صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۲۶۰
ز ماه روزه حسن آن پری پیکر دو چندان شد
صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۲۷۱
کم و بیش جهان در نیستی همسنگ می گردد
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۸۳۸
چون کار مسافران دینم کردی
سعدی : غزلیات
غزل ۲۶۷
سروبالایی به صحرا می‌رود
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۳۰۵
در دل کسی که راه هوا وهوس دهد
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۴۰
تا باد سعادت ز محمد خبر افکند
عطار نیشابوری : باب چهل و هشتم: در سخن گفتن به زبان شمع
شمارهٔ ۲
شمع آمد و گفت: موسی جمع منم
الهامی کرمانشاهی : خیابان چهارم
بخش ۲۶ - آمدن ابن زیاد به رزم مختار و نامزد شدن ابراهیم به جنگ
بزرگان لشگر یکی انجمن
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۲۲
دی سحری بر گذری گفت مرا یار
عطار نیشابوری : باب چهل و هفتم: در معانیی كه تعلق به شمع دارد
شمارهٔ ۵۱
ما بحرِ بلا پیش گرفتیم و شدیم
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۲۸
آن کیست آن آن کیست آن کو سینه را غمگین کند
رشیدالدین وطواط : قصاید
شمارهٔ ۲۰۵ - در مدح ملک اتسز
در آمد از غم تو ، ای بخوبی ارزانی
عطار نیشابوری : باب سی و سوم: در شكر نمودن از معشوق
شمارهٔ ۱۳
هر شب که نیاوری شبیخون غمت
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۹۴۱
که حد دارد تواند شد طرف با حسن بیباکش ؟
مجد همگر : قطعات
شمارهٔ ۸۷
ای به بوسیدن خاک در چرخ آسایت
رفیق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۱۷
به جانم از غم جانان چه سازم
اوحدالدین کرمانی : الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید
شمارهٔ ۱۰۹
فریاد رسی نیست کسی را از کس
حاجب شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۳۸
عطسه مشکبار زد صبح جهان چو رفت شب
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۸۸۵
هله، آن به که خوری این می و از دست روی
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۴۰۳
ساقی جان غیر آن رطل گرانم مده