فردوسی : سهراب
بخش ۱۵
به آوردگه رفت نیزه بکفت سنایی غزنوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۶۵
عشق و غم تو اگر چه بیدادانند ملکالشعرای بهار : جنگ تهمورث با دیوها
خطاب به زن
گوش کن ای بلبل شیرین سخن خیالی بخارایی : غزلیات
شمارهٔ ۱۹
آن روز مه این نور سعادت به جبین داشت ملکالشعرای بهار : دل مادر
خاتمه
ای پسر مادر خود را مازار قاآنی شیرازی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳
چه غم ز بی کلهی کآسمان کلاه منست کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۳۲۳
ای گل نو ز توأم بوی کسی می آید ابن حسام خوسفی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۲
زلف آشفته همی تابی و من می تابم حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۹۲
به دام عشق درآویختم دگرباره صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۹۹۱
مرکز عیش است آن دهان که تو داری ملکالشعرای بهار : دل مادر
بانگ هاتف
هاتفی گفت که ابرام بنه بابافغانی : غزلیات
شمارهٔ ۵۱۶
زهی روی دل افروزت چراغ منظر دیده صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۱۱۱۱
منم آن غنچهٔ غافل که ز بیحوصلگی رشیدالدین میبدی : ۴۳- سورة الزخرف- مکیه
۱ - النوبة الاولى
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ قوله تعالى: بِسْمِ اللَّهِ بنام خداوند، الرَّحْمنِ، فراخ بخشایش، الرَّحِیمِ مهربان. اوحدالدین کرمانی : الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها
شمارهٔ ۱۰۰ - الحقیقة
ما خود ز ازل عاشق و مست آمده ایم مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۷۰۸
ای گوش من گرفته، تویی چشم روشنم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰۹۸
کیم من تا سلیمان میهمان خوان من باشد؟ صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۱۲۹۷
هیچ همدردی نمییابم سزای خویشتن مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۲۶
گر چه نه به دریاییم دانهی گهریم آخر عطار نیشابوری : باب چهل و هفتم: در معانیی كه تعلق به شمع دارد
شمارهٔ ۷
گه عشق توام چو شمع گرینده کند
بخش ۱۵
به آوردگه رفت نیزه بکفت سنایی غزنوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۶۵
عشق و غم تو اگر چه بیدادانند ملکالشعرای بهار : جنگ تهمورث با دیوها
خطاب به زن
گوش کن ای بلبل شیرین سخن خیالی بخارایی : غزلیات
شمارهٔ ۱۹
آن روز مه این نور سعادت به جبین داشت ملکالشعرای بهار : دل مادر
خاتمه
ای پسر مادر خود را مازار قاآنی شیرازی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳
چه غم ز بی کلهی کآسمان کلاه منست کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۳۲۳
ای گل نو ز توأم بوی کسی می آید ابن حسام خوسفی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۲
زلف آشفته همی تابی و من می تابم حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۹۲
به دام عشق درآویختم دگرباره صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۹۹۱
مرکز عیش است آن دهان که تو داری ملکالشعرای بهار : دل مادر
بانگ هاتف
هاتفی گفت که ابرام بنه بابافغانی : غزلیات
شمارهٔ ۵۱۶
زهی روی دل افروزت چراغ منظر دیده صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۱۱۱۱
منم آن غنچهٔ غافل که ز بیحوصلگی رشیدالدین میبدی : ۴۳- سورة الزخرف- مکیه
۱ - النوبة الاولى
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ قوله تعالى: بِسْمِ اللَّهِ بنام خداوند، الرَّحْمنِ، فراخ بخشایش، الرَّحِیمِ مهربان. اوحدالدین کرمانی : الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها
شمارهٔ ۱۰۰ - الحقیقة
ما خود ز ازل عاشق و مست آمده ایم مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۷۰۸
ای گوش من گرفته، تویی چشم روشنم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰۹۸
کیم من تا سلیمان میهمان خوان من باشد؟ صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۱۲۹۷
هیچ همدردی نمییابم سزای خویشتن مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۲۶
گر چه نه به دریاییم دانهی گهریم آخر عطار نیشابوری : باب چهل و هفتم: در معانیی كه تعلق به شمع دارد
شمارهٔ ۷
گه عشق توام چو شمع گرینده کند
