عطار نیشابوری : باب چهل و هفتم: در معانیی كه تعلق به شمع دارد
شمارهٔ ۹۶
ماتم زدهٔ تو جانِ سرگشتهٔ ماست قطران تبریزی : ترکیبات
شمارهٔ ۳ - در مدح شاه ابوالخلیل جعفر
تا چمن را آسمان با سیب و آبی جفت کرد مشتاق اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۲۱۷
صبح است و شراب لعل‌فام ایساقی سعدی : باب سوم در عشق و مستی و شور
حکایت
به شهری در از شام غوغا فتاد عطار نیشابوری : باب نوزدهم: در ترك تفرقه گفتن و جمعیت جستن
شمارهٔ ۱۹
نابرده می عشق، قرارت ای دل مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۹۳۲
گر یک نفسی واقف اسرار شوی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۳۳۵
من حریف ننگ و عار بیوفایی نیستم مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۷۶۴
ای یار گرفتهٔ شراب آمیزی مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۳۴۵
من غیر ترا گزین ندارم چکنم مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۱۹۳
تا خواسته‌ام از تو ترا خواسته‌ام قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۸۰ - در ستایش مدح خسروخان خواجه حکمران اصفهان
سه چیز هست‌ کزو مملکت بود معمور سعدی : غزلیات
غزل ۵۷۵
هر سلطنت که خواهی می‌کن که دلپذیری سلمان ساوجی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶۸
ساقی ایام گل آمد، حبذا ایام گل خواجه عبدالله انصاری : مناجات نامه
مناجات شمارهٔ ۱۶
الهی تو دوستان را به دشمنان می نمایی، درویشان را غم و اندوه دهی، بیمار کنی و خود بیمارستان کنی، درمانده کنی و خود درمان کنی، از خاک آدم کنی و بادی چندان احسان کنی، سعداتش بر سر دیوان کنی و به فردوس او را میهمان کنی، مجلسش روضهٔ رضوان کنی، ناخوردن گندم با وی پیمان کنی، و خوردن آن در علم غیب پنهان کنی، آنکه او را زندان کنی و سالها گریان کنی، جباری تو کار جباران کنی، خداوند تو کار خداوندان کنی، تو عتاب و جنگ همه با دوستان کنی. مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۸۵
آن طرفه جماعتی که جانشان بکشد مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۳۲
دور است ز تو نظر بهانه اینست حزین لاهیجی : قطعات
شمارهٔ ۵۵ - به یکی از بزرگان نوشته است
ای که دارد لوای اقبالت مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۳۱
دل یاد تو کرد چون طرب می انگیخت فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۵۵
ای ز تو در هر دلی نوری دگر باباطاهر عریان همدانی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۳۴۰
الهی ای فلک چون مو زبون شی