سعدی : مثنویات
شمارهٔ ۴
نظر کن درین موی باریک سر نورعلیشاه : بخش دوم
شمارهٔ ۷۰
نه تنها دین و دل برد از نگاهش آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۷۳۴
همای عشق تو افکند سایه ی بسرم کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۷۰۴ - و قال ایضاً فیه
کی خوش بود ای جان پسندیدهٔ من عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۸
لعلت از شهد و شکر نیکوتر است عطار نیشابوری : بلبل نامه
خطاب بلبل به طوطی و نصیحت کردن او را بخدمت پیر
به طوطی گفت ای مرغ شکرخوار نورعلیشاه : بخش اول
شمارهٔ ۲۱۵
ما مقیمان تخت تحمیدیم خواجه عبدالله انصاری : مناجات نامه
مناجات شمارهٔ ۵۹
الهی عارف تو را بنور تو میداند و از شعاع وجود عبارت نمی تواند پس موحد تو را بنور قُرب می شناسد و در آتش می سوزد، مسکین او که تو را به صنایع شناخت درویش او که ترا بدلایل جُست از صنایع آن باید ُجست که از آن گُنجد و از دلایل آن باید خواست که از آن زیبد. نسیمی : غزلیات
شمارهٔ ۲۴
عشق تو گرفتار تو داند که چه درد است سعدی : باب هشتم در آداب صحبت
بخش ۱۵
پسندیده است بخشایش ولیکن جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۳۴
مرا که فرض شد از جان و دل دعای شما خیام : هیچ است [۱۰۷-۱۰۱]
رباعی ۱۰۱
ای بیخبران شکلِ مُجَسَّم هیچ است، نورعلیشاه : بخش اول
شمارهٔ ۱۷۲
مهی دارم که انوار جمالش خاقانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸
رویم ز گریه بین چو گلین کاه زیر آب ایرج میرزا : اشعار دیگر
چه عجب؟
وه چه خوب آمدی، صفا کردی عطار نیشابوری : بیان وادی استغنا
حکایت مردی که صورت افلاک بر تختهٔ خاک میکشید
دیده باشی کان حکیم بی خرد سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۹
شبم این روشنی کز آه دیده ست عطار نیشابوری : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱
سبحان قادری که صفاتش ز کبریا جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۳۲
چسان بینم به دست غیردامان وصالش را کسایی مروزی : دیوان اشعار
وصف شراب
از او بوی دزدیده کافور و عنبر
شمارهٔ ۴
نظر کن درین موی باریک سر نورعلیشاه : بخش دوم
شمارهٔ ۷۰
نه تنها دین و دل برد از نگاهش آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۷۳۴
همای عشق تو افکند سایه ی بسرم کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۷۰۴ - و قال ایضاً فیه
کی خوش بود ای جان پسندیدهٔ من عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۸
لعلت از شهد و شکر نیکوتر است عطار نیشابوری : بلبل نامه
خطاب بلبل به طوطی و نصیحت کردن او را بخدمت پیر
به طوطی گفت ای مرغ شکرخوار نورعلیشاه : بخش اول
شمارهٔ ۲۱۵
ما مقیمان تخت تحمیدیم خواجه عبدالله انصاری : مناجات نامه
مناجات شمارهٔ ۵۹
الهی عارف تو را بنور تو میداند و از شعاع وجود عبارت نمی تواند پس موحد تو را بنور قُرب می شناسد و در آتش می سوزد، مسکین او که تو را به صنایع شناخت درویش او که ترا بدلایل جُست از صنایع آن باید ُجست که از آن گُنجد و از دلایل آن باید خواست که از آن زیبد. نسیمی : غزلیات
شمارهٔ ۲۴
عشق تو گرفتار تو داند که چه درد است سعدی : باب هشتم در آداب صحبت
بخش ۱۵
پسندیده است بخشایش ولیکن جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۳۴
مرا که فرض شد از جان و دل دعای شما خیام : هیچ است [۱۰۷-۱۰۱]
رباعی ۱۰۱
ای بیخبران شکلِ مُجَسَّم هیچ است، نورعلیشاه : بخش اول
شمارهٔ ۱۷۲
مهی دارم که انوار جمالش خاقانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸
رویم ز گریه بین چو گلین کاه زیر آب ایرج میرزا : اشعار دیگر
چه عجب؟
وه چه خوب آمدی، صفا کردی عطار نیشابوری : بیان وادی استغنا
حکایت مردی که صورت افلاک بر تختهٔ خاک میکشید
دیده باشی کان حکیم بی خرد سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۹
شبم این روشنی کز آه دیده ست عطار نیشابوری : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱
سبحان قادری که صفاتش ز کبریا جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۳۲
چسان بینم به دست غیردامان وصالش را کسایی مروزی : دیوان اشعار
وصف شراب
از او بوی دزدیده کافور و عنبر
