عیوقی : ورقه و گلشاه
بخش ۲۲ - شب و روز کردش برفتن شتاب
شب و روز کردش برفتن شتاب ملکالشعرای بهار : مثنویات
شمارهٔ ۴۳ - تطبیق ماهها با برجها به زبان فارسی و اسلوب شعری
ماه فروردین جهان گردد جوان عنصری بلخی : بحر متقارب
شمارهٔ ۲
زنی مرتن شاه را بد بلا بابافغانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۲۶
کنون که باد خزان فرش لعل فام کشید حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۲
آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد ملکالشعرای بهار : مثنویات
شمارهٔ ۴۲ - باباشملنامه
دوستان آمد ز ره باباشمل واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۳۶۳
فریب عام، از هر رند بازاری نمی آید ملکالشعرای بهار : مثنویات
شمارهٔ ۴۱ - سلام به هند بزرگ
باز خنگ فکرتم جولان گرفت مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۲
پرورد به ناز و نعمت آن دوست مرا محمود شبستری : گلشن راز
بخش ۵۰ - جواب
هر آن چیزی که در عالم عیان است صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۹۸۷
خاک سیه روز را شمع شبستان تویی بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۳۹
گردی ز خویش رفتن ما هیچ برنخاست صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۱۴۳۱
خصم درونی از برون، بار است بر دل بیشتر فردوسی : آغاز کتاب
بخش ۶ - در آفرینش ماه
چراغ است مر تیره شب را بسیچ عطار نیشابوری : بخش بیست و چهارم
الحكایة و التمثیل
پیش آن دیوانهٔ شد پادشا اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۷۲
نکرده شکوه بیجا زیارت لب ما واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۴۱
زان لعل لب سخن شده رنگین ز بس مرا عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷۸
دل چه خواهی کرد چون دلبر رسید ملکالشعرای بهار : مثنویات
شمارهٔ ۴۰ - جُعَل
یک جُعَل روزی ز اصطبلی حقیر رشیدالدین میبدی : ۲۲- سورة الحجّ- مدنیّة
۵ - النوبة الاولى
قوله تعالى: «وَ الَّذِینَ هاجَرُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ» و ایشان که هجرت کردند از بهر خداى تعالى، «ثُمَّ قُتِلُوا أَوْ ماتُوا» و ایشان را بکشتند یا بمردند، «لَیَرْزُقَنَّهُمُ اللَّهُ رِزْقاً حَسَناً» براستى که اللَّه تعالى ایشان را روزى دهد روزى نیکو، «وَ إِنَّ اللَّهَ لَهُوَ خَیْرُ الرَّازِقِینَ» (۵۸) و اللَّه تعالى است که بهتر روزى کنندگان و نزل سازندگانست، «لَیُدْخِلَنَّهُمْ» در آرد ایشان را، «مُدْخَلًا یَرْضَوْنَهُ» در آوردنى که ایشان را آن خوش آید و پسندیده هر کسى بود، «وَ إِنَّ اللَّهَ لَعَلِیمٌ حَلِیمٌ» (۵۹) و اللَّه تعالى داناست فرا گذار.
بخش ۲۲ - شب و روز کردش برفتن شتاب
شب و روز کردش برفتن شتاب ملکالشعرای بهار : مثنویات
شمارهٔ ۴۳ - تطبیق ماهها با برجها به زبان فارسی و اسلوب شعری
ماه فروردین جهان گردد جوان عنصری بلخی : بحر متقارب
شمارهٔ ۲
زنی مرتن شاه را بد بلا بابافغانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۲۶
کنون که باد خزان فرش لعل فام کشید حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۲
آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد ملکالشعرای بهار : مثنویات
شمارهٔ ۴۲ - باباشملنامه
دوستان آمد ز ره باباشمل واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۳۶۳
فریب عام، از هر رند بازاری نمی آید ملکالشعرای بهار : مثنویات
شمارهٔ ۴۱ - سلام به هند بزرگ
باز خنگ فکرتم جولان گرفت مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۲
پرورد به ناز و نعمت آن دوست مرا محمود شبستری : گلشن راز
بخش ۵۰ - جواب
هر آن چیزی که در عالم عیان است صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۹۸۷
خاک سیه روز را شمع شبستان تویی بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۳۹
گردی ز خویش رفتن ما هیچ برنخاست صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۱۴۳۱
خصم درونی از برون، بار است بر دل بیشتر فردوسی : آغاز کتاب
بخش ۶ - در آفرینش ماه
چراغ است مر تیره شب را بسیچ عطار نیشابوری : بخش بیست و چهارم
الحكایة و التمثیل
پیش آن دیوانهٔ شد پادشا اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۷۲
نکرده شکوه بیجا زیارت لب ما واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۴۱
زان لعل لب سخن شده رنگین ز بس مرا عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷۸
دل چه خواهی کرد چون دلبر رسید ملکالشعرای بهار : مثنویات
شمارهٔ ۴۰ - جُعَل
یک جُعَل روزی ز اصطبلی حقیر رشیدالدین میبدی : ۲۲- سورة الحجّ- مدنیّة
۵ - النوبة الاولى
قوله تعالى: «وَ الَّذِینَ هاجَرُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ» و ایشان که هجرت کردند از بهر خداى تعالى، «ثُمَّ قُتِلُوا أَوْ ماتُوا» و ایشان را بکشتند یا بمردند، «لَیَرْزُقَنَّهُمُ اللَّهُ رِزْقاً حَسَناً» براستى که اللَّه تعالى ایشان را روزى دهد روزى نیکو، «وَ إِنَّ اللَّهَ لَهُوَ خَیْرُ الرَّازِقِینَ» (۵۸) و اللَّه تعالى است که بهتر روزى کنندگان و نزل سازندگانست، «لَیُدْخِلَنَّهُمْ» در آرد ایشان را، «مُدْخَلًا یَرْضَوْنَهُ» در آوردنى که ایشان را آن خوش آید و پسندیده هر کسى بود، «وَ إِنَّ اللَّهَ لَعَلِیمٌ حَلِیمٌ» (۵۹) و اللَّه تعالى داناست فرا گذار.
