حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۷
شاهدان گر دلبری زین سان کنند صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۷۶۱
درین جهان نشود حال آن جهان معلوم عطار نیشابوری : باب چهل و هفتم: در معانیی كه تعلق به شمع دارد
شمارهٔ ۶۶
در شمع نگر فتاده در سوز و گداز سعدی : غزلیات
غزل ۳۵۲
جانا هزاران آفرین بر جانت از سر تا قدم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۸۱۳
خوشا چشمی که با آن طاق ابرو آشنا گردد سنایی غزنوی : الباب الاوّل: در توحید باری تعالی
التمثیل فی تقصیرالصلوة
بوشعیب الاُبی امامی بود رضاقلی خان هدایت : روضهٔ اول در نگارش احوال مشایخ و عارفین
بخش ۱۵۹ - نشانی دهلوی
اسمش علی احمد و حکاک بود. به ریاضات و مجاهدات کوشش نمود. به مقامات عالیه رسید. درمجلس جهانگیر بود که مطربی این بیت را میخواند: صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۷۱
از شناسایی حق لاف زدن، نادانی است صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۹۶۲
ما صلح نمودیم ز گلزار به بویی فایز دشتی : دوبیتیها
دوبیتی شمارهٔ ۹۸
دلا تا چند در آزارم از تو صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۹۲۶
دلی که آتش روی تواش کباب کند مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۳۴
ای طبل رحیل از طرف چرخ شنیده مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۷۵۸
ای نرگس بیچشم و دهن حیرانی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۱۶
بند و زندان گرامی گهران از جاه است سعدی : غزلیات
غزل ۳۱
چه فتنه بود که حسن تو در جهان انداخت ملکالشعرای بهار : کارنامهٔ زندان
داستان رفیق بیوجدان
داشت مردی جوان رفیقی چند مولوی : دفتر اول
بخش ۱۶۴ - خدو انداختن خصم در روی امیر المؤمنین علی کرم الله وجهه و انداختن امیرالمؤمنین علی شمشیر از دست
از علی آموز اخلاص عمل مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۷۸۰
اقبل الساقی علینا حاملا کاس المدام حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۶۰۳
تا شد سر غم گرم به طوفان من از اشک صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۷۵۹
بهر روی خلق تاکی آرزو کردن نماز؟
غزل شمارهٔ ۱۹۷
شاهدان گر دلبری زین سان کنند صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۷۶۱
درین جهان نشود حال آن جهان معلوم عطار نیشابوری : باب چهل و هفتم: در معانیی كه تعلق به شمع دارد
شمارهٔ ۶۶
در شمع نگر فتاده در سوز و گداز سعدی : غزلیات
غزل ۳۵۲
جانا هزاران آفرین بر جانت از سر تا قدم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۸۱۳
خوشا چشمی که با آن طاق ابرو آشنا گردد سنایی غزنوی : الباب الاوّل: در توحید باری تعالی
التمثیل فی تقصیرالصلوة
بوشعیب الاُبی امامی بود رضاقلی خان هدایت : روضهٔ اول در نگارش احوال مشایخ و عارفین
بخش ۱۵۹ - نشانی دهلوی
اسمش علی احمد و حکاک بود. به ریاضات و مجاهدات کوشش نمود. به مقامات عالیه رسید. درمجلس جهانگیر بود که مطربی این بیت را میخواند: صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۷۱
از شناسایی حق لاف زدن، نادانی است صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۹۶۲
ما صلح نمودیم ز گلزار به بویی فایز دشتی : دوبیتیها
دوبیتی شمارهٔ ۹۸
دلا تا چند در آزارم از تو صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۹۲۶
دلی که آتش روی تواش کباب کند مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۳۴
ای طبل رحیل از طرف چرخ شنیده مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۷۵۸
ای نرگس بیچشم و دهن حیرانی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۱۶
بند و زندان گرامی گهران از جاه است سعدی : غزلیات
غزل ۳۱
چه فتنه بود که حسن تو در جهان انداخت ملکالشعرای بهار : کارنامهٔ زندان
داستان رفیق بیوجدان
داشت مردی جوان رفیقی چند مولوی : دفتر اول
بخش ۱۶۴ - خدو انداختن خصم در روی امیر المؤمنین علی کرم الله وجهه و انداختن امیرالمؤمنین علی شمشیر از دست
از علی آموز اخلاص عمل مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۷۸۰
اقبل الساقی علینا حاملا کاس المدام حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۶۰۳
تا شد سر غم گرم به طوفان من از اشک صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۷۵۹
بهر روی خلق تاکی آرزو کردن نماز؟