صفی علیشاه : ترجیعات
شمارهٔ ۱
ای غمت اصل مدعای وجود سعدی : باب اول در عدل و تدبیر و رای
در معنی شفقت بر حال رعیت
شنیدم که فرماندهی دادگر خیام : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۹
بر چهره ی گل نسیم نوروز خوش است بلند اقبال : قطعات
شمارهٔ ۳۷ - قطعه
صاحب دیوان به فارس آمده حاکم حافظ : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۱
اول به وفا می وصالم درداد عطار نیشابوری : بخش هشتم
(۱۰) حکایت ابلیس
کسی پرسید از ابلیس کای شوم ملک‌الشعرای بهار : قطعات
شمارهٔ ۷ - در هجو روزنامهٔ اصفهان و نامهٔ ناهید
گو، ز من باد سحرگه به صفاهانی زشت حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۶۳
سلام الله ما کر اللیالی عطار نیشابوری : سی‌مرغ در پیشگاه سیمرغ
حکایت خطی که برادران یوسف هنگام فروش او دادند
یوسفی کانجم سپندش سوختند مولوی : دفتر دوم
بخش ۲۲ - براه کردن شاه یکی را از آن دو غلام و ازین دیگر پرسیدن
آن غلامک را چو دید اهل ذکا نظامی گنجوی : مخزن الاسرار
بخش ۵۴ - مقالت هیجدهم در نکوهش دورویان
قلب زنی چند که برخاستند جامی : اعتقادنامه
بخش ۲۰ - اشارت به آنکه کتاب الله قدیم است
چون کتاب خدا کلام خداست پروین اعتصامی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۶
ای دل، فلک سفله کجمدار است نهج البلاغه : حکمت ها
تغییر حکم با تغییر شرایط
<strong> وَ سُئِلَ عليه‌السلام عَنْ قَوْلِ اَلرَّسُولِ صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم غَيِّرُوا اَلشَّيْبَ وَ لاَ تَشَبَّهُوا بِالْيَهُودِ فَقَالَ عليه‌السلام </strong> نظامی گنجوی : شرف نامه
بخش ۱۷ - باز گشتن اسکندر از جنگ زنگ با فیروزی
بیا ساقی از می مرا مست کن ملک‌الشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۱۹۴ - سردسیر درکه
چون اوج گرفت مهر از سرطان مولوی : دفتر دوم
بخش ۱۲ - ترسانیدن شخصی زاهدی را کی کم گری تا کور نشوی
زاهدی را گفت یاری در عمل رشیدالدین میبدی : ۱۳- سورة الرعد- مکیة
۲ - النوبة الاولى
قوله تعالى: «اللَّهُ یَعْلَمُ» خداى مى‏داند، «ما تَحْمِلُ کُلُّ أُنْثى‏» آنچ در شکم هر ماده‏اى، «وَ ما تَغِیضُ الْأَرْحامُ» و هر چه رحم‏ها کاهد، «وَ ما تَزْدادُ» و آنچ رحمها افزاید، «وَ کُلُّ شَیْ‏ءٍ عِنْدَهُ بِمِقْدارٍ (۸)» و آن همه هر یک بنزدیک او باندازه‏اى. سعدی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۹
گر سنگ همه لعل بدخشان بودی غالب دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۰
دلستانان بحل اند ار چه جفا نیز کنند