نهج البلاغه : نامه ها
نامه به امیران لشکر در بیان خطر انحراف از حق
<strong> و من كتاب له عليهالسلام لما استخلف إلى أمراء الأجناد </strong> أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّمَا أَهْلَكَ مَنْ كَانَ قَبْلَكُمْ أَنَّهُمْ مَنَعُوا اَلنَّاسَ اَلْحَقَّ فَاشْتَرَوْهُ وَ أَخَذُوهُمْ بِالْبَاطِلِ فَاقْتَدَوْهُ حمیدالدین بلخی : مقامات حمیدی
المقامة الخامسة عشر - فی العشق
حکایت کرد مرا دوستی که در خطرهای شاق بامن شفیق بود و در سفرهای عراق بامن رفیق، بحکم آمیزش تربت و آویزش غربت با من قرابتی داشت، سببی نه نسبی و نسبتی داشت فضلی وادبی نه عرقی و عصبی. قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۳۱۴
زلفت شب قدرست،زهی سایه ممدود! ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۱۱۶
تا آبله رخ بر رخ دلدار ز دست ملکالشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۱۲۶ - تغزل و بهاریه
گشاده روی بهار، ای گشاده روی بهار اوحدالدین کرمانی : الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
شمارهٔ ۱۸۲ - الاسرار
آنها که همی دهند نادیده نشان صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۷۹۹
طعمه مور شوی گر چه سلیمان شده ای صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۴۲۸
لوح محفوظ شد آن دیده که حیران تو شد قصاب کاشانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۹
به نوعی گرم رفت از سینه بیرون تیر مژگانش مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۱۰۱
عندی جمل و من اشتیاق و فضول نهج البلاغه : خطبه ها
بیان کیفیت بيعت مردم با امام علیه السلام
<strong> و من كلام له عليهالسلام في وصف بيعته بالخلافة </strong> <strong> قال الشريف </strong> و قد تقدم مثله بألفاظ مختلفة فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۱۴
دوش مستانه چه خوش گفت قدح پیمایی فردوسی : پادشاهی گشتاسپ صد و بیست سال بود
بخش ۲۱
کی نامبردار زان روزگار ملکالشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۱۲۵ - لغز
چیست آن سرو نارسیده به بار صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۷۶۴
یارب چه گل شکفته، که امروز در چمن اوحدالدین کرمانی : الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب
شمارهٔ ۵۸
در عشق تو جان بازم خود سر چه بود ملکالشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۱۲۴ - در منقبت حضرت فاطمهزهرا علیهاسلام
ای زده زنار بر، ز مشک به رخسار نهج البلاغه : حکمت ها
نهی از جمع مال برای دنیای دیگران
<strong> وَ قَالَ لاِبْنِهِ اَلْحَسَنِ عليهماالسلام </strong> لاَ تُخَلِّفَنَّ وَرَاءَكَ شَيْئاً مِنَ اَلدُّنْيَا فَإِنَّكَ تُخَلِّفُهُ لِأَحَدِ رَجُلَيْنِ نهج البلاغه : نامه ها
سفارش به مخنف بن سليم مأمور جمع آوری زکات
<strong> و من عهد له عليهالسلام إلى بعض عماله و قد بعثه على الصدقة </strong> ملکالشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۱۲۳ - کناره گیری از وزارت و شکایت از دوست
حدیث عهد و وفا شد فسانه درکشور
نامه به امیران لشکر در بیان خطر انحراف از حق
<strong> و من كتاب له عليهالسلام لما استخلف إلى أمراء الأجناد </strong> أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّمَا أَهْلَكَ مَنْ كَانَ قَبْلَكُمْ أَنَّهُمْ مَنَعُوا اَلنَّاسَ اَلْحَقَّ فَاشْتَرَوْهُ وَ أَخَذُوهُمْ بِالْبَاطِلِ فَاقْتَدَوْهُ حمیدالدین بلخی : مقامات حمیدی
المقامة الخامسة عشر - فی العشق
حکایت کرد مرا دوستی که در خطرهای شاق بامن شفیق بود و در سفرهای عراق بامن رفیق، بحکم آمیزش تربت و آویزش غربت با من قرابتی داشت، سببی نه نسبی و نسبتی داشت فضلی وادبی نه عرقی و عصبی. قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۳۱۴
زلفت شب قدرست،زهی سایه ممدود! ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۱۱۶
تا آبله رخ بر رخ دلدار ز دست ملکالشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۱۲۶ - تغزل و بهاریه
گشاده روی بهار، ای گشاده روی بهار اوحدالدین کرمانی : الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
شمارهٔ ۱۸۲ - الاسرار
آنها که همی دهند نادیده نشان صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۷۹۹
طعمه مور شوی گر چه سلیمان شده ای صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۴۲۸
لوح محفوظ شد آن دیده که حیران تو شد قصاب کاشانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۹
به نوعی گرم رفت از سینه بیرون تیر مژگانش مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۱۰۱
عندی جمل و من اشتیاق و فضول نهج البلاغه : خطبه ها
بیان کیفیت بيعت مردم با امام علیه السلام
<strong> و من كلام له عليهالسلام في وصف بيعته بالخلافة </strong> <strong> قال الشريف </strong> و قد تقدم مثله بألفاظ مختلفة فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۱۴
دوش مستانه چه خوش گفت قدح پیمایی فردوسی : پادشاهی گشتاسپ صد و بیست سال بود
بخش ۲۱
کی نامبردار زان روزگار ملکالشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۱۲۵ - لغز
چیست آن سرو نارسیده به بار صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۷۶۴
یارب چه گل شکفته، که امروز در چمن اوحدالدین کرمانی : الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب
شمارهٔ ۵۸
در عشق تو جان بازم خود سر چه بود ملکالشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۱۲۴ - در منقبت حضرت فاطمهزهرا علیهاسلام
ای زده زنار بر، ز مشک به رخسار نهج البلاغه : حکمت ها
نهی از جمع مال برای دنیای دیگران
<strong> وَ قَالَ لاِبْنِهِ اَلْحَسَنِ عليهماالسلام </strong> لاَ تُخَلِّفَنَّ وَرَاءَكَ شَيْئاً مِنَ اَلدُّنْيَا فَإِنَّكَ تُخَلِّفُهُ لِأَحَدِ رَجُلَيْنِ نهج البلاغه : نامه ها
سفارش به مخنف بن سليم مأمور جمع آوری زکات
<strong> و من عهد له عليهالسلام إلى بعض عماله و قد بعثه على الصدقة </strong> ملکالشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۱۲۳ - کناره گیری از وزارت و شکایت از دوست
حدیث عهد و وفا شد فسانه درکشور
