نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۵۱۰
در عهد تو یک سر به گریبان نرسیده قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۱۶۳
چون قافله از وادی مجنون بگذشت سعدی : غزلیات
غزل ۲۲
من بدین خوبی و زیبایی ندیدم روی را رشیدالدین میبدی : ۳- سورة آل عمران- مدنیة
۲۳ - النوبة الثالثة
قوله تعالى: وَ سارِعُوا خداوند بزرگوار، جلیل و جبّار، کریم و غفّار، کردگار نامدار، حکیم راستدان، علیم پاکدان، مهربان کاردان، جلّ جلاله و تقدّست اسماءه، و توالت آلائه، و تعالت صفاته و نعماءه، و عظمت کبریاءه، بندگان را بخطاب کرامت با هزاران لطافت مینوازد، و کارشان میسازد، و راهشان بسوى خود مینماید و میخواند که: وَ سارِعُوا بشتابید بندگان من، و بکوشید رهیگان من، پیشى جویید دوستان من، که کار پیشوایان دارند و دست سابقان بردند. وَ السَّابِقُونَ السَّابِقُونَ أُولئِکَ الْمُقَرَّبُونَ، فِی جَنَّاتِ النَّعِیمِ بنده من! هر چه بند است از راه بردار، و با کس پیوند مدار، و نجا المخفون بکاردار، تا بسابقان در رسى، باشد که روزى سر ببالین أمن باز نهى، و از اندوه فرقت باز رهى. آرى! جلیل کارى است و عزیز حالى بسابقان در رسیدن، و در سبکباران پیوستن! و لکن بس طرفه کاریست گنجشک را با باز پریدن، و زمن را با سوار دویدن! سعدی : غزلیات
غزل ۱۹۰
از این تعلق بیهوده تا به من چه رسد قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۸۵
جان زنده بود به عشق و عشق تو به جاست مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۹۴
آن کز دهن تو رنگ دارد اقبال لاهوری : ارمغان حجاز
نهان اندر دو حرفی سر کار است
نهان اندر دو حرفی سر کار است قدسی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۴۳۷
ز مو ضعیف‌ترم از غم میان کسی اقبال لاهوری : پس چه باید کرد؟
سیاسیات حاضره
می کند بند غلامان سخت تر منوچهری دامغانی : قصاید و قطعات
شمارهٔ ۴
غرابا مزن بیشتر زین نعیقا قدسی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۳۱۲
عشق، هرکس را ز باغی کرده گل در دامنش قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۶۷ - در مدح خاقان خلد آشیان فتحعلی شاه مغفور و شجاع السلطنه فرماید
پدری و پسری سایه و نور یزدان شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۷۳
ذوق سرمستان ز مخموران مجو عبدالقادر گیلانی : غزلیات
شمارهٔ ۳ - بلبل شوریده
ای بلبل شوریده دیوانه توئی یا ما قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۶۰۵
خرسند بود چند به نام از تو کسی فرخی سیستانی : قصاید
شمارهٔ ۸۱ - در مدح خواجه سید منصور بن حسن میمندی
ای دل ز تو بیزارم واز خصم نه بیزار فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۱۸۳
بستر گرمی تنم را همچو شمشیر تو نیست حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۳
به آب توبه فرو شستم آتش صهبا ابوالحسن فراهانی : غزلیات
شمارهٔ ۶۱
آفت صد دودمانی آتش صدخرمنی
شمارهٔ ۵۱۰
در عهد تو یک سر به گریبان نرسیده قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۱۶۳
چون قافله از وادی مجنون بگذشت سعدی : غزلیات
غزل ۲۲
من بدین خوبی و زیبایی ندیدم روی را رشیدالدین میبدی : ۳- سورة آل عمران- مدنیة
۲۳ - النوبة الثالثة
قوله تعالى: وَ سارِعُوا خداوند بزرگوار، جلیل و جبّار، کریم و غفّار، کردگار نامدار، حکیم راستدان، علیم پاکدان، مهربان کاردان، جلّ جلاله و تقدّست اسماءه، و توالت آلائه، و تعالت صفاته و نعماءه، و عظمت کبریاءه، بندگان را بخطاب کرامت با هزاران لطافت مینوازد، و کارشان میسازد، و راهشان بسوى خود مینماید و میخواند که: وَ سارِعُوا بشتابید بندگان من، و بکوشید رهیگان من، پیشى جویید دوستان من، که کار پیشوایان دارند و دست سابقان بردند. وَ السَّابِقُونَ السَّابِقُونَ أُولئِکَ الْمُقَرَّبُونَ، فِی جَنَّاتِ النَّعِیمِ بنده من! هر چه بند است از راه بردار، و با کس پیوند مدار، و نجا المخفون بکاردار، تا بسابقان در رسى، باشد که روزى سر ببالین أمن باز نهى، و از اندوه فرقت باز رهى. آرى! جلیل کارى است و عزیز حالى بسابقان در رسیدن، و در سبکباران پیوستن! و لکن بس طرفه کاریست گنجشک را با باز پریدن، و زمن را با سوار دویدن! سعدی : غزلیات
غزل ۱۹۰
از این تعلق بیهوده تا به من چه رسد قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۸۵
جان زنده بود به عشق و عشق تو به جاست مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۹۴
آن کز دهن تو رنگ دارد اقبال لاهوری : ارمغان حجاز
نهان اندر دو حرفی سر کار است
نهان اندر دو حرفی سر کار است قدسی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۴۳۷
ز مو ضعیف‌ترم از غم میان کسی اقبال لاهوری : پس چه باید کرد؟
سیاسیات حاضره
می کند بند غلامان سخت تر منوچهری دامغانی : قصاید و قطعات
شمارهٔ ۴
غرابا مزن بیشتر زین نعیقا قدسی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۳۱۲
عشق، هرکس را ز باغی کرده گل در دامنش قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۶۷ - در مدح خاقان خلد آشیان فتحعلی شاه مغفور و شجاع السلطنه فرماید
پدری و پسری سایه و نور یزدان شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۷۳
ذوق سرمستان ز مخموران مجو عبدالقادر گیلانی : غزلیات
شمارهٔ ۳ - بلبل شوریده
ای بلبل شوریده دیوانه توئی یا ما قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۶۰۵
خرسند بود چند به نام از تو کسی فرخی سیستانی : قصاید
شمارهٔ ۸۱ - در مدح خواجه سید منصور بن حسن میمندی
ای دل ز تو بیزارم واز خصم نه بیزار فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۱۸۳
بستر گرمی تنم را همچو شمشیر تو نیست حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۳
به آب توبه فرو شستم آتش صهبا ابوالحسن فراهانی : غزلیات
شمارهٔ ۶۱
آفت صد دودمانی آتش صدخرمنی
