امیر معزی : قصاید
شمارهٔ ۱۸۳
ای ز دارٍُالملک رفته مدتی سوی سفر صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۲۵۲ - عبدالحکیم
بود عبدالحکیم آن کوست بینا شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۹۵
درد دل ما دوای جان است صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۲۵۱ - عبدالواسع
ز عبدالواسعت گویم بواقع فضولی : غزلیات
شمارهٔ ۳۷۸
من چه کردم که مرا از نظر انداخته قصاب کاشانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۲
عشق بی‌دردسر نمی‌باشد صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۲۵۰ - عبدالمجیب
مگر عبدالمجیب اول اجابت سعدی : غزلیات
غزل ۲۴۳
زلف او بر رخ چو جولان می‌کند صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۲۴۹ - عبدالرقیب
بود عبدالرقیب آنکس که در کیش صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۲۴۸ - عبدالکریم
بود عبدالکریم آنکس که مشهود رشیدالدین میبدی : ۲۲- سورة الحجّ- مدنیّة
۴ - النوبة الثالثة
قوله تعالى: «إِنَّ اللَّهَ یُدافِعُ عَنِ الَّذِینَ آمَنُوا» یدفع عن صدورهم نزعات الشیطان و عن قلوبهم خطرات العصیان و عن ارواحهم طوارق النسیان، رب العزه جل جلاله و تقدّست اسماؤه و تعالت صفاته دوستان خود را و مؤمنانرا پیوسته در پرده عصمت و حمایت خویش دارد، سینههاشان از نزعات شیطان، دلهاشان از خطرات عصیان، جانهاشان از طوارق نسیان پاک دارد و در امان و حفظ خویش دارد، چندان که که بر غیب خود غیرت دارد بر سرّ مؤمن غیر دارد، زیرا که این براى آن میدارد، و آن براى این مىپرورد، وقتى بیاید که پرده از میان برخیزد این سرّ در آن غیب نظر کند و آن غیب درین سرّ نظر کند، اى جوانمرد آن ساعت نعیم بهشت کجا پدید آید و جمال حورا و عینا بکدام حساب بر آید. صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۲۴۷ - عبدالجلیل
نمایم واقف از عبدالجلیلت فخرالدین عراقی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۴۳
ای یار، مکن، بر من بی‌یار ببخشای خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۷۶
آن شکر لب که نباتش ز شکر می‌روید صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۲۴۶ - عبدالحسیب
دگر هم ز اولیا عبدالحسیب است جلال عضد : غزلیّات
شمارهٔ ۸۷
هر که را خال عنبرین باشد صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۲۴۵ - عبدالمقیت
دگر عبدالمقیت او گاه و بیگاه مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۰۲
چیست با عشق آشنا بودن؟ صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۲۴۴ - عبدالحفیظ
بود عبدالحفیظ آنکو نگهدار صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۲۴۳ - عبدالکبیر
دگر عبدالکبیر این ناگزیر است
شمارهٔ ۱۸۳
ای ز دارٍُالملک رفته مدتی سوی سفر صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۲۵۲ - عبدالحکیم
بود عبدالحکیم آن کوست بینا شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۹۵
درد دل ما دوای جان است صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۲۵۱ - عبدالواسع
ز عبدالواسعت گویم بواقع فضولی : غزلیات
شمارهٔ ۳۷۸
من چه کردم که مرا از نظر انداخته قصاب کاشانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۲
عشق بی‌دردسر نمی‌باشد صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۲۵۰ - عبدالمجیب
مگر عبدالمجیب اول اجابت سعدی : غزلیات
غزل ۲۴۳
زلف او بر رخ چو جولان می‌کند صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۲۴۹ - عبدالرقیب
بود عبدالرقیب آنکس که در کیش صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۲۴۸ - عبدالکریم
بود عبدالکریم آنکس که مشهود رشیدالدین میبدی : ۲۲- سورة الحجّ- مدنیّة
۴ - النوبة الثالثة
قوله تعالى: «إِنَّ اللَّهَ یُدافِعُ عَنِ الَّذِینَ آمَنُوا» یدفع عن صدورهم نزعات الشیطان و عن قلوبهم خطرات العصیان و عن ارواحهم طوارق النسیان، رب العزه جل جلاله و تقدّست اسماؤه و تعالت صفاته دوستان خود را و مؤمنانرا پیوسته در پرده عصمت و حمایت خویش دارد، سینههاشان از نزعات شیطان، دلهاشان از خطرات عصیان، جانهاشان از طوارق نسیان پاک دارد و در امان و حفظ خویش دارد، چندان که که بر غیب خود غیرت دارد بر سرّ مؤمن غیر دارد، زیرا که این براى آن میدارد، و آن براى این مىپرورد، وقتى بیاید که پرده از میان برخیزد این سرّ در آن غیب نظر کند و آن غیب درین سرّ نظر کند، اى جوانمرد آن ساعت نعیم بهشت کجا پدید آید و جمال حورا و عینا بکدام حساب بر آید. صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۲۴۷ - عبدالجلیل
نمایم واقف از عبدالجلیلت فخرالدین عراقی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۴۳
ای یار، مکن، بر من بی‌یار ببخشای خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۷۶
آن شکر لب که نباتش ز شکر می‌روید صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۲۴۶ - عبدالحسیب
دگر هم ز اولیا عبدالحسیب است جلال عضد : غزلیّات
شمارهٔ ۸۷
هر که را خال عنبرین باشد صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۲۴۵ - عبدالمقیت
دگر عبدالمقیت او گاه و بیگاه مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۰۲
چیست با عشق آشنا بودن؟ صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۲۴۴ - عبدالحفیظ
بود عبدالحفیظ آنکو نگهدار صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۲۴۳ - عبدالکبیر
دگر عبدالکبیر این ناگزیر است
