانیة
قوله تعالى: لَنْ تَنالُوا الْبِرَّ حَتَّى تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ مفسّران گفتند: بر اینجا بهشت است و انفاق بیرون کردن زکاة از مال. میگوید: تا زکاة از مال بیرون نکنید، و بدرویشان ندهید، ببهشت نرسید. این قول خطاب با توانگران است على الخصوص، و گفتهاند که: این خطاب با عامّه مؤمنانست، توانگران و درویشان هر کسى بر اندازه و توان خویش باین انفاق مخاطب است، و آن از ایشان پسندیده. آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۵
وه که جز جور و جفا رسم نکورویان نیست شاه نعمتالله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۷
از کرم بنواخت ما را یار ما حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۸۷۷
جان برای تو که هم دردی و هم درمانم آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۴۸
سبزه ای جوی و تماشاگاهی سهراب سپهری : آوار آفتاب
شب همآهنگی
لبها می لرزند. شب می تپد.جنگل نفس می کشد. مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۲۳
عاشق شدهیی ای دل سودات مبارک باد عنصری بلخی : بحر متقارب
شمارهٔ ۹۴
چنان دان که این هیکل از پهلوی عطار نیشابوری : باب چهارم: در معانی كه تعلّق به توحید دارد
شمارهٔ ۷۹
میپنداری که حق هویدا گردد حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۹۲۶
یار با ما هر چه گوید آن کنیم شاه نعمتالله ولی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۴
مرد مردانه شاه مردان است امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۶۵۹
ترکی ست بدخو آنکه من دارم سر و سودای او اقبال لاهوری : ارمغان حجاز
مرا داد این خرد پرور جنونی
مرا داد این خرد پرور جنونی عطار نیشابوری : باب سی و ششم: در صفت چشم و ابروی معشوق
شمارهٔ ۵
هم زلف تو از برونِ دل در تاب است کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۷۶۳
گر بی تو یک دو دم من بیمار زیستم فخرالدین عراقی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۳
دلربایی دل ز من ناگه ربودی کاشکی طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۷۲۰
زندگی می آورد ای شمع، آب جوی صبح سلطان ولد : ولدنامه
بخش ۸۰ - رجوع کردن بقصۀ شفاعت مریدان و پذیرفتن ولد سخن ایشانرا و بمقام والد خود بشیخی نشستن
چونکه بنشست بر مقام پدر
شمارهٔ ۲۲
زبس که یافت دلم لذت گرفتاری نسیمی : غزلیات
شمارهٔ ۱۶
ای شب زلفت که روزش کس نمی بیند به خواب رشیدالدین میبدی : ۳- سورة آل عمران- مدنیة
۱۷ - النوبة الثانیة
قوله تعالى: لَنْ تَنالُوا الْبِرَّ حَتَّى تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ مفسّران گفتند: بر اینجا بهشت است و انفاق بیرون کردن زکاة از مال. میگوید: تا زکاة از مال بیرون نکنید، و بدرویشان ندهید، ببهشت نرسید. این قول خطاب با توانگران است على الخصوص، و گفتهاند که: این خطاب با عامّه مؤمنانست، توانگران و درویشان هر کسى بر اندازه و توان خویش باین انفاق مخاطب است، و آن از ایشان پسندیده. آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۵
وه که جز جور و جفا رسم نکورویان نیست شاه نعمتالله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۷
از کرم بنواخت ما را یار ما حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۸۷۷
جان برای تو که هم دردی و هم درمانم آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۴۸
سبزه ای جوی و تماشاگاهی سهراب سپهری : آوار آفتاب
شب همآهنگی
لبها می لرزند. شب می تپد.جنگل نفس می کشد. مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۲۳
عاشق شدهیی ای دل سودات مبارک باد عنصری بلخی : بحر متقارب
شمارهٔ ۹۴
چنان دان که این هیکل از پهلوی عطار نیشابوری : باب چهارم: در معانی كه تعلّق به توحید دارد
شمارهٔ ۷۹
میپنداری که حق هویدا گردد حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۹۲۶
یار با ما هر چه گوید آن کنیم شاه نعمتالله ولی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۴
مرد مردانه شاه مردان است امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۶۵۹
ترکی ست بدخو آنکه من دارم سر و سودای او اقبال لاهوری : ارمغان حجاز
مرا داد این خرد پرور جنونی
مرا داد این خرد پرور جنونی عطار نیشابوری : باب سی و ششم: در صفت چشم و ابروی معشوق
شمارهٔ ۵
هم زلف تو از برونِ دل در تاب است کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۷۶۳
گر بی تو یک دو دم من بیمار زیستم فخرالدین عراقی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۳
دلربایی دل ز من ناگه ربودی کاشکی طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۷۲۰
زندگی می آورد ای شمع، آب جوی صبح سلطان ولد : ولدنامه
بخش ۸۰ - رجوع کردن بقصۀ شفاعت مریدان و پذیرفتن ولد سخن ایشانرا و بمقام والد خود بشیخی نشستن
چونکه بنشست بر مقام پدر
