سعدی : باب نهم در توبه و راه صواب
سر آغاز
بیا ای که عمرت به هفتاد رفت اقبال لاهوری : زبور عجم
چو خورشید سحر پیدا نگاهی می توان کردن
چو خورشید سحر پیدا نگاهی می توان کردن اوحدالدین کرمانی : الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب
شمارهٔ ۱۷۴
با دشمن اگر به دوستی سازد کس بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۴۹
خطی که بر گل روی تو آب میریزد امیرعلیشیر نوایی : رباعیات
شمارهٔ ۲۴
جانا دستت یکدمم از دوش مبر بابافغانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۸
باده در جامت مدام از اشک گلگون منست عطار نیشابوری : باب سی و هشتم: در صفت لب و دهان معشوق
شمارهٔ ۳۲
گفتم:«بردی از لب و دندان جانم ابوالفضل بیهقی : باقیماندهٔ مجلد پنجم
بخش ۲۱
ذکر ما انقضی من هذه الاحوال و الاخبار تذکرة بعد هذا و ورود العسکر من تکیناباد بهراة و ماجری فی تلک المدّة . فیاض لاهیجی : قصاید
شمارهٔ ۴۴ - مطلع سوم
بر سریر پادشاهی پادشاه کامیاب عطار نیشابوری : بیان وادی توحید
عقیدهٔ دیوانهای دربارهٔ عالم
گفت آن دیوانه را مردی عزیز مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۵۹
اندر سر من نبود جز رای صلاح قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۶۶
چون نور رخت از همه سو ظاهر و پیداست وحشی بافقی : قطعات
شمارهٔ ۴ - پناه جهان
زهی پایه چتر اقبال تو فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۲۱۳
چون نیاز ما و ناز او به هم درمیگرفت مجیرالدین بیلقانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۹
با سر زلف تو مرا کار به جایی نرسد نهج البلاغه : حکمت ها
نقش عبدالله بن زبیر در انحراف پدرش
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> مَا زَالَ اَلزُّبَيْرُ رَجُلاً مِنَّا أَهْلَ اَلْبَيْتِ حَتَّى نَشَأَ اِبْنُهُ اَلْمَشْئُومُ عَبْدُ اَللَّهِ نهج البلاغه : حکمت ها
دعوت به زهد و نهی از غفلت
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> اِزْهَدْ فِي اَلدُّنْيَا يُبَصِّرْكَ اَللَّهُ عَوْرَاتِهَا قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۳۹۶
از ما حکایت می و پیر و مغانه پرس میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۶۸
من پرستار روی و موی توام نهج البلاغه : حکمت ها
تدبیر در دشمنى کردن
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام لِرَجُلٍ رَآهُ يَسْعَى عَلَى عَدُوٍّ لَهُ بِمَا فِيهِ إِضْرَارٌ بِنَفْسِهِ </strong> إِنَّمَا أَنْتَ كَالطَّاعِنِ نَفْسَهُ لِيَقْتُلَ رِدْفَهُ
سر آغاز
بیا ای که عمرت به هفتاد رفت اقبال لاهوری : زبور عجم
چو خورشید سحر پیدا نگاهی می توان کردن
چو خورشید سحر پیدا نگاهی می توان کردن اوحدالدین کرمانی : الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب
شمارهٔ ۱۷۴
با دشمن اگر به دوستی سازد کس بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۴۹
خطی که بر گل روی تو آب میریزد امیرعلیشیر نوایی : رباعیات
شمارهٔ ۲۴
جانا دستت یکدمم از دوش مبر بابافغانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۸
باده در جامت مدام از اشک گلگون منست عطار نیشابوری : باب سی و هشتم: در صفت لب و دهان معشوق
شمارهٔ ۳۲
گفتم:«بردی از لب و دندان جانم ابوالفضل بیهقی : باقیماندهٔ مجلد پنجم
بخش ۲۱
ذکر ما انقضی من هذه الاحوال و الاخبار تذکرة بعد هذا و ورود العسکر من تکیناباد بهراة و ماجری فی تلک المدّة . فیاض لاهیجی : قصاید
شمارهٔ ۴۴ - مطلع سوم
بر سریر پادشاهی پادشاه کامیاب عطار نیشابوری : بیان وادی توحید
عقیدهٔ دیوانهای دربارهٔ عالم
گفت آن دیوانه را مردی عزیز مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۵۹
اندر سر من نبود جز رای صلاح قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۶۶
چون نور رخت از همه سو ظاهر و پیداست وحشی بافقی : قطعات
شمارهٔ ۴ - پناه جهان
زهی پایه چتر اقبال تو فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۲۱۳
چون نیاز ما و ناز او به هم درمیگرفت مجیرالدین بیلقانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۹
با سر زلف تو مرا کار به جایی نرسد نهج البلاغه : حکمت ها
نقش عبدالله بن زبیر در انحراف پدرش
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> مَا زَالَ اَلزُّبَيْرُ رَجُلاً مِنَّا أَهْلَ اَلْبَيْتِ حَتَّى نَشَأَ اِبْنُهُ اَلْمَشْئُومُ عَبْدُ اَللَّهِ نهج البلاغه : حکمت ها
دعوت به زهد و نهی از غفلت
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> اِزْهَدْ فِي اَلدُّنْيَا يُبَصِّرْكَ اَللَّهُ عَوْرَاتِهَا قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۳۹۶
از ما حکایت می و پیر و مغانه پرس میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۶۸
من پرستار روی و موی توام نهج البلاغه : حکمت ها
تدبیر در دشمنى کردن
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام لِرَجُلٍ رَآهُ يَسْعَى عَلَى عَدُوٍّ لَهُ بِمَا فِيهِ إِضْرَارٌ بِنَفْسِهِ </strong> إِنَّمَا أَنْتَ كَالطَّاعِنِ نَفْسَهُ لِيَقْتُلَ رِدْفَهُ
