جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۵۸۹
زجوش ناز دندانت در نایاب را ماند میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۵
ایخوش آنروزیکه شمعی بود و پروانه نبود سلمان ساوجی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۱
آن پری چهره که ما را نگران میدارد شهریار (سید محمدحسین بهجت تبریزی) : گزیدهٔ غزلیات
غزل شمارهٔ ۶ - داغ لاله
بیداد رفت لاله ی بر باد رفته را یغمای جندقی : بخش سوم
شمارهٔ ۲۱
فدایت شوم، ارمان رنج ابراهیم و رحمن مایه تاخیر حرکت شد. غالبا این دو سه روزه قاید تقدیر عنانگیر باشد، و بعون خدائی و فرخ سروش استیفای خدمت حاصل گردد. من هرگز از در صورت قرب اندیشی صحبت نگشته ام، و خدام عالی نیز از در دید و درایت بر این خاکسار نگذشته. اجمالا قبل از ملاقات اگر حرفی دو از گوهر و خوی خود عرضه دارم شنعت عقلی تعلق نگیرد. معایب من بر محاسن رجحان دارد، ولی نه آن عیب که ضرر و زیان آن مایه خلل و زلل کار دیگران باشد، تیمارش با خداست اگر عزت دهد آسوده خواهم زیست و اگر خوار دارد چشم حسرتی باز خواهم کرد. دلم میخواست اولاد من نیز اگر عیبی دارند عاید روزگار خود ایشان باشد. وحشی بافقی : فرهاد و شیرین
گفتار در نکویی خموشی و عشق
بیا وحشی خموشی تا کی و چند نظامی گنجوی : خردنامه
بخش ۳۸ - وصیت نامه اسکندر
مغنی توئی مرغ ساعت شناس سعدی : غزلیات
غزل ۱۶۴
دیدار یار غایب دانی چه ذوق دارد شهریار (سید محمدحسین بهجت تبریزی) : گزیدهٔ اشعار ترکی
قافقازلی قارداشلار ایله گوروش
ای صفاسین اونودمایان قافقاز قصاب کاشانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۶
هر دم از شوق تو چشم اشگبارم گل کند شهریار (سید محمدحسین بهجت تبریزی) : گزیدهٔ اشعار ترکی
زمان سسی ( با ترجمهٔ فارسی)
صبح اولدی هر طرفدن اوجالدی اذان سسی! حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۷۳۳
بوی بهار می دهد باد صبا ز هر طرف شهریار (سید محمدحسین بهجت تبریزی) : گزیدهٔ غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۴ - یوسف گم گشته
یا رب آن یوسف گم گشته به من بازرسان حاجب شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۰
نسیم صبح توئی جبرئیل نام از من مولوی : دفتر چهارم
بخش ۴۴ - بقیهٔ عمارت کردن سلیمان علیهالسلام مسجد اقصی را به تعلیم و وحی خدا جهت حکمتهایی کی او داند و معاونت ملایکه و دیو و پری و آدمی آشکارا
ای سلیمان مسجد اقصی بساز مجیرالدین بیلقانی : قطعات
شمارهٔ ۳۶
عیسی وقت ما رئیس الدین اسیر شهرستانی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۴۶
سینه صافند به هم عاقل و دیوانه ما واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۵۵۵
چشمش در ستم باز بر خلق کرده فردوسی : پادشاهی اشکانیان
بخش ۱۶
ز شهر کجاران برآمد نفیر مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۲۹
دل چه خوردهست عجب دوش که من مخمورم؟
شمارهٔ ۵۸۹
زجوش ناز دندانت در نایاب را ماند میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۵
ایخوش آنروزیکه شمعی بود و پروانه نبود سلمان ساوجی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۱
آن پری چهره که ما را نگران میدارد شهریار (سید محمدحسین بهجت تبریزی) : گزیدهٔ غزلیات
غزل شمارهٔ ۶ - داغ لاله
بیداد رفت لاله ی بر باد رفته را یغمای جندقی : بخش سوم
شمارهٔ ۲۱
فدایت شوم، ارمان رنج ابراهیم و رحمن مایه تاخیر حرکت شد. غالبا این دو سه روزه قاید تقدیر عنانگیر باشد، و بعون خدائی و فرخ سروش استیفای خدمت حاصل گردد. من هرگز از در صورت قرب اندیشی صحبت نگشته ام، و خدام عالی نیز از در دید و درایت بر این خاکسار نگذشته. اجمالا قبل از ملاقات اگر حرفی دو از گوهر و خوی خود عرضه دارم شنعت عقلی تعلق نگیرد. معایب من بر محاسن رجحان دارد، ولی نه آن عیب که ضرر و زیان آن مایه خلل و زلل کار دیگران باشد، تیمارش با خداست اگر عزت دهد آسوده خواهم زیست و اگر خوار دارد چشم حسرتی باز خواهم کرد. دلم میخواست اولاد من نیز اگر عیبی دارند عاید روزگار خود ایشان باشد. وحشی بافقی : فرهاد و شیرین
گفتار در نکویی خموشی و عشق
بیا وحشی خموشی تا کی و چند نظامی گنجوی : خردنامه
بخش ۳۸ - وصیت نامه اسکندر
مغنی توئی مرغ ساعت شناس سعدی : غزلیات
غزل ۱۶۴
دیدار یار غایب دانی چه ذوق دارد شهریار (سید محمدحسین بهجت تبریزی) : گزیدهٔ اشعار ترکی
قافقازلی قارداشلار ایله گوروش
ای صفاسین اونودمایان قافقاز قصاب کاشانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۶
هر دم از شوق تو چشم اشگبارم گل کند شهریار (سید محمدحسین بهجت تبریزی) : گزیدهٔ اشعار ترکی
زمان سسی ( با ترجمهٔ فارسی)
صبح اولدی هر طرفدن اوجالدی اذان سسی! حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۷۳۳
بوی بهار می دهد باد صبا ز هر طرف شهریار (سید محمدحسین بهجت تبریزی) : گزیدهٔ غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۴ - یوسف گم گشته
یا رب آن یوسف گم گشته به من بازرسان حاجب شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۰
نسیم صبح توئی جبرئیل نام از من مولوی : دفتر چهارم
بخش ۴۴ - بقیهٔ عمارت کردن سلیمان علیهالسلام مسجد اقصی را به تعلیم و وحی خدا جهت حکمتهایی کی او داند و معاونت ملایکه و دیو و پری و آدمی آشکارا
ای سلیمان مسجد اقصی بساز مجیرالدین بیلقانی : قطعات
شمارهٔ ۳۶
عیسی وقت ما رئیس الدین اسیر شهرستانی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۴۶
سینه صافند به هم عاقل و دیوانه ما واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۵۵۵
چشمش در ستم باز بر خلق کرده فردوسی : پادشاهی اشکانیان
بخش ۱۶
ز شهر کجاران برآمد نفیر مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۲۹
دل چه خوردهست عجب دوش که من مخمورم؟
