صغیر اصفهانی : قطعات
شمارهٔ ۲۲ - قطعه
اگر نه نفس محیلت مطیع فرمانست سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۶
لاله را با روی او تاب قدح نوشی کجاست صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۳۷۷
محو کی از صفحه دلها شود آثار من؟ عطار نیشابوری : باب بیست و چهارم:درآنكه مرگ لازم وروی زمین خاك رفتگانست
شمارهٔ ۱۰
ره بس دور است توشه بردار و برو کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۴۸۳
گر بگذری سوی چمن سرو سهی از جا رود صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۵۳۵
ناله آتش عنانم رخنه در گردون کند مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۸
ای از نظرت مست شده اسم و مسما صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۳۳۷
دمید صبح، سر از خواب بیخودی برکن ملک‌الشعرای بهار : قطعات
شمارهٔ ۱۲۴ - گله از قوام‌السلطنه
من با تو حق صحبت دیرینه داشتم عطار نیشابوری : باب نهم: در مقام حیرت و سرگشتگی
شمارهٔ ۱۶
دردا که به جز درد مرا کار نبود صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۷۴۷
عاقبت در سینه‌ام دل از تپیدن باز ماند صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۲۵۰
می در پیاله کن که گل و لاله می رود عطار نیشابوری : وصلت نامه
و له ایضاً
ماتمزدگان عالم خاک هنوز طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۵۰۲
شب از رنج خمار آزرده بودم نهج البلاغه : نامه ها
به معاویه در هشدار از دنيا پرستى
<strong> و من كتاب له عليه‌السلام إلى معاوية أيضا </strong> أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّ اَلدُّنْيَا مَشْغَلَةٌ عَنْ غَيْرِهَا وَ لَمْ يُصِبْ صَاحِبُهَا مِنْهَا شَيْئاً إِلاَّ فَتَحَتْ لَهُ حِرْصاً عَلَيْهَا وَ لَهَجاً بِهَا وَ لَنْ يَسْتَغْنِيَ صَاحِبُهَا بِمَا نَالَ فِيهَا عَمَّا لَمْ يَبْلُغْهُ مِنْهَا وَ مِنْ وَرَاءِ ذَلِكَ فِرَاقُ مَا جَمَعَ وَ نَقْضُ مَا أَبْرَمَ عطار نیشابوری : باب چهل و هفتم: در معانیی كه تعلق به شمع دارد
شمارهٔ ۶۳
چون گل به دل افروخته میباید بود مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۳۶
چون سوی برادری بپویی میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۱۶۰
گفتی شب هجرت از چه تب می زاید صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۹۵۳
به هر فسرده لب خشک وچشم تر ندهند صائب تبریزی : ابیات منتسب
شمارهٔ ۳۰
سهل باشد بند کردن ناخنی در بیستون