جلال عضد : رباعیّات
شمارهٔ ۲۷
خطّ تو مرا ز غم چو مو گردانید مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۸۴
من ازین خانه به در مینروم سعدی : غزلیات
غزل ۲۶۲
عیبی نباشد از تو که بر ما جفا رود نیر تبریزی : لآلی منظومه
بخش ۳
آه از آنروز که در دشت بلا غوغا بود جلال عضد : غزلیّات
شمارهٔ ۱۱۸
مرا خیال وصالش ز سر به در نرود صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۱۱۱۷
اول ز رشک محرمیم سرمه داغ بود سعدی : باب سوم در فضیلت قناعت
حکایت شمارهٔ ۱۱
درویشی را ضرورتی پیش آمد کسی گفت فلان نعمتی دارد بی قیاس اگر بر حاجت تو واقف گردد همانا که در قضای آن توقف روا ندارد. گفت من او را ندانم گفت مَنَت رهبری کنم. مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۹۶
خورشید رخت ز آسمان بیرونست صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۱۰۰۲
حرف سبک نمیبردم از قرار خویش ملکالشعرای بهار : ترجیعات
الحمدلله
می ده که طی شد دوران جانکاه صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۹۷۶
حرف عقبی که درین نشأه کنی تقریرش مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۳
شمع دیدم گرد او پروانهها چون جمعها نهج البلاغه : حکمت ها
شناخت جايگاه سخن و سكوت
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> لاَ خَيْرَ فِي اَلصَّمْتِ عَنِ اَلْحُكْمِ كَمَا أَنَّهُ لاَ خَيْرَ فِي اَلْقَوْلِ بِالْجَهْلِ پروین اعتصامی : مثنویات، تمثیلات و مقطعات
بهای نیکی
بزرگی داد یک درهم گدا را ملکالشعرای بهار : ترجیعات
صد شکر و صد حیف
شاهی به میان آمد و شاهی ز میان رفت نهج البلاغه : حکمت ها
ارزش پرهيزگارى
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> اَلتُّقَى رَئِيسُ اَلْأَخْلاَقِ مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۴۰۶
ای دل چه شدی ز دست دستی میزن ملکالشعرای بهار : ترکیبات
نکیر و منکر
چون فروبردند نعشم را به گور صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۷۹۶
تا رخ از باده گلرنگ برافروخته ای صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۵۰۶
آب در پستی عنان خویش نتواند گرفت
شمارهٔ ۲۷
خطّ تو مرا ز غم چو مو گردانید مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۸۴
من ازین خانه به در مینروم سعدی : غزلیات
غزل ۲۶۲
عیبی نباشد از تو که بر ما جفا رود نیر تبریزی : لآلی منظومه
بخش ۳
آه از آنروز که در دشت بلا غوغا بود جلال عضد : غزلیّات
شمارهٔ ۱۱۸
مرا خیال وصالش ز سر به در نرود صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۱۱۱۷
اول ز رشک محرمیم سرمه داغ بود سعدی : باب سوم در فضیلت قناعت
حکایت شمارهٔ ۱۱
درویشی را ضرورتی پیش آمد کسی گفت فلان نعمتی دارد بی قیاس اگر بر حاجت تو واقف گردد همانا که در قضای آن توقف روا ندارد. گفت من او را ندانم گفت مَنَت رهبری کنم. مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۹۶
خورشید رخت ز آسمان بیرونست صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۱۰۰۲
حرف سبک نمیبردم از قرار خویش ملکالشعرای بهار : ترجیعات
الحمدلله
می ده که طی شد دوران جانکاه صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۹۷۶
حرف عقبی که درین نشأه کنی تقریرش مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۳
شمع دیدم گرد او پروانهها چون جمعها نهج البلاغه : حکمت ها
شناخت جايگاه سخن و سكوت
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> لاَ خَيْرَ فِي اَلصَّمْتِ عَنِ اَلْحُكْمِ كَمَا أَنَّهُ لاَ خَيْرَ فِي اَلْقَوْلِ بِالْجَهْلِ پروین اعتصامی : مثنویات، تمثیلات و مقطعات
بهای نیکی
بزرگی داد یک درهم گدا را ملکالشعرای بهار : ترجیعات
صد شکر و صد حیف
شاهی به میان آمد و شاهی ز میان رفت نهج البلاغه : حکمت ها
ارزش پرهيزگارى
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> اَلتُّقَى رَئِيسُ اَلْأَخْلاَقِ مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۴۰۶
ای دل چه شدی ز دست دستی میزن ملکالشعرای بهار : ترکیبات
نکیر و منکر
چون فروبردند نعشم را به گور صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۷۹۶
تا رخ از باده گلرنگ برافروخته ای صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۵۰۶
آب در پستی عنان خویش نتواند گرفت
