رشیدالدین میبدی : ۴- سورة النساء- مدنیة
۱ - النوبة الثالثة
قوله تعالى: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ تاهت القلوب بسماع بسم اللَّه، طابت القلوب بشهود بسم اللَّه، غابت القلوب بظهور بسم اللَّه، طوبى لمن حدیثه فى اللَّه، و جلیسه هو اللَّه. حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷
بیا که قصر امل سخت سست بنیادست مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۰۵۳
ای بندهٔ سردی به زمستان چون زاغ صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۵۶۶
پا چو مجنون جمع اگر در دامن صحرا کنی مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۹۳۵
ای دل همه رخت را در این کوی انداز خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۱۷
نظاره کنان به روی خوبت شیخ بهایی : نان و حلوا
بخش ۲۴ - فی نغمات الجنان من جذبات الرحمان
اشف قلبی، ایها الساقی الرحیم نهج البلاغه : خطبه ها
تداوم امامت تا ظهور امام زمان عليه السلام
<strong> و من خطبة له عليه‌السلام </strong> <strong> في رسول اللّه و أهل بيته </strong> رشیدالدین میبدی : ۳۰- سورة الرّوم مکّیة
۲ - النوبة الاولى
قوله تعالى: وَ مِنْ آیاتِهِ أَنْ خَلَقَکُمْ مِنْ تُرابٍ و از نشانههاى او آنست که بیافرید شما را از خاکى ثُمَّ إِذا أَنْتُمْ بَشَرٌ پس اکنون شما مردمانید تَنْتَشِرُونَ (۲۰) مىپراکنید و پراکنده مىزیید. فخرالدین عراقی : فصل اول
غزل
دل من، چون به عشق مایل شد مشتاق اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۲۱۶
در وادی عشق دوش نالان جرسی رشیدالدین میبدی : ۶- سورة الانعام
۱۵ - النوبة الثانیة
قوله تعالى: وَ ذَرُوا ظاهِرَ الْإِثْمِ وَ باطِنَهُ کردار آدمى دو طرف دارد: یک طرف بدل پیوسته، آن را نیت گویند، و یک طرف بتن پیوسته، آن را عمل گویند. مشتاق اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۹۶
غم نیست که خلق بت‌پرستم دانند ملک‌الشعرای بهار : قصاید
قصیدهٔ ۱۵
نخلی که قد افراشت، به پستی نگراید رشیدالدین میبدی : ۵۲- سورة الطور
النوبة الثالثة
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ بسم اللَّه آیین زبان است و چراغ جان و ثناء جاودان. بسم اللَّه کلید گوشها است و آئینه چشمها و یادگار دلها. بسم اللَّه مجلسها معطّر کند، جانها منوّر کند، زبانها معنبر کند، گناهها مکفّر کند. ملک‌الشعرای بهار : غزلیات
شمارهٔ ۵۳
نسیم صبحدم ازکوهپایه باز آمد مشتاق اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۸
شاها شاها جهان پناها شاها امام خمینی : غزلیات
مستی عشق
در میخانه به روی همه باز است هنوز مجد همگر : قصاید
شمارهٔ ۵۶
کجاست در همه ملک جهان سلیمانی صوفی محمد هروی : ده نامه
بخش ۲۷ - خبر آوردن خادمه از بر معشوق
از بر آن سرو قد دلنواز
۱ - النوبة الثالثة
قوله تعالى: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ تاهت القلوب بسماع بسم اللَّه، طابت القلوب بشهود بسم اللَّه، غابت القلوب بظهور بسم اللَّه، طوبى لمن حدیثه فى اللَّه، و جلیسه هو اللَّه. حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷
بیا که قصر امل سخت سست بنیادست مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۰۵۳
ای بندهٔ سردی به زمستان چون زاغ صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۵۶۶
پا چو مجنون جمع اگر در دامن صحرا کنی مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۹۳۵
ای دل همه رخت را در این کوی انداز خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۱۷
نظاره کنان به روی خوبت شیخ بهایی : نان و حلوا
بخش ۲۴ - فی نغمات الجنان من جذبات الرحمان
اشف قلبی، ایها الساقی الرحیم نهج البلاغه : خطبه ها
تداوم امامت تا ظهور امام زمان عليه السلام
<strong> و من خطبة له عليه‌السلام </strong> <strong> في رسول اللّه و أهل بيته </strong> رشیدالدین میبدی : ۳۰- سورة الرّوم مکّیة
۲ - النوبة الاولى
قوله تعالى: وَ مِنْ آیاتِهِ أَنْ خَلَقَکُمْ مِنْ تُرابٍ و از نشانههاى او آنست که بیافرید شما را از خاکى ثُمَّ إِذا أَنْتُمْ بَشَرٌ پس اکنون شما مردمانید تَنْتَشِرُونَ (۲۰) مىپراکنید و پراکنده مىزیید. فخرالدین عراقی : فصل اول
غزل
دل من، چون به عشق مایل شد مشتاق اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۲۱۶
در وادی عشق دوش نالان جرسی رشیدالدین میبدی : ۶- سورة الانعام
۱۵ - النوبة الثانیة
قوله تعالى: وَ ذَرُوا ظاهِرَ الْإِثْمِ وَ باطِنَهُ کردار آدمى دو طرف دارد: یک طرف بدل پیوسته، آن را نیت گویند، و یک طرف بتن پیوسته، آن را عمل گویند. مشتاق اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۹۶
غم نیست که خلق بت‌پرستم دانند ملک‌الشعرای بهار : قصاید
قصیدهٔ ۱۵
نخلی که قد افراشت، به پستی نگراید رشیدالدین میبدی : ۵۲- سورة الطور
النوبة الثالثة
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ بسم اللَّه آیین زبان است و چراغ جان و ثناء جاودان. بسم اللَّه کلید گوشها است و آئینه چشمها و یادگار دلها. بسم اللَّه مجلسها معطّر کند، جانها منوّر کند، زبانها معنبر کند، گناهها مکفّر کند. ملک‌الشعرای بهار : غزلیات
شمارهٔ ۵۳
نسیم صبحدم ازکوهپایه باز آمد مشتاق اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۸
شاها شاها جهان پناها شاها امام خمینی : غزلیات
مستی عشق
در میخانه به روی همه باز است هنوز مجد همگر : قصاید
شمارهٔ ۵۶
کجاست در همه ملک جهان سلیمانی صوفی محمد هروی : ده نامه
بخش ۲۷ - خبر آوردن خادمه از بر معشوق
از بر آن سرو قد دلنواز
