فریدون مشیری : ابر و کوچه
بهار می رسد، اما
بهار می رسد، اما ز گل نشانش نیست
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۴
کاسه زانوست جام جم دل آگاه را
رشیدالدین میبدی : ۱۱۱- سورة تبت- مکیة
النوبة الثانیة
این سوره هفتاد و هفت حرفست، بیست کلمه و پنج آیه. جمله به مکّه فرو آمد و درین سوره ناسخ و منسوخ نیست. و در خبرست از ابى کعب از پیغامبر (ص): «هر که این سوره برخواند، امید میدارم که او را با بو لهب اندر دوزخ جمع نکنند».
مشتاق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۸
به مرغی داده گردون از ازل فرخنده بالی را
نهج البلاغه : حکمت ها
جایگاه والاى اهل بیت علیهم السلام
<strong> وَ قَالَ عليه‌السلام </strong> نَحْنُ اَلنُّمْرُقَةُ اَلْوُسْطَى بِهَا يَلْحَقُ اَلتَّالِي وَ إِلَيْهَا يَرْجِعُ اَلْغَالِي
خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۷۲
خاقانیا قبول و رد از کردگار دان
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۳
هست در نقصان تمامی ها دل آگاه را
نظامی گنجوی : شرف نامه
بخش ۳۱ - فرستادن اسکندر روشنک را به روم
بیا ساقی آن صرف بیجاده رنگ
امام خمینی : رباعیات
بُت
با چشم منی، جمال او نتوان دید
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۴۸۶
شوخ چشمان درد بیش و کم به دل افزوده اند
صفی علیشاه : رباعیات
شمارهٔ ۷۳
ای آنکه بذات خود عظیمی و عزیز
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۰۳
شاخ گلی، باغ ز تو سبز و شاد
پروین اعتصامی : مثنویات، تمثیلات و مقطعات
ذره و خفاش
در آنساعت که چشم روز میخفت
رشیدالدین میبدی : ۳- سورة آل عمران- مدنیة
۲۰ - النوبة الثانیة
قوله تعالى: کُنْتُمْ خَیْرَ أُمَّةٍ الآیة... بعضى مفسران گفتند: امّت اینجا صدر اول‏اند، صحابه رسول، مهاجرین و انصار، چراغهاى هدى، و ستارگان رشد، و داورى داران حق، و ترجمانان مصطفى (ص). عمر بن الخطاب این آیت را خواند و گفت: «هذا لاوّلنا و لو شاء اللَّه لجعل لآخرنا ایضا، فقال کُنْتُمْ فکنّا کلّنا اخیارا».
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۵۹۰
هرچند در این هوس بسی باشی تو
صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۱۲۶ - السبخه
بود سبخه هبا یعنی هیولا
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷۶۰
تو آن نه ای که ره از خود بدر توانی برد
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۶۸۸
گل عذار تو بی آب و تاب می گردد
قدسی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۴۲۴
فتنه‌ای هر لحظه برمی‌خیزد از مژگان تو
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۱
دردمندی سر به گردون می رساند آه را