فریدون مشیری : مروارید مهر
جزر و مد
ماه، دریا را به خود می خواند و،
ملک‌الشعرای بهار : قطعات
شمارهٔ ۱ - ترجمه یک شعرترکی
هرکرا دوست شدم دشمن جان گشت مرا
نظیری نیشابوری : رباعیات
شمارهٔ ۵۰
صبحست و خروش بلبلان می آید
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۸۵۱
صد گل به باد رفت و گلابی ندید کس
شاه نعمت‌الله ولی : مفردات
شمارهٔ ۲۴۴
نعمت‌اللّه را طلب کن از خدا
مولوی : دفتر چهارم
بخش ۱۶ - قصهٔ مسجد اقصی و خروب و عزم کردن داود علیه‌السلام پیش از سلیمان علیه‌السلام بر بنای آن مسجد
چون درآمد عزم داودی به تنگ
جامی : سلسلةالذهب
بخش ۲۵ - معالجه کردن بوعلی سینا آن صاحب مالیخولیا را
بود در عهد بوعلی سینا
جامی : سلامان و ابسال
بخش ۳۷ - حکایت گریختن قطران شاعر از بسیاری عطای ممدوح خود فضلون
بود قطران نکته دانی سحرساز
نهج البلاغه : حکمت ها
نتیجه بى مهرى نزدیکان
<strong> وَ قَالَ عليه‌السلام </strong> مَنْ ضَيَّعَهُ اَلْأَقْرَبُ أُتِيحَ لَهُ اَلْأَبْعَدُ
حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲
ای فروغ ماه حسن از روی رخشان شما
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۸۸۲
تیغ را گر تو چو خورشید دمی رنده زنی
فردوسی : پادشاهی گشتاسپ صد و بیست سال بود
بخش ۱ - به خواب دیدن فردوسی دقیقی را
چنان دید گوینده یک شب به خواب
عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۵
هر که را ذره‌ای ازین سوز است
خیام : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۵
در فصل بهار اگر بتی حور سرشت
صفایی جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۷۴
به جای دوستی ار دشمنی سزای من است
پروین اعتصامی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۵
دل اگر توشه و توانی داشت
عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۴۵۳
دل و جان بردگی بودند و من افسانه شان کردم
سعدی : غزلیات
غزل ۱۰۱
ای پیک پی خجسته که داری نشان دوست
پروین اعتصامی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۲
کار مده نفس تبه کار را
نهج البلاغه : حکمت ها
از دست رفتن دوستان
<strong> وَ قَالَ عليه‌السلام </strong> فَقْدُ اَلْأَحِبَّةِ غُرْبَةٌ