نورعلیشاه : بخش اول
شمارهٔ ۳۰
سالها در خود سفر کردیم ما مولوی : المجلس الثالث
حکایت
آورده اندکه پادشاهی بود، عالمی، عادلی، خدای ترسی، رعیت پرسی خداوندا! پادشاه عهد ما را برداد و عدل و انصاف ثابت دار و آن پادشاه را اميران بودند. بعضی اهل قلمکه تدبير ملک را از مدبرات امر تعلیمکرده بودند. قلمشان چون قلم فرشته در دست راست، نرفتی الا به خيرات. مکرو تزویر و مظلوم شکنی را زهره نبودیکهگرد دفتر و قلمشانگشتی. دفترهای ایشان، در دیوان روشنایی دادی، همچون نامهٔ مؤمنان در دیوان قیامت و بعضی بندگان، اهل شمشير و عَلَمْ بودند، جانباز. سعدی : غزلیات
غزل ۴۰
چنان به موی تو آشفته‌ام به بوی تو مست بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۹۴
عنقا سر و برگیم مپرس از فقرا هیچ نورعلیشاه : بخش اول
شمارهٔ ۱۲
از دل و جان خلوتی بایار می باید مرا نهج البلاغه : خطبه ها
ضرورت حكومت
<strong> و من كلام له عليه‌السلام في الخوارج لما سمع قولهم لا حكم إلا لله </strong> باباطاهر عریان همدانی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۴۹
لاله کاران دگر لاله مکارید صوفی محمد هروی : دیوان اطعمه
بخش ۱۴۲
ماهیچه باریک که خاتون مال است صائب تبریزی : قصاید
شمارهٔ ۲ - در تعمیر تربت پاک امیرالمؤمنین علی (ع) و آوردن نهری از فرات به نجف به فرمان شاه صفی
منت خدای را که به توفیق کردگار عبدالقهّار عاصی : اشعار نو
دیوانه
دیوانه عشق را فریدون مشیری : ابر و کوچه
سینه گرداب
همرنگ گونه های تو مهتابم آرزوست مولوی : دفتر اول
بخش ۲ - عاشق شدن پادشاه بر کنیزک رنجور و تدبیر کردن در صحت او
بشنوید ای دوستان این داستان یغمای جندقی : بخش اول
شمارهٔ ۹۹ - به دوستی نگاشته
ای غایب از نظر به خدا می سپارمت فخرالدین عراقی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۰
از گلشن جان بی‌خبری، خار این است صوفی محمد هروی : دیوان اطعمه
بخش ۹۵
دریچه ای ز بهشتش به روی بگشایی افسر کرمانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۸۸
دلم به یک نظر آمد اسیر چشم سیاهی قطران تبریزی : قصاید
شمارهٔ ۳۱ - در مدح ابونصر محمد ( مملان )
آباد بر این بر که و این طارم آباد مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۴
ای عاشقان ای عاشقان آمد گه وصل و لقا قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۴۱ - مطلع ثانی
منم که ازکف زربخش آفت کانم صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۴۵۳ - علامه ترک الحسد
بود پاک از حسد آنگاه دلقت
شمارهٔ ۳۰
سالها در خود سفر کردیم ما مولوی : المجلس الثالث
حکایت
آورده اندکه پادشاهی بود، عالمی، عادلی، خدای ترسی، رعیت پرسی خداوندا! پادشاه عهد ما را برداد و عدل و انصاف ثابت دار و آن پادشاه را اميران بودند. بعضی اهل قلمکه تدبير ملک را از مدبرات امر تعلیمکرده بودند. قلمشان چون قلم فرشته در دست راست، نرفتی الا به خيرات. مکرو تزویر و مظلوم شکنی را زهره نبودیکهگرد دفتر و قلمشانگشتی. دفترهای ایشان، در دیوان روشنایی دادی، همچون نامهٔ مؤمنان در دیوان قیامت و بعضی بندگان، اهل شمشير و عَلَمْ بودند، جانباز. سعدی : غزلیات
غزل ۴۰
چنان به موی تو آشفته‌ام به بوی تو مست بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۹۴
عنقا سر و برگیم مپرس از فقرا هیچ نورعلیشاه : بخش اول
شمارهٔ ۱۲
از دل و جان خلوتی بایار می باید مرا نهج البلاغه : خطبه ها
ضرورت حكومت
<strong> و من كلام له عليه‌السلام في الخوارج لما سمع قولهم لا حكم إلا لله </strong> باباطاهر عریان همدانی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۴۹
لاله کاران دگر لاله مکارید صوفی محمد هروی : دیوان اطعمه
بخش ۱۴۲
ماهیچه باریک که خاتون مال است صائب تبریزی : قصاید
شمارهٔ ۲ - در تعمیر تربت پاک امیرالمؤمنین علی (ع) و آوردن نهری از فرات به نجف به فرمان شاه صفی
منت خدای را که به توفیق کردگار عبدالقهّار عاصی : اشعار نو
دیوانه
دیوانه عشق را فریدون مشیری : ابر و کوچه
سینه گرداب
همرنگ گونه های تو مهتابم آرزوست مولوی : دفتر اول
بخش ۲ - عاشق شدن پادشاه بر کنیزک رنجور و تدبیر کردن در صحت او
بشنوید ای دوستان این داستان یغمای جندقی : بخش اول
شمارهٔ ۹۹ - به دوستی نگاشته
ای غایب از نظر به خدا می سپارمت فخرالدین عراقی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۰
از گلشن جان بی‌خبری، خار این است صوفی محمد هروی : دیوان اطعمه
بخش ۹۵
دریچه ای ز بهشتش به روی بگشایی افسر کرمانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۸۸
دلم به یک نظر آمد اسیر چشم سیاهی قطران تبریزی : قصاید
شمارهٔ ۳۱ - در مدح ابونصر محمد ( مملان )
آباد بر این بر که و این طارم آباد مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۴
ای عاشقان ای عاشقان آمد گه وصل و لقا قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۴۱ - مطلع ثانی
منم که ازکف زربخش آفت کانم صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۴۵۳ - علامه ترک الحسد
بود پاک از حسد آنگاه دلقت
