محمد بن منور : منقولات
شمارهٔ ۲۶
شیخ ماگفت روزی بر سر جمع کی: بخدای کی داند و این هفتاد سوگند است کی هرکی را خدای عزو جل راه دیگر فرا پیش اونهد آنکس را از طریق حقّ بیفگنده بود. آنگه شیخ این بیت بگفت:
فصیحی هروی : رباعیات
شمارهٔ ۱۴۶
از بس که به رسم دل بی‌حاصل من
نسیمی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳
ای روز و شب خیال رخت همنشین ما
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۶۰
نشرنا فی ربیع الوصل بالورد
صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۳۶۳
دلاوران که صف کارزار می شکنند
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۹۴۳
ازان گشاده جبین جام پر شراب گرفتم
آذر بیگدلی : رباعیات
شمارهٔ ۱۷۴
رویی که کله ز مه رباید داری!
صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۳۲
در زیر بار مهره گل نیست دست ما
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۷۷
فکر جانسوز مرا یک نقطه بی انداز نیست
ملک‌الشعرای بهار : ارمغان بهار
فقرۀ ۳۳‌
از کینه‌ور مرد پادشاه (‌صاحب‌نفوذ) دور باش‌.
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۴۵۷
شمع روشن شد چو اشک از دیده بینا فشاند
عطار نیشابوری : باب سی و هشتم: در صفت لب و دهان معشوق
شمارهٔ ۲۳
من بی سر و سامانِ تو میخواهم زیست
عطار نیشابوری : بخش دهم
الحكایة و التمثیل
سایلی پرسید از آن دانای پاک
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۲
ما کشتهٔ عشقیم و جهان مسلخ ماست
قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۵۹ - مطلع ثانی
باده جان بخشت و دلکش خاصه از ‌دست نگار
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۸
شاد آمدی ای مه رو، ای شادی جان شاد آ
ازرقی هروی : رباعیات
شمارهٔ ۱۶
آن کس که ز بهر او مرا غم نیکوست
شمس مغربی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷
ای صفاتت حجاب چهره ی ذات
جامی : دفتر سوم
بخش ۱۸ - در بیان آنکه شهوت که به وایه طبع و کام نفس گرفتاری است دون پایه دولت سلطنت و جهانداری است
دل شه چون هوا پرست بود
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۵۷۲
اگر آرد برون آن دلستان سراز گریبانم