صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۱۰۶۷
از حریم قرب، چون سنگم به دور انداخته است مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۹۵
آن را که درون دل عشق و طلبی باشد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۸۱۷
دل را ز جوش گریه نگردید تاب کم سنایی غزنوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۶۶
در حسن چو عشق نادرست آمدهای اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۳۹۴
آنگل که غمش ز پادشاهی خوشتر بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۶۵
رنگ در دل داشتم روشنگر ادراک برد اوحدی مراغهای : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۸ - وله روحالله روحه
بر آستان در او کسی که راهش هست صائب تبریزی : قصاید
شمارهٔ ۲۹ - ایضا در وصف زاینده رود
می شود جان تازه از بوی بهار زنده رود صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۵۵
تا خرام قامت او برد از سر هوش ما سعدی : غزلیات
غزل ۱۴۶
ای جان خردمندان گوی خم چوگانت سعدی : غزلیات
غزل ۴۴۰
کاش کان دلبر عیار که من کشته اویم صائب تبریزی : قصاید
شمارهٔ ۲۸ - در توصیف دومین پلی که بر زاینده رود بسته شده
شد دو بالا زین پل نوآب و تاب زنده رود رشیدالدین میبدی : ۷- سورة الاعراف
۱۹ - النوبة الاولى
قوله تعالى: هُوَ الَّذِی خَلَقَکُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَةٍ اللَّه او است که بیافرید شما را از یک تن وَ جَعَلَ مِنْها زَوْجَها و آن یک تن را جفت آفرید هم از وى لِیَسْکُنَ إِلَیْها آن را تا آرام گیرد با او فَلَمَّا تَغَشَّاها چون بآن زن رسید آدم حَمَلَتْ حَمْلًا خَفِیفاً برگرفت آن زن بارى سبک فَمَرَّتْ بِهِ برفت آن زن با آن آب فَلَمَّا أَثْقَلَتْ چون آن زن گران شد دَعَوَا اللَّهَ رَبَّهُما خواندند خداوند خویش را و گفتند: لَئِنْ آتَیْتَنا صالِحاً اگر ما را فرزندى دهى راست لَنَکُونَنَّ مِنَ الشَّاکِرِینَ (۱۸۹) ناچار از سپاسداران باشیم. صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۹۰۶
ماتمکدهٔ خاک ،سزاوار وطن نیست مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۱۲
دست بنه بر دلم از غم دلبر مپرس صائب تبریزی : قصاید
شمارهٔ ۲۷ - در توصیف زاینده رود
چشمه حیوان ندارد آب و تاب زنده رود حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۹۳
منم که شهره شهرم به عشق ورزیدن نهج البلاغه : حکمت ها
نكوهش سستى در عمل
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> مَنْ قَصَّرَ فِي اَلْعَمَلِ اُبْتُلِيَ بِالْهَمِّ رشیدالدین میبدی : ۹- سورة التوبة- مدنیة
۸ - النوبة الثانیة
قوله تعالى: وَ الْمُؤْمِنُونَ وَ الْمُؤْمِناتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِیاءُ بَعْضٍ یعنى فى التعاضد و التناصر و الرحمة و المحبة. و فى الخبر المهاجرون و الانصار بعضهم اولیاء بعض فى الدنیا و الآخرة و الطلقاء من قریش و العتقاء من ثقیف بعضهم اولیاء بعض فى الدنیا و الآخرة صائب تبریزی : قصاید
شمارهٔ ۲۶ - در مدح شاه سلیمان و تاریخ بنای عمارت هشت بهشت
اصفهان شد غیرت افزای بهشت جاودان
تکبیت شمارهٔ ۱۰۶۷
از حریم قرب، چون سنگم به دور انداخته است مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۹۵
آن را که درون دل عشق و طلبی باشد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۸۱۷
دل را ز جوش گریه نگردید تاب کم سنایی غزنوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۶۶
در حسن چو عشق نادرست آمدهای اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۳۹۴
آنگل که غمش ز پادشاهی خوشتر بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۶۵
رنگ در دل داشتم روشنگر ادراک برد اوحدی مراغهای : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۸ - وله روحالله روحه
بر آستان در او کسی که راهش هست صائب تبریزی : قصاید
شمارهٔ ۲۹ - ایضا در وصف زاینده رود
می شود جان تازه از بوی بهار زنده رود صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۵۵
تا خرام قامت او برد از سر هوش ما سعدی : غزلیات
غزل ۱۴۶
ای جان خردمندان گوی خم چوگانت سعدی : غزلیات
غزل ۴۴۰
کاش کان دلبر عیار که من کشته اویم صائب تبریزی : قصاید
شمارهٔ ۲۸ - در توصیف دومین پلی که بر زاینده رود بسته شده
شد دو بالا زین پل نوآب و تاب زنده رود رشیدالدین میبدی : ۷- سورة الاعراف
۱۹ - النوبة الاولى
قوله تعالى: هُوَ الَّذِی خَلَقَکُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَةٍ اللَّه او است که بیافرید شما را از یک تن وَ جَعَلَ مِنْها زَوْجَها و آن یک تن را جفت آفرید هم از وى لِیَسْکُنَ إِلَیْها آن را تا آرام گیرد با او فَلَمَّا تَغَشَّاها چون بآن زن رسید آدم حَمَلَتْ حَمْلًا خَفِیفاً برگرفت آن زن بارى سبک فَمَرَّتْ بِهِ برفت آن زن با آن آب فَلَمَّا أَثْقَلَتْ چون آن زن گران شد دَعَوَا اللَّهَ رَبَّهُما خواندند خداوند خویش را و گفتند: لَئِنْ آتَیْتَنا صالِحاً اگر ما را فرزندى دهى راست لَنَکُونَنَّ مِنَ الشَّاکِرِینَ (۱۸۹) ناچار از سپاسداران باشیم. صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۹۰۶
ماتمکدهٔ خاک ،سزاوار وطن نیست مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۱۲
دست بنه بر دلم از غم دلبر مپرس صائب تبریزی : قصاید
شمارهٔ ۲۷ - در توصیف زاینده رود
چشمه حیوان ندارد آب و تاب زنده رود حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۹۳
منم که شهره شهرم به عشق ورزیدن نهج البلاغه : حکمت ها
نكوهش سستى در عمل
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> مَنْ قَصَّرَ فِي اَلْعَمَلِ اُبْتُلِيَ بِالْهَمِّ رشیدالدین میبدی : ۹- سورة التوبة- مدنیة
۸ - النوبة الثانیة
قوله تعالى: وَ الْمُؤْمِنُونَ وَ الْمُؤْمِناتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِیاءُ بَعْضٍ یعنى فى التعاضد و التناصر و الرحمة و المحبة. و فى الخبر المهاجرون و الانصار بعضهم اولیاء بعض فى الدنیا و الآخرة و الطلقاء من قریش و العتقاء من ثقیف بعضهم اولیاء بعض فى الدنیا و الآخرة صائب تبریزی : قصاید
شمارهٔ ۲۶ - در مدح شاه سلیمان و تاریخ بنای عمارت هشت بهشت
اصفهان شد غیرت افزای بهشت جاودان