سیف فرغانی : قصاید و قطعات
شمارهٔ ۹۷
ایا سلطان ترا بنده ز سلطان بی نیازم کن فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۲۹
یک جهان بر هم زدم کز جمله بگزیدم ترا عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۰۳
چو پیشهٔ تو شیوه و ناز است چه تدبیر فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۲۸
کجا شد آن نمک‌پاشی به زخم از همزبانی‌ها ازرقی هروی : رباعیات
شمارهٔ ۳۳
هر روز بتم با دگری پیوندد هلالی جغتایی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰
به نام ایزد، میان مردمان آن تندخو با ما فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۲۶
نفی قیل و قال کم کن ای که خواهی حال‌ها صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۰۵۷
شوخی که جلوه گاه بود دیده منش فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۲۵
تا تو افکندی به دولت سایه بر گلزارها فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۲۴
بر وضع افلاک ای پسر کم تکیه کن در کارها مولوی : دفتر سوم
بخش ۲۰۶ - تفسیر یا جبال اوبی معه والطیر
روی داوود از فرش تابان شده اثیر اخسیکتی : قصاید
شمارهٔ ۸۶ - فخریه و مدح فخرالدین عربشاه پادشاه کهستان «علاءالدوله»
باز بر اوج سخن تازم و موجی بزنم غالب دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۲۰
به خلوت مژده نزدیکی یارست پهلو را فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳
گفته‌ای بیدار باید عاشق دیدار ما اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۵۱۱
مگو کشتن بلایی بر سر منصور می آرد جمال‌الدین عبدالرزاق : مقطعات
شمارهٔ ۴۰ - جواب مجدالدین همگر
یک قطعه سوی بنده فرستاد مجددین رشیدالدین میبدی : ۱۴- سورة ابراهیم- مکیة
۲ - النوبة الاولى
قوله تعالى: «قالَتْ رُسُلُهُمْ» رسولان ایشان گفتند، «أَ فِی اللَّهِ شَکٌّ» در اللَّه نیز گمانى است؟، «فاطِرِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ» کردگار و آفریدگار آسمان و زمین، «یَدْعُوکُمْ» مىخواند شما را، «لِیَغْفِرَ لَکُمْ مِنْ ذُنُوبِکُمْ» تا بیامرزد شما را گناهان شما، «وَ یُؤَخِّرَکُمْ إِلى أَجَلٍ مُسَمًّى» و با پس دارد شما را تا هنگامى نام زد کرده، «قالُوا إِنْ أَنْتُمْ إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُنا» گفتند که نیستید شما مگر مردمانى همچون ما، «تُرِیدُونَ أَنْ تَصُدُّونا» مىخواهید که برگردانید ما را، «عَمَّا کانَ یَعْبُدُ آباؤُنا» از پرستش آنچ پدران ما پرستیدند، «فَأْتُونا بِسُلْطانٍ مُبِینٍ (۱۰)» بیارید بما حجتى روشن. فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۲۱
بسکه افسردگی از هجر تو شد پیشة ما فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۲۰
غصّه را دل نگشاید به جز از سینة ما نهج البلاغه : خطبه ها
عدالت اقتصادى امام عليه السلام
<strong> و من كلام له عليه‌السلام لما عوتب على التسوية في العطاء </strong>
شمارهٔ ۹۷
ایا سلطان ترا بنده ز سلطان بی نیازم کن فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۲۹
یک جهان بر هم زدم کز جمله بگزیدم ترا عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۰۳
چو پیشهٔ تو شیوه و ناز است چه تدبیر فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۲۸
کجا شد آن نمک‌پاشی به زخم از همزبانی‌ها ازرقی هروی : رباعیات
شمارهٔ ۳۳
هر روز بتم با دگری پیوندد هلالی جغتایی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰
به نام ایزد، میان مردمان آن تندخو با ما فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۲۶
نفی قیل و قال کم کن ای که خواهی حال‌ها صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۰۵۷
شوخی که جلوه گاه بود دیده منش فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۲۵
تا تو افکندی به دولت سایه بر گلزارها فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۲۴
بر وضع افلاک ای پسر کم تکیه کن در کارها مولوی : دفتر سوم
بخش ۲۰۶ - تفسیر یا جبال اوبی معه والطیر
روی داوود از فرش تابان شده اثیر اخسیکتی : قصاید
شمارهٔ ۸۶ - فخریه و مدح فخرالدین عربشاه پادشاه کهستان «علاءالدوله»
باز بر اوج سخن تازم و موجی بزنم غالب دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۲۰
به خلوت مژده نزدیکی یارست پهلو را فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳
گفته‌ای بیدار باید عاشق دیدار ما اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۵۱۱
مگو کشتن بلایی بر سر منصور می آرد جمال‌الدین عبدالرزاق : مقطعات
شمارهٔ ۴۰ - جواب مجدالدین همگر
یک قطعه سوی بنده فرستاد مجددین رشیدالدین میبدی : ۱۴- سورة ابراهیم- مکیة
۲ - النوبة الاولى
قوله تعالى: «قالَتْ رُسُلُهُمْ» رسولان ایشان گفتند، «أَ فِی اللَّهِ شَکٌّ» در اللَّه نیز گمانى است؟، «فاطِرِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ» کردگار و آفریدگار آسمان و زمین، «یَدْعُوکُمْ» مىخواند شما را، «لِیَغْفِرَ لَکُمْ مِنْ ذُنُوبِکُمْ» تا بیامرزد شما را گناهان شما، «وَ یُؤَخِّرَکُمْ إِلى أَجَلٍ مُسَمًّى» و با پس دارد شما را تا هنگامى نام زد کرده، «قالُوا إِنْ أَنْتُمْ إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُنا» گفتند که نیستید شما مگر مردمانى همچون ما، «تُرِیدُونَ أَنْ تَصُدُّونا» مىخواهید که برگردانید ما را، «عَمَّا کانَ یَعْبُدُ آباؤُنا» از پرستش آنچ پدران ما پرستیدند، «فَأْتُونا بِسُلْطانٍ مُبِینٍ (۱۰)» بیارید بما حجتى روشن. فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۲۱
بسکه افسردگی از هجر تو شد پیشة ما فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۲۰
غصّه را دل نگشاید به جز از سینة ما نهج البلاغه : خطبه ها
عدالت اقتصادى امام عليه السلام
<strong> و من كلام له عليه‌السلام لما عوتب على التسوية في العطاء </strong>
