رشیدالدین میبدی : ۱۰۲- سورة التکاثر- مکیة
النوبة الثالثة
قوله تعالى بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ «بسم اللَّه» کلمة سماعها غذاء ارواح العابدین، ضیاء اسرار العارفین، بلاء مهج المریدین، دواء کلّ فقیر و قیر مسکین. صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۱۲۵۶
داغ عشق تو ز اندازهٔ ما افزون است عطار نیشابوری : باب سی و دوم: در شكایت كردن از معشوق
شمارهٔ ۲۲
دل بِهْ ز تو دمساز نیابد هرگز سعدی : باب دوم در احسان
سر آغاز
اگر هوشمندی به معنی گرای ملکالشعرای بهار : رباعیات
شمارهٔ ۵۳
رفتم بر توپ تا بکوبم دشمن صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷۸۴
مرا ز خویش کی آن غنچه لب جدا می کرد؟ صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۸۹۴
فلک به آبله خار دیده می ماند سعدی : غزلیات
غزل ۲۱۳
دوش بی روی تو آتش به سرم بر میشد عطار نیشابوری : پندنامه
در بیان چارچیز که از خطاهاست
چارچیز است از خطاها ای پسر ملکالشعرای بهار : رباعیات
شمارهٔ ۵۲ - ریاعیات
تن چیست؟ مرکبی ز چندین معدن نهج البلاغه : حکمت ها
تعريف توحيد و عدل
<strong> وَ سُئِلَ عَنِ اَلتَّوْحِيدِ وَ اَلْعَدْلِ </strong> فَقَالَ عليهالسلام اَلتَّوْحِيدُ أَلاَّ تَتَوَهَّمَهُ وَ اَلْعَدْلُ أَلاَّ تَتَّهِمَهُ نهج البلاغه : حکمت ها
دقت در انتخاب نماینده و نوشتن نامه
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> رَسُولُكَ تَرْجُمَانُ عَقْلِكَ نهج البلاغه : حکمت ها
حقوق دوستان
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> لاَ يَكُونُ اَلصَّدِيقُ صَدِيقاً حَتَّى يَحْفَظَ أَخَاهُ فِي ثَلاَثٍ فِي نَكْبَتِهِ وَ غَيْبَتِهِ وَ وَفَاتِهِ صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۵۳
جام شراب مرهم دلهای خسته است قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۹
زان یار سفر کرده کسی را خبری هست؟ سعدی : قطعات
شمارهٔ ۱۸۱
چو میدانستی افتادن به ناچار نهج البلاغه : حکمت ها
عامل پنهان ماندن عیوب
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> عَيْبُكَ مَسْتُورٌ مَا أَسْعَدَكَ جَدُّكَ نهج البلاغه : حکمت ها
اهمیت دعا توبه استغفار و شکر
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> مَنْ أُعْطِيَ أَرْبَعاً لَمْ يُحْرَمْ أَرْبَعاً مَنْ أُعْطِيَ اَلدُّعَاءَ لَمْ يُحْرَمِ اَلْإِجَابَةَ وَ مَنْ أُعْطِيَ اَلتَّوْبَةَ لَمْ يُحْرَمِ اَلْقَبُولَ وَ مَنْ أُعْطِيَ اَلاِسْتِغْفَارَ لَمْ يُحْرَمِ اَلْمَغْفِرَةَ وَ مَنْ أُعْطِيَ اَلشُّكْرَ لَمْ يُحْرَمِ اَلزِّيَادَةَ ملکالشعرای بهار : رباعیات
شمارهٔ ۵۱
گر مدحی از ابنای بشر می گوبم مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۳۴۴
من عهد شکسته بر شکستی بزنم
النوبة الثالثة
قوله تعالى بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ «بسم اللَّه» کلمة سماعها غذاء ارواح العابدین، ضیاء اسرار العارفین، بلاء مهج المریدین، دواء کلّ فقیر و قیر مسکین. صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۱۲۵۶
داغ عشق تو ز اندازهٔ ما افزون است عطار نیشابوری : باب سی و دوم: در شكایت كردن از معشوق
شمارهٔ ۲۲
دل بِهْ ز تو دمساز نیابد هرگز سعدی : باب دوم در احسان
سر آغاز
اگر هوشمندی به معنی گرای ملکالشعرای بهار : رباعیات
شمارهٔ ۵۳
رفتم بر توپ تا بکوبم دشمن صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷۸۴
مرا ز خویش کی آن غنچه لب جدا می کرد؟ صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۸۹۴
فلک به آبله خار دیده می ماند سعدی : غزلیات
غزل ۲۱۳
دوش بی روی تو آتش به سرم بر میشد عطار نیشابوری : پندنامه
در بیان چارچیز که از خطاهاست
چارچیز است از خطاها ای پسر ملکالشعرای بهار : رباعیات
شمارهٔ ۵۲ - ریاعیات
تن چیست؟ مرکبی ز چندین معدن نهج البلاغه : حکمت ها
تعريف توحيد و عدل
<strong> وَ سُئِلَ عَنِ اَلتَّوْحِيدِ وَ اَلْعَدْلِ </strong> فَقَالَ عليهالسلام اَلتَّوْحِيدُ أَلاَّ تَتَوَهَّمَهُ وَ اَلْعَدْلُ أَلاَّ تَتَّهِمَهُ نهج البلاغه : حکمت ها
دقت در انتخاب نماینده و نوشتن نامه
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> رَسُولُكَ تَرْجُمَانُ عَقْلِكَ نهج البلاغه : حکمت ها
حقوق دوستان
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> لاَ يَكُونُ اَلصَّدِيقُ صَدِيقاً حَتَّى يَحْفَظَ أَخَاهُ فِي ثَلاَثٍ فِي نَكْبَتِهِ وَ غَيْبَتِهِ وَ وَفَاتِهِ صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۵۳
جام شراب مرهم دلهای خسته است قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۹
زان یار سفر کرده کسی را خبری هست؟ سعدی : قطعات
شمارهٔ ۱۸۱
چو میدانستی افتادن به ناچار نهج البلاغه : حکمت ها
عامل پنهان ماندن عیوب
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> عَيْبُكَ مَسْتُورٌ مَا أَسْعَدَكَ جَدُّكَ نهج البلاغه : حکمت ها
اهمیت دعا توبه استغفار و شکر
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> مَنْ أُعْطِيَ أَرْبَعاً لَمْ يُحْرَمْ أَرْبَعاً مَنْ أُعْطِيَ اَلدُّعَاءَ لَمْ يُحْرَمِ اَلْإِجَابَةَ وَ مَنْ أُعْطِيَ اَلتَّوْبَةَ لَمْ يُحْرَمِ اَلْقَبُولَ وَ مَنْ أُعْطِيَ اَلاِسْتِغْفَارَ لَمْ يُحْرَمِ اَلْمَغْفِرَةَ وَ مَنْ أُعْطِيَ اَلشُّكْرَ لَمْ يُحْرَمِ اَلزِّيَادَةَ ملکالشعرای بهار : رباعیات
شمارهٔ ۵۱
گر مدحی از ابنای بشر می گوبم مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۳۴۴
من عهد شکسته بر شکستی بزنم
