امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۶۷۹
فرخ آن عیدی که جان قربانی جانان بود صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۱۲۹۹
بوسی که ز کنج لب ساقی نگرفتم فخرالدین اسعد گرگانی : ویس و رامین
آگاه شدن شاه موبد از کار ویس و رامین
چو رامین بود با خسرو یکی ماه صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۷۲۲
از خط سبز چهره شود آبدارتر صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۸۲۳
خضر راه حقیقت است مجاز حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۹۴۸
بحر عشق است این و در وی موج بیم و جان صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۱۰۶۷
از حریم قرب، چون سنگم به دور انداخته است مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۹۵
آن را که درون دل عشق و طلبی باشد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۸۱۷
دل را ز جوش گریه نگردید تاب کم سنایی غزنوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۶۶
در حسن چو عشق نادرست آمدهای اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۳۹۴
آنگل که غمش ز پادشاهی خوشتر بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۶۵
رنگ در دل داشتم روشنگر ادراک برد اوحدی مراغهای : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۸ - وله روحالله روحه
بر آستان در او کسی که راهش هست صائب تبریزی : قصاید
شمارهٔ ۲۹ - ایضا در وصف زاینده رود
می شود جان تازه از بوی بهار زنده رود صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۵۵
تا خرام قامت او برد از سر هوش ما سعدی : غزلیات
غزل ۱۴۶
ای جان خردمندان گوی خم چوگانت سعدی : غزلیات
غزل ۴۴۰
کاش کان دلبر عیار که من کشته اویم صائب تبریزی : قصاید
شمارهٔ ۲۸ - در توصیف دومین پلی که بر زاینده رود بسته شده
شد دو بالا زین پل نوآب و تاب زنده رود رشیدالدین میبدی : ۷- سورة الاعراف
۱۹ - النوبة الاولى
قوله تعالى: هُوَ الَّذِی خَلَقَکُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَةٍ اللَّه او است که بیافرید شما را از یک تن وَ جَعَلَ مِنْها زَوْجَها و آن یک تن را جفت آفرید هم از وى لِیَسْکُنَ إِلَیْها آن را تا آرام گیرد با او فَلَمَّا تَغَشَّاها چون بآن زن رسید آدم حَمَلَتْ حَمْلًا خَفِیفاً برگرفت آن زن بارى سبک فَمَرَّتْ بِهِ برفت آن زن با آن آب فَلَمَّا أَثْقَلَتْ چون آن زن گران شد دَعَوَا اللَّهَ رَبَّهُما خواندند خداوند خویش را و گفتند: لَئِنْ آتَیْتَنا صالِحاً اگر ما را فرزندى دهى راست لَنَکُونَنَّ مِنَ الشَّاکِرِینَ (۱۸۹) ناچار از سپاسداران باشیم. صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۹۰۶
ماتمکدهٔ خاک ،سزاوار وطن نیست
شمارهٔ ۶۷۹
فرخ آن عیدی که جان قربانی جانان بود صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۱۲۹۹
بوسی که ز کنج لب ساقی نگرفتم فخرالدین اسعد گرگانی : ویس و رامین
آگاه شدن شاه موبد از کار ویس و رامین
چو رامین بود با خسرو یکی ماه صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۷۲۲
از خط سبز چهره شود آبدارتر صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۸۲۳
خضر راه حقیقت است مجاز حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۹۴۸
بحر عشق است این و در وی موج بیم و جان صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۱۰۶۷
از حریم قرب، چون سنگم به دور انداخته است مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۹۵
آن را که درون دل عشق و طلبی باشد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۸۱۷
دل را ز جوش گریه نگردید تاب کم سنایی غزنوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۶۶
در حسن چو عشق نادرست آمدهای اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۳۹۴
آنگل که غمش ز پادشاهی خوشتر بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۶۵
رنگ در دل داشتم روشنگر ادراک برد اوحدی مراغهای : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۸ - وله روحالله روحه
بر آستان در او کسی که راهش هست صائب تبریزی : قصاید
شمارهٔ ۲۹ - ایضا در وصف زاینده رود
می شود جان تازه از بوی بهار زنده رود صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۵۵
تا خرام قامت او برد از سر هوش ما سعدی : غزلیات
غزل ۱۴۶
ای جان خردمندان گوی خم چوگانت سعدی : غزلیات
غزل ۴۴۰
کاش کان دلبر عیار که من کشته اویم صائب تبریزی : قصاید
شمارهٔ ۲۸ - در توصیف دومین پلی که بر زاینده رود بسته شده
شد دو بالا زین پل نوآب و تاب زنده رود رشیدالدین میبدی : ۷- سورة الاعراف
۱۹ - النوبة الاولى
قوله تعالى: هُوَ الَّذِی خَلَقَکُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَةٍ اللَّه او است که بیافرید شما را از یک تن وَ جَعَلَ مِنْها زَوْجَها و آن یک تن را جفت آفرید هم از وى لِیَسْکُنَ إِلَیْها آن را تا آرام گیرد با او فَلَمَّا تَغَشَّاها چون بآن زن رسید آدم حَمَلَتْ حَمْلًا خَفِیفاً برگرفت آن زن بارى سبک فَمَرَّتْ بِهِ برفت آن زن با آن آب فَلَمَّا أَثْقَلَتْ چون آن زن گران شد دَعَوَا اللَّهَ رَبَّهُما خواندند خداوند خویش را و گفتند: لَئِنْ آتَیْتَنا صالِحاً اگر ما را فرزندى دهى راست لَنَکُونَنَّ مِنَ الشَّاکِرِینَ (۱۸۹) ناچار از سپاسداران باشیم. صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۹۰۶
ماتمکدهٔ خاک ،سزاوار وطن نیست
