فضولی : غزلیات
شمارهٔ ۱۸۷
نظر بازی که حیران رخ آن سیمتن باشد
قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۸۸ - ‌در مدح یکی از علمای علّام و فضلای ذوی‌العزّ والاحترام گوید
مقتدای انس و جان آمد پدید
کسایی مروزی : ابیات پراکنده از فرهنگهای لغت
شمارهٔ ۳۴
کسی که سامهٔ جبار آسمان شکند
واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۵۲
مد نظر، از روی گلت آب حیات است
داوود ملک‌زاده : دفتر اول: مانند نوک مدادها می‌شکنم
رباعی شمارۀ 23
گفتند به پایان آمد عمر زمان
کامبیز صدیقی کسمایی : آواز قناری تنها
شعر بی نام
شادمان هرگز نیست
عطار نیشابوری : باب پانجدهم: در نیازمندی به ملاقات همدمی محرم
شمارهٔ ۱
دل خون شد و کس محرم این راز نیافت
شاه نعمت‌الله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۸
گر یار غنا دهد غنا دوست تر است
فضولی : غزلیات
شمارهٔ ۳۸۹
ای دل ز خویش بگذر گر میل یار داری
صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۱۰۳
شور دریای وجود از سر پرشور من است
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۷۱
اگر چه خوش نبود سیر بوستان تنها
اوحدی مراغه‌ای : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۳۹
دست عشقت قدحی داد و ببرد از هوشم
سنایی غزنوی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۵۶ - در نعت رسول اکرم و اصحاب پاک او
روشن آن بدری که کمتر منزلش عالم بود
خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۲۳
دامن گل نبرد هر که ز خار اندیشد
صفی علیشاه : غزلیات
شمارهٔ ۱۴
تا تماشای قیام تو بقامت کردند
ابوالحسن فراهانی : رباعیات
شمارهٔ ۱۲۲
چون خواهم دل ز دلستان برگیرم
انوری : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۸۱
ای لشکر تو روی زمین بگرفته
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۱۴۱
عشق را چشم به سامان تن آسانی نیست
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۳۸
ای ز آتش سودات دل اندر تب و تاب
محتشم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۱۴
دل در بدن کباب و مرا دیده تر هنوز