اوحدالدین کرمانی : الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
شمارهٔ ۱۱۶
ای آنک تو را به هیچ کس نیست نیاز وحشی بافقی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۴
در عهد معالجات تو بیماری ملکالشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۱۳۷ - تغزل و تشبیب
باد بیاورد بوی مشک به شبگیر فردوسی : داستان رستم و اسفندیار
بخش ۸
سخنهای آن نامور پیشگاه مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۳۸
هرچند که بار آن شترها شکر است سعدی : باب ششم در ضعف و پیری
حکایت شمارهٔ ۱
با طایفه دانشمندان در جامع دمشق بحثی همیکردم که جوانی در آمد و گفت درین میان کسی هست که زبان پارسی بداند؟ غالب اشارت به من کردند. گفتمش خیرست گفت پیری صد و پنجاه ساله در حالت نزعست و به زبان عجم چیزی همیگوید و مفهوم ما نمیگردد گر به کرم رنجه شوی مزد یابی، باشد که وصیتی همیکند. چون به بالینش فراز شدم این میگفت کلیم کاشانی : رباعیات
شمارهٔ ۱۰
تا تکلیف تو جا مهیا نکند ملکالشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۱۳۶ - تغزل
بوستان بشکفت و بلبل برکشید از دل صفیر مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۲۷۱
جود الشموس علی الوری اشراق محتشم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۵۱
ز بس که نور ز حسن تو در جهان بدود مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۴۳
در عشق زنده باید کز مرده هیچ ناید عطار نیشابوری : باب بیست و سوم: در خوف عاقبت و سیری نمودن از عمر
شمارهٔ ۶۰
افسوس که روزگارم از دست بشد ملکالشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۱۳۵ - مجلس چهاردهم
به بهارستان افتاد مرا دوش عبور نیر تبریزی : لآلی منظومه
بخش ۳۳ - رباعیات در مدح حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام
در سرّ و عیان مظهر اسرار علیست شاه نعمتالله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۸۱
ای درد تو درمان من جان منی تو یا تنی سعدی : باب دوم در احسان
حکایت
یکی سیرت نیکمردان شنو مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۵۷
گفتی که در چه کاری؟ با تو چه کار ماند؟ ملکالشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۱۳۴ - در وصف انگور
انگور شد آبستن هان ای بچهٔ حور نهج البلاغه : حکمت ها
اهمیت حفظ آبرو
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> مَاءُ وَجْهِكَ جَامِدٌ يُقْطِرُهُ اَلسُّؤَالُ فَانْظُرْ عِنْدَ مَنْ تُقْطِرُهُ نهج البلاغه : حکمت ها
نکوهش ترس و کم رویی
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> قُرِنَتِ اَلْهَيْبَةُ بِالْخَيْبَةِ وَ اَلْحَيَاءُ بِالْحِرْمَانِ
شمارهٔ ۱۱۶
ای آنک تو را به هیچ کس نیست نیاز وحشی بافقی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۴
در عهد معالجات تو بیماری ملکالشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۱۳۷ - تغزل و تشبیب
باد بیاورد بوی مشک به شبگیر فردوسی : داستان رستم و اسفندیار
بخش ۸
سخنهای آن نامور پیشگاه مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۳۸
هرچند که بار آن شترها شکر است سعدی : باب ششم در ضعف و پیری
حکایت شمارهٔ ۱
با طایفه دانشمندان در جامع دمشق بحثی همیکردم که جوانی در آمد و گفت درین میان کسی هست که زبان پارسی بداند؟ غالب اشارت به من کردند. گفتمش خیرست گفت پیری صد و پنجاه ساله در حالت نزعست و به زبان عجم چیزی همیگوید و مفهوم ما نمیگردد گر به کرم رنجه شوی مزد یابی، باشد که وصیتی همیکند. چون به بالینش فراز شدم این میگفت کلیم کاشانی : رباعیات
شمارهٔ ۱۰
تا تکلیف تو جا مهیا نکند ملکالشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۱۳۶ - تغزل
بوستان بشکفت و بلبل برکشید از دل صفیر مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۲۷۱
جود الشموس علی الوری اشراق محتشم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۵۱
ز بس که نور ز حسن تو در جهان بدود مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۴۳
در عشق زنده باید کز مرده هیچ ناید عطار نیشابوری : باب بیست و سوم: در خوف عاقبت و سیری نمودن از عمر
شمارهٔ ۶۰
افسوس که روزگارم از دست بشد ملکالشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۱۳۵ - مجلس چهاردهم
به بهارستان افتاد مرا دوش عبور نیر تبریزی : لآلی منظومه
بخش ۳۳ - رباعیات در مدح حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام
در سرّ و عیان مظهر اسرار علیست شاه نعمتالله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۸۱
ای درد تو درمان من جان منی تو یا تنی سعدی : باب دوم در احسان
حکایت
یکی سیرت نیکمردان شنو مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۵۷
گفتی که در چه کاری؟ با تو چه کار ماند؟ ملکالشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۱۳۴ - در وصف انگور
انگور شد آبستن هان ای بچهٔ حور نهج البلاغه : حکمت ها
اهمیت حفظ آبرو
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> مَاءُ وَجْهِكَ جَامِدٌ يُقْطِرُهُ اَلسُّؤَالُ فَانْظُرْ عِنْدَ مَنْ تُقْطِرُهُ نهج البلاغه : حکمت ها
نکوهش ترس و کم رویی
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> قُرِنَتِ اَلْهَيْبَةُ بِالْخَيْبَةِ وَ اَلْحَيَاءُ بِالْحِرْمَانِ
