فردوسی : پادشاهی بهرام گور
بخش ۲۲
بیاسود در مرو بهرام‌گور سعدی : قطعات
شمارهٔ ۱۴
مرا گویند با دشمن برآویز محمد کوسج : برزونامه (بخش کهن)
بخش ۱۳ - آمدن بیژن و آوردن برزوی رستم زال را قسمت دوم
چنین گفت برزوی آن گه بدوی جامی : دفتر دوم
بخش ۹ - حکایت ذوالنون و ابو یزید قدس الله تعالی سرهما
داد ذوالنون به بایزید پیام صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۲۲
ز چشم بد، خدا آن چشم میگون را نگه دارد! واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۲۳۶
از حیا حرفش نیاید بر زبان کلک ما صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۳۵۱
اظهار عشق را به زبان احتیاج نیست خیام : هرچه باداباد [۱۰۰-۷۴]
رباعی ۸۰
* چندان بخورم شراب، کاین بوی شراب سعدی : غزلیات
غزل ۵۵
شبی در خرقه رندآسا، گذر کردم به میخانه واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۲۱۹
فریب شکر الفت نمیخورم دیگر جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۷
چه کنم در شب هجران تو آرامم نیست سعدی : باب سوم در فضیلت قناعت
حکایت شمارهٔ ۱۹
یکی از ملوک با تنی چند خاصان در شکارگاهی به زمستان از عمارت دور افتادند تا شب در آمد. خانه دهقانی دیدند، ملک گفت شب آنجا رویم تا زحمت سرما نباشد. یکی از وزرا گفت لایق قدر پادشاه نیست به خانه دهقانی التجا کردن، هم اینجا خیمه زنیم و آتش کنیم. دهقان را خبر شد ماحضری ترتیب کرد و پیش آورد و زمین ببوسید و گفت قدر بلند سلطان نازل نشدی ولیکن نخواستند که قدر دهقان بلند گردد. سلطان را سخن گفتن او مطبوع آمد. شبانگاه به منزل او نقل کردند. بامدادانش خلعت و نعمت فرمود. شنیدندش که قدمی چند در رکاب سلطان همی‌رفت و میگفت ملک‌الشعرای بهار : غزلیات
شمارهٔ ۲۹
شاهدی کز پی او دیدهٔ گریانی نیست واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۱۶۶
. . . مسعود سعد سلمان : قصاید
شمارهٔ ۲۵۴ - هم در مدح او
به نام ایزد بی چون به قصد حضرت سلطان منوچهری دامغانی : قصاید و قطعات
شمارهٔ ۱ - در صفت بهار و مدح ابوالحسن
نوبهار آمد و آورد گل و یاسمنا خواجه عبدالله انصاری : مناجات نامه
مناجات شمارهٔ ۶۶
الهی دلی ده که شوق طاعت افزون کند و توفیق طاعتی ده که ببهشت رهنون کند. نهج البلاغه : حکمت ها
نکوهش بی تفاوتی
<strong> وَ قَالَ عليه‌السلام فِي اَلَّذِينَ اِعْتَزَلُوا اَلْقِتَالَ مَعَهُ </strong> خَذَلُوا اَلْحَقَّ وَ لَمْ يَنْصُرُوا اَلْبَاطِلَ جهان ملک خاتون : رباعیات
شمارهٔ ۲۱۶
خورشید رخا من به کمند تو درم فضولی : رباعیات
شمارهٔ ۳
گر اهل دلی بده رضایی بقضا
بخش ۲۲
بیاسود در مرو بهرام‌گور سعدی : قطعات
شمارهٔ ۱۴
مرا گویند با دشمن برآویز محمد کوسج : برزونامه (بخش کهن)
بخش ۱۳ - آمدن بیژن و آوردن برزوی رستم زال را قسمت دوم
چنین گفت برزوی آن گه بدوی جامی : دفتر دوم
بخش ۹ - حکایت ذوالنون و ابو یزید قدس الله تعالی سرهما
داد ذوالنون به بایزید پیام صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۲۲
ز چشم بد، خدا آن چشم میگون را نگه دارد! واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۲۳۶
از حیا حرفش نیاید بر زبان کلک ما صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۳۵۱
اظهار عشق را به زبان احتیاج نیست خیام : هرچه باداباد [۱۰۰-۷۴]
رباعی ۸۰
* چندان بخورم شراب، کاین بوی شراب سعدی : غزلیات
غزل ۵۵
شبی در خرقه رندآسا، گذر کردم به میخانه واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۲۱۹
فریب شکر الفت نمیخورم دیگر جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۷
چه کنم در شب هجران تو آرامم نیست سعدی : باب سوم در فضیلت قناعت
حکایت شمارهٔ ۱۹
یکی از ملوک با تنی چند خاصان در شکارگاهی به زمستان از عمارت دور افتادند تا شب در آمد. خانه دهقانی دیدند، ملک گفت شب آنجا رویم تا زحمت سرما نباشد. یکی از وزرا گفت لایق قدر پادشاه نیست به خانه دهقانی التجا کردن، هم اینجا خیمه زنیم و آتش کنیم. دهقان را خبر شد ماحضری ترتیب کرد و پیش آورد و زمین ببوسید و گفت قدر بلند سلطان نازل نشدی ولیکن نخواستند که قدر دهقان بلند گردد. سلطان را سخن گفتن او مطبوع آمد. شبانگاه به منزل او نقل کردند. بامدادانش خلعت و نعمت فرمود. شنیدندش که قدمی چند در رکاب سلطان همی‌رفت و میگفت ملک‌الشعرای بهار : غزلیات
شمارهٔ ۲۹
شاهدی کز پی او دیدهٔ گریانی نیست واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۱۶۶
. . . مسعود سعد سلمان : قصاید
شمارهٔ ۲۵۴ - هم در مدح او
به نام ایزد بی چون به قصد حضرت سلطان منوچهری دامغانی : قصاید و قطعات
شمارهٔ ۱ - در صفت بهار و مدح ابوالحسن
نوبهار آمد و آورد گل و یاسمنا خواجه عبدالله انصاری : مناجات نامه
مناجات شمارهٔ ۶۶
الهی دلی ده که شوق طاعت افزون کند و توفیق طاعتی ده که ببهشت رهنون کند. نهج البلاغه : حکمت ها
نکوهش بی تفاوتی
<strong> وَ قَالَ عليه‌السلام فِي اَلَّذِينَ اِعْتَزَلُوا اَلْقِتَالَ مَعَهُ </strong> خَذَلُوا اَلْحَقَّ وَ لَمْ يَنْصُرُوا اَلْبَاطِلَ جهان ملک خاتون : رباعیات
شمارهٔ ۲۱۶
خورشید رخا من به کمند تو درم فضولی : رباعیات
شمارهٔ ۳
گر اهل دلی بده رضایی بقضا
