مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۸۱
جانی و جهانی و جهان با تو خوش است شمس مغربی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۹
تویی خلاصه ارکان انجم و افلاک مولوی : دفتر سوم
بخش ۳۱ - وصیت کردن عمران جفت خود را بعد از مجامعت کی مرا ندیده باشی
وا مگردان هیچ ازین‌ها دم مزن مولوی : دفتر ششم
بخش ۳۱ - معاتبهٔ مصطفی علیه‌السلام با صدیق رضی الله عنه کی ترا وصیت کردم کی به شرکت من بخر تو چرا بهر خود تنها خریدی و عذر او
گفت ای صدیق آخر گفتمت واعظ قزوینی : رباعیات
شمارهٔ ۵۸
فرزند، برای روز بد میباشد ادیب الممالک : غزلیات
شمارهٔ ۶۰
زمانه کرد در این سرزمین غریبم باز باباطاهر عریان همدانی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۱۰
نفس شومم به دنیا بهر آن است فصیحی هروی : غزلیات
شمارهٔ ۶۴
شب نخل تجلی به گلستان تو بر داد جامی : لیلی و مجنون
بخش ۲۰ - مرگ مجنون
طغراکش این فراق‌نامه قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۲ - در مدح حسین‌خان نظام‌الدوله فرماید
ای ترا در چهره آب و وی ترا در طره تاب مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۰
ای شاد که ما هستیم اندر غم تو جانا مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۰۵
ای کز تو همه جفا وفا شد عطار نیشابوری : عذر آوردن مرغان
حکایت خفاشی که به طلب خورشید پرواز می‌کرد
یک شبی خفاش گفت از هیچ باب جامی : دفتر دوم
بخش ۲۲ - سؤال دیگر از جانب پسر و جواب عارف
پس پسر گفت ایهاالعارف خواجه عبدالله انصاری : مناجات نامه
مناجات شمارهٔ ۵۱
الهی همگان در فراق می سوزند و دوستدار در دیدار، چون دوست دیده ور گشت دوستدار را شکیبایی چه کار ؟ رشیدالدین میبدی : ۷- سورة الاعراف
۲ - النوبة الاولى
قوله تعالى: وَ لَقَدْ خَلَقْناکُمْ شما را بیافریدیم ثُمَّ صَوَّرْناکُمْ آن گه شما را چهرها نگاشتیم ثُمَّ قُلْنا لِلْمَلائِکَةِ آن گه فریشتگان را گفتیم: اسْجُدُوا لِآدَمَ سجود کنید آدم را فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِیسَ سجود کردند مگر ابلیس لَمْ یَکُنْ مِنَ السَّاجِدِینَ (۱۱) که وى از سجود کنندگان نبود. حافظ : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷
هر روز دلم به زیر باری دگر است حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۵۸۱
زهی مراد اگر از دست رفته بازآید سعدی : قطعات
شمارهٔ ۲۷
هرگز به مال و جاه نگردد بزرگ نام فردوسی : پادشاهی اسکندر
بخش ۳۰
وزان جایگه رفت خورشیدفش
رباعی شمارهٔ ۲۸۱
جانی و جهانی و جهان با تو خوش است شمس مغربی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۹
تویی خلاصه ارکان انجم و افلاک مولوی : دفتر سوم
بخش ۳۱ - وصیت کردن عمران جفت خود را بعد از مجامعت کی مرا ندیده باشی
وا مگردان هیچ ازین‌ها دم مزن مولوی : دفتر ششم
بخش ۳۱ - معاتبهٔ مصطفی علیه‌السلام با صدیق رضی الله عنه کی ترا وصیت کردم کی به شرکت من بخر تو چرا بهر خود تنها خریدی و عذر او
گفت ای صدیق آخر گفتمت واعظ قزوینی : رباعیات
شمارهٔ ۵۸
فرزند، برای روز بد میباشد ادیب الممالک : غزلیات
شمارهٔ ۶۰
زمانه کرد در این سرزمین غریبم باز باباطاهر عریان همدانی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۱۰
نفس شومم به دنیا بهر آن است فصیحی هروی : غزلیات
شمارهٔ ۶۴
شب نخل تجلی به گلستان تو بر داد جامی : لیلی و مجنون
بخش ۲۰ - مرگ مجنون
طغراکش این فراق‌نامه قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۲ - در مدح حسین‌خان نظام‌الدوله فرماید
ای ترا در چهره آب و وی ترا در طره تاب مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۰
ای شاد که ما هستیم اندر غم تو جانا مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۰۵
ای کز تو همه جفا وفا شد عطار نیشابوری : عذر آوردن مرغان
حکایت خفاشی که به طلب خورشید پرواز می‌کرد
یک شبی خفاش گفت از هیچ باب جامی : دفتر دوم
بخش ۲۲ - سؤال دیگر از جانب پسر و جواب عارف
پس پسر گفت ایهاالعارف خواجه عبدالله انصاری : مناجات نامه
مناجات شمارهٔ ۵۱
الهی همگان در فراق می سوزند و دوستدار در دیدار، چون دوست دیده ور گشت دوستدار را شکیبایی چه کار ؟ رشیدالدین میبدی : ۷- سورة الاعراف
۲ - النوبة الاولى
قوله تعالى: وَ لَقَدْ خَلَقْناکُمْ شما را بیافریدیم ثُمَّ صَوَّرْناکُمْ آن گه شما را چهرها نگاشتیم ثُمَّ قُلْنا لِلْمَلائِکَةِ آن گه فریشتگان را گفتیم: اسْجُدُوا لِآدَمَ سجود کنید آدم را فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِیسَ سجود کردند مگر ابلیس لَمْ یَکُنْ مِنَ السَّاجِدِینَ (۱۱) که وى از سجود کنندگان نبود. حافظ : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷
هر روز دلم به زیر باری دگر است حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۵۸۱
زهی مراد اگر از دست رفته بازآید سعدی : قطعات
شمارهٔ ۲۷
هرگز به مال و جاه نگردد بزرگ نام فردوسی : پادشاهی اسکندر
بخش ۳۰
وزان جایگه رفت خورشیدفش
